Το καράβι έφτασε στις 4,25 και αφού επιβιβάστηκα διαπίστωσα πως μέσα στο καράβι δεν λειτουργούσε το air condition. Το ταξίδι διήρκησε 14 ώρες ενώ κανονικά το δρομολόγιο γίνεται σε 11 ώρες.
H κατάσταση ήταν αφόρητη και απαράδεκτη γιατί το καράβι ήταν γεμάτο απο κόσμο, φαινόταν να είναι υπερφορτωμένο.
Δεν υπήρχε θέση για να καθίσουμε καθώς ο κόσμος είχε στριμωχτεί στο κατάστρωμα για να πάρει λίγο "καθαρό" αέρα.
Όταν θελησα να αγοράσω ένα μπουκάλι κρύο νερό έπρεπε να περιμένω στην ουρά 15-20 λεπτά μέσα στην αφόρητη ζέστη και έλλειψη καθαρού αέρα. Στο καράβι απο τις 14:00 και μετά λειτουργούσαν δύο μπαρ, με έναν υπάλληλο το καθένα.
Ο κόσμος ήταν σε ημιλιποθυμη κατάσταση για να αγοράσει ένα μπουκάλι νερό, με τις μυρωδιές απο την κουζίνα που έκαναν την κατάσταση ακόμα χειρότερη.
Παραπονεθήκαμε εγώ και μια ακόμη κυρία στην ρεσεψιόν αλλά δεν ήταν δυνατό να επικοινωνήσουμε με τον υπεύθυνο γι' αυτήν την κατάσταση. Ο κόσμος περίμενε υπομονετικά να φτάσουμε και ευτυχώς δεν είχαμε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό. Ρώτησα στην ρεσεψιόν αν υπάρχει γιατρός στο πλοίο και μου απάντησαν πως "όχι, κάνουν ανακοίνωση άν συμβεί κάτι και άν είναι κάποιος γιατρός απο τους επιβάτες τον καλούν για να βοηθήσει.." αλλιώς... είμαστε κυριολεκτικά στο έλεος Του Θεού. Αυτό συμβαίνει τα τελευταία 10 χρόνια που κάνω αυτό το δρομολόγιο και κανένας δεν κάνει κάτι για να το αλλάξει. Χθές σκέφτηκα πως αφού εγω που είμαι υγιέστατη και είμαι 30 ετών ένιωθα πως θα χάσω τις αισθήσεις μου απο την ζέστη και τις μυρωδιές, τότε οι άνθρωποι που έχουν κάποια προβλήματα υγείας θα πρέπει να υπέφεραν περισσότερο και ο κίνδυνος να πάθουν κάτι ήταν μεγάλος. Υπήρχαν αρκετοί ηλικιωμένοι μέσα στο πλοίο που δεν μπορούσαν φυσικά να ταξιδεύουν 14 ώρες όρθιοι άρα έπρεπε να βρίσκονται μέσα στο πλοιο. Θέλησα να γράψω αυτά που έζησα για να συμβάλλει στο να αλλάξει κάτι.
ANAΓΝΩΣΤΡΙΑ
