. Αυτή η ενέργεια που ερχόταν από τα έγκατα της γης, και έχει άμεση σχέση με τις γραμμές Λέυ, γινόταν ( και γίνεται) αισθητή από τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, προσφέροντας κατά περίπτωση αισθήματα χαράς, λύπης, διαλογισμού, περισυλλογής, επαφής με το θείο και εν τέλει ψυχική ή σωματική ίαση. Γι αυτό το λόγο αυτοί οι τόποι δύναμης είναι διάσπαρτοι σε όλη την γη.
Οι γραμμές Λέυ ήταν γνωστές από την αρχαιότητα με πολλά ονόματα όπως, πράνα, τελλουρικά ρεύματα, μονοπάτια του δράκου, ρεύματα του ερπετού και άλλα. Στην ουσία πρόκειται για ενεργειακούς ποταμούς που ρέουν σε όλη την επιφάνεια της γης, σχηματίζοντας ένα πολύπλοκο πλέγμα που στα κομβικά σημεία ένωσης τους παρατηρείτε αυξημένη αυτή η ενέργεια. Αυτά τα κομβικά σημεία επέλεγαν οι αρχαίοι για να χτίσουν τους ναούς των θεών τους. Δεδομένου όμως του γεγονότος ότι δεν έχουν όλα τα κομβικά σημεία σημεία τις ίδιες ιδιότητες, και σε κάποια παρατηρούμε την ύπαρξη έντονης αρνητικής ενέργειας, τα ιερά διαχωρίζονταν της λατρείας των θεών ανάλογα με το είδος αυτής ακριβώς της ενέργειας.
Ο Κατάλογος των ενεργειακών τοποθεσιών στην Ελλάδα: http://www.ellinikoarxeio.com/2010/05/50-energy-fields.html