Το «Ιnception», η τελευταία ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν που από σήμερα προβάλλεται σε πάνω από 80 αίθουσες ανά το πανελλήνιο, είναι μια υπέροχη στην όψη ταινία, εμπνευσμένη σε ιδέες, γυρισμένη με πλούσια φαντασία, η οποία ναι μεν σε γοητεύει να την κοιτάζεις, αλλά σε αφήνει αμήχανο και μουδιασμένο όταν η αυλαία της πέφτει. Δείτε το trailer...Για την ακρίβεια, νιώθεις ότι ο σκηνοθέτης της (που έχει στο ενεργητικό του ένα άλλο μυστήριο φιλμ με τίτλο «Μemento») με ξεναγό του τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο επιδιώκει να σου ανοίξει την πόρτα σε μια σειρά μυστηριώδεις ιστορίες, στόχος των οποίων είναι να σε μπερδέψουν τόσο πολύ ώστε στο τέλος να σηκώσεις τα χέρια ψηλά, παραδομένος σε κάτι που δεν είσαι σίγουρος ότι έχεις καταλάβει.
Δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι ο κόσμος του ονείρου συναρπάζει τον Νόλαν. Κεντρικό πρόσωπο της ταινίας είναι ένας αινιγματικός τύπος, ο Κομπ (Ντι Κάπριο), επιδέξιος «ληστής» των πολύτιμων μυστικών από τα βάθη του υποσυνειδήτου, τη στιγμή που τα θύματά του κοιμούνται βαθιά, οπότε το πνεύμα τους είναι τρομερά ευάλωτο. Σπάνια ικανότητα, τον έχει καταστήσει πολύτιμο παίκτη στην επικίνδυνη σκακιέρα της εταιρικής αντικατασκοπίας, αλλά και διεθνή φυγάδα.
Για να εξιλεωθεί θα πρέπει να φέρει εις πέρας όχι την κλοπή μιας ιδέας αλλά την «καλλιέργεια» μιας καινούργιας, που θα αποτελεί την απαρχή (inception) μιας νέας τάξης πραγμάτων. Επικεφαλής επίλεκτης ομάδας ειδικών (ανάμεσά τους ο Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ και η Ελεν Πέιτζ -«Juno»), ο Κομπ θα βρεθεί αντιμέτωπος με όλους τους «δαίμονες» που τον στοιχειώνουν, ανάμεσα στους οποίους και η γυναίκα του την οποία υποδύεται η Μαριόν Κοτιγιάρ σε έναν απρόβλεπτο ρόλο και στην καλύτερη, την πιο ζεστή ερμηνεία της ταινίας.
Αν η παραπάνω σύνοψη διαβάζεται... κατανοητή, σας πληροφορούμε ότι στην πράξη τα πράγματα διαφέρουν. Για την ακρίβεια ό,τι αξίζει πραγματικά στο «Ιnception» είναι ο σχεδιασμός της παραγωγής, ένας στυλάτος εφιάλτης που παρόμοιό του είχα να δω από την εποχή του (εξίσου δυσνόητου) αλλά εντυπωσιακού «Μatrix». Σκηνές όπου βλέπουμε τη Γη να διπλώνεται στα δύο, τους δρόμους να ορθώνονται καθέτως και ανθρώπους να αιωρούνται μέσα σε δωμάτια ξενοδοχείων είναι καθηλωτικές και μπορούν κάλλιστα να προκαλέσουν τον θαυμασμό. Οταν όμως προσπαθείς να βγάλεις άκρη ακούγοντας όρους όπως «κατώτερα επίπεδα», «ανώτερα επίπεδα», «λήθη», «προβολές» και «στήριγμα», μια λέξη φαίνεται να κυριαρχεί: απόγνωση. Μα τι συμβαίνει επιτέλους στον κόσμο (ή στους κόσμους) αυτής της ταινίας;
Ενδεχομένως ο σεναριακός λαβύρινθος να αποτελεί και τη γοητεία της. Στο κάτω κάτω η αδυναμία κατανοήσεως είναι που κάνει ένα όνειρο γοητευτικό, όχι το αντίθετο. Υπάρχουν μάλιστα κινηματογραφικά όνειρα που σου προκαλούν κάτι παραπάνω από περιέργεια- τρανό παράδειγμα, η «Οδός Μαλχόλαντ», μια πολύ όμορφη περιπέτεια στον κόσμο του υποσυνειδήτου, ένα νουάρ που σε συναρπάζει καθ΄ ότι ο σκηνοθέτης, ο μέγιστος Ντέιβιντ Λιντς, σε παγιδεύει γλυκά. Στην περίπτωση του «Ιnception» δεν θα έλεγα ότι το αποτέλεσμα είναι εξίσου γοητευτικό. Γιατί δεν μιλάμε για μια ταινία, αλλά... τουλάχιστον για πέντε: ο «Τζέιμς Μποντ», οι «Επικίνδυνες αποστολές», ο Λιντς, το «2046» του Γουόνγκ Καρ Βάι, το «Οld boy» του Παρκ Τσαν Γουκ, ακόμη και το «Νησί των καταραμένων» του Μάρτιν Σκορσέζε - επίσης με τον Ντι Κάπριο- κατέχουν μερίδιο στο «Ιnception». Και κάπου, όλα αυτά, σε κάνουν να μπουχτίζεις- πόσω μάλλον με την εξωφρενική διάρκεια των 148΄!
Στα όνειρα του σκηνοθέτη
Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο με τη Μαριόν Κοτιγιάρ, η οποία δίνει την πιο ζεστή ερμηνεία στην ταινία
Ο Κρίστοφερ Νόλαν άρχισε να σαγηνεύεται από τα όνειρα πριν από δέκα χρόνια. «Με συνάρπαζε η σχέση ονειρικού και πραγματικού κόσμου» σημειώνει. Και έβρισκε πάντα ενδιαφέρον το γεγονός ότι όλα μέσα στα όνειρα- είτε αυτά είναι τρομακτικά είτε χαρούμενα ή φανταστικά- είναι δημιουργήματα του νου μας. «Είναι εντυπωσιακό τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις δυνατότητες της φαντασίας μας. Αρχισα να σκέφτομαι πως είναι κάτι που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μια επική ταινία δράσης, με ανθρώπινη πάντα διάσταση».
Για τον Νόλαν «στο κέντρο της ταινίας ενυπάρχει η αντίληψη ότι μια ιδέα είναι το πιο προσαρμόσιμο και πανίσχυρο παράσιτο.Ενα ίχνος της θα βρίσκεται πάντα κάπου στο μυαλό σου. Η σκέψη ότι κάποιος θα μπορούσε να τιθασεύσει την ικανότητα να εισβάλει στα όνειρά σου σε πραγματικές συνθήκες και να κλέψει μια ιδέα - όσο ιδιωτική και αν είναιείναι συναρπαστική».
ΠΗΓΗ: TO BHMA
