της στερησα το μπανιο της,κ μειναμε μεσα στη Θεσσαλονικη,με 35 βαθμους καυσωνα,στο μοναδικο ρεπο μας του μηνα,διοτι δεν ειχα πληρωθει,κ ειχα ξεμεινει απο "ρευστοτητα" κ αρκεστηκα να της κερασω ενα παγωτακι,στην παραλια περπατωντας χερακι χερακι...Να της πω επισης πως η αγκαλια της το βραδυ που γυρναω απο την 2η δουλεια μου,στις 3 και 4 τα ξημερωματα,ειναι τοσο ζεστη,τοσο μοναδικη,που ξεχναω την κουραση,αγχος,κ το μονιμο ξεζουμισμα των αντοχων μας..
Την αγαπαω αφανταστα κ δεν εχω ματια για αλλη, καμια δεν αξιζει τιποτα μπροστα της,...!
Φωτης Π.
