Τα 13 τελευταία χρόνια περνώ τις διακοπές μου στο φανταστικό νησί της Λέρου. Δυστυχώς φέτος είχα μια ατυχία. Σε μια αμέριμνη στιγμή γλίστρησα κι έσπασα το πόδι μου. Στο νοσοκομείο που επισκέφθηκα μου παρέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και ο γιατρός μου συνέστησε να επιστρέψω στην Αθήνα προκειμένου να μου τοποθετηθεί γύψος. Εδώ αρχίζει ένας απίστευτος μαραθώνιος ταλαιπωρίας με τον πρώην Εθνικό μας αερομεταφορέα, την Olympic Air γνωστή σε όλους μας ως Ολυμπιακή Αεροπορία.
Προσπαθούσα να επιστρέψω στην Αθήνα αλλά μάταια καθώς όλες οι πτήσεις είναι γεμάτες. Μπαίνω στις λίστες αναμονής αλλά πάλι μάταια καθώς υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται όλο το βράδυ έξω από το αεροδρόμιο προκειμένου να έχουν προτεραιότητα στη λίστα. Τελικά καταφέρνω στις 19 Αυγούστου να έχω το νούμερο 4 εγώ και νούμερο 5 η σύζυγος μου στη λίστα αναμονής. Δε φαντάζεστε την χαρά μου όταν μας ανακοίνωσαν ότι 5 άτομα από τη λίστα θα επιβιβαστούν στο αεροπλάνο. Επιτέλους θα μπορούσα να βάλω το πόδι μου σε γύψο.
Για κακή μου τύχη όμως εμφανίστηκαν 3 κύριοι, κάτοχοι SILVERCARD της κάρτας τακτικών επιβατών της Olympic Air. Σύμφωνα με την προϊσταμένη του αεροδομίου κα Ευαγγελία Κωστάκη είχαν προτεραιότητα στη λίστα αναμονής κι εγώ έμεινα πάλι έξω από το αεροπλάνο. Αναρωτιέμαι αν τα προνόμια της κάρτας αυτής δίνουν προτεραίοτητα και σε θέματα υγείας. Αν ναι τότε κρίμα που όλα τα post-it έφυγαν από τα φτερά της ΟΑ και που το ανθρώπινο πρόσωπο της έγινε Silver.
Σε αντίθεση με την ΟΑ και την κυρία Κωστάκη θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά:
· Το γραφείο της Blue Star Ferries στη Λέρο και ιδιαιτέρως την υπάλληλο κα Τούλα που μόλις τους εξήγησα το πρόβλημα μου μου βρήκαν αμέσως τρόπο να ταξιδέψω με το καράβι το ίδιο βράδυ.
· Τους ανθρώπους του Λιμενικού που μου έδωσαν προτεραιότητα κατά την επιβίβαση.
Θα ήθελα να κλείσω εκφράζωντας την ανησυχία για το μελλόν ενός τόσο ομόρφου νησιού, με καταπληκτικούς ανθρώπους αλλά την απουσία θεμελιωδών υποδομών οι οποίες δίνουν στην κα Κωστάκη τέτοιου είδους εξουσίες.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη δημοσίευση,
ANAΓΝΩΣΤΗΣ
