γνώμη τους δεν προσφέρουν τίποτε στους μαθητές ενώ αντιθέτως τους φορτώνουν με γνώσεις που είναι άχρηστες για το μέλλον τους. Είναι πράγματι λυπηρό να παρακολουθεί κανείς την απαξίωση του μεγαλείου του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και του αναπόσπαστο τμήματος αυτού, της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, που είναι πληρέστατη σε νοήματα, ιδέÎ! �ς και σκέψεις. Οφείλουμε να κάνουμε έναν πολύ σημαντικό διαχωρισμό. Άλλο πράγμα είναι να διδάσκεις μια γλώσσα με βαθμοθηρικό και μηχανιστικό τρόπο, προσκολλημένος σε γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα και στην αποστήθιση αυτών από τους μαθητές σου και εντελώς διαφορετική είναι η προσέγγιση των υψηλών νοημάτων και της μαγικής ουσίας χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τα γραμματικά και τα συντακτικά φαινόμενα.
Αυτή η διαπίστωση αποτελεί και την ουσιώδη διαφορά ανάμεσα στον εκπαιδευτικό της παλιάς και της νέας αντίληψης.
Οι λόγοι λοιπόν που καταδεικνύουν την ανάγκη να εξακολουθούν να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά ως βασικό μάθημα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι:
* Γνωρίζουμε την ακριβή σημασία της δημοτικής και δεν αγνοούμε εύηχες λέξεις.
* Εμπλουτίζουμε τη νέα ελληνική γλώσσα με λέξεις που βρίσκουν απήχηση και στην εποχή μας.
* Θα σταματήσει η ξενομανία και η τάση χρήσης περιττών ξένων όρων.
* Μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε, γιατί αφομοιώνουμε τον τρόπο σκέψης των προγόνων μας.
* Καμία μετάφραση δεν αποδίδει ακριβώς τα νοήματα του αρχαίου κειμένου.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
