31/7 μέσα στην κάψα του μεσημεριού ανηφόρησα τον Λυκαβηττό για ν’ ανάψω ένα κεράκι στο εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη. Μαζί με μερικούς ταλαιπωρημένους και κάθιδρους τουρίστες που απολαμβάνανε τη θέα παρατήρησα έξω από το εκκλησάκι άτομο εκμεταλλευόμενο τη δίψα και τη ζέστη που πουλούσε τα μικρά νεράκια 1 ευρώ. Άραγε υπάρχει κανείς να μας προστατεύσει από την κουτοπόνηρη ιδιοτέλεια και τον εν δυνάμει μαυραγοριτισμό που επιδίδονται - όλο και πε! ρισσότεροι - συμπολίτες μας; (Βλ. αυτούς που πουλάγανε τα μπιτόνια βενζίνης, αυτούς που λυμαίνονται τις παραλίες και καθέναν που κερδίζει από την ανάγκη ή την αδυναμία των άλλων.)
Αναγνώστης
