Αισθανόμαι τυχερός και ευτυχής που είμαι εδώ σας γράφω, γιατι πρίν απο λιγές ώρες ένα ατύχημα θα μπορούσε να μου αλλάξει την ζωή.
Δεν ξερω αν συμβαίνει συχνά η ετσι "γίνεται"....
με λίγα λόγια, παρασυρόμενος απο την συμμετοχή πολλών μικρών παιδιών κάτω των 3 ετων σε βόλτα με τα μικρόσωμα "πονυ" του κέντρου ιππασίας "Α.Τρίτση" , «εξέθεσα» σε κίνδυνο το μολις 3 ετων ,γνωρίζοντας πόσο αποτελεσματική είναι η ψυχοθεραπευτική αυτή επαφή. Ολα θα ήταν πολύ καλα αφου και μέτρα ασφάλειας είχαν ληφθεί (κράνος ,παρουσία προσωπικού) παρόλα αυτά αναλογίζω ευθύνες στο προσωπικό που ενώ διέκρινε το εκνευρισμό του μικρόσωμου πόνυ , κάτι που φαινόταν και από ανθρώπους που δεν είναι σχετικοί με το περιβάλλον. Δεν πήρε μέτρα απομακρύνοντας το… εν ολίγοις ,το πόνυ αφηνίασε σηκώθηκε στα δύο του πόδια και το 3χρονο βρέθηκε στο έδαφος έχοντας υποστεί ένα ισχυρό σοκ και μόνο. Ευτυχώς όχι μεγαλύτερο από το δικο μας ,δεν περνάει από το μυαλό μας ακόμα να σκεφτούμε τι χειρότερο μπορούσε να μας τύχει. Ειναι πραγματικά έγκλημα όταν αντιλαμβάνεσαι τι νοιώθει το ζώο στο βωμό του κέρδους των 5 ευρώ άνευ αποδείξεως. Να ρισκάρεις παιδικές ζωές, τουλάχιστον, ας ενημερώνουν τον κόσμο βάζοντας κάποια όρια (ύψος, ηλικία ότι άλλο)
Ως πότε δεν θα υπάρχουν πουθενά κανόνες …..
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
