Εργάζομαι καθημερινά πολύ περισσότερο από ότι θα εργάζονταν ένας μέσος εργαζόμενος. Δίνω όλο μου τον εαυτό προκειμένου να κάνω όσο καλύτερα μπορώ την δουλειά μου και να μην δώσω στους προϊστάμενους μου αφορμή για σχόλια.
Δυστυχώς όμως φτάνω στο σημείο να αναρωτηθώ, τελικά τι γίνεται κύριοι με την ΙΚΕΑ? Τι έχετε κάνει και η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας, νοιώθει όλο κ πιο πολύ απογοήτευση και ανασφάλεια?
ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ
Θυμάμαι όταν ξεκίνησα να εργάζομαι σε αυτή την εταιρία όλα ήταν τόσο όμορφα, πραγματικά νιώθαμε ότι εργαζόμασταν σε εταιρία που δεν έχει καμία σχέση με τα ελληνικά δεδομένα. Εργαζόμασταν με κέφι και με ευχαρίστηση. Ξαφνικά ,μέσα σε 4 περίπου χρόνια τι έγινε και όλα αυτά άλλαξαν κύριοι της ΙΚΕΑ?
Ήδη ξεκίνησαν να απολύουν εργαζόμενους με την δικαιολογία ότι είναι ανεπαρκής. Αλήθεια πότε γίναμε ανεπαρκής κύριοι της ΙΚΕΑ? Όταν το κατάστημά μας έκανε τα ασύλληπτα νούμερα σε τζήρους παγκοσμίως και παίρνατε εσείς τα εύσημα , κάποιοι από κάτω εργάζονταν για αυτό. Και τώρα τι? Αυτοί οι ίδιοι είναι πλέον ανεπαρκής?
Τα μεγαλοστελέχη καθημερινά κάνουν στρατιωτική επιθεώρηση στο κατάστημά μας, και το μόνο που ξέρουν είναι να διατάζουν, να απαιτούν και να στοχοποιούν άτομα-πρόσωπα , και με την πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί ( γιατί με τέτοια πίεση δεν γίνεται να είναι κανείς σωστός στο 100%) αυτομάτως θεωρείσαι ανεπαρκής και αδιαφορώντας αν πίσω από εσένα, υπάρχει μια οικογένεια, μια κατάκοιτη μάνα, ένα ορφανό παιδί, αυτομάτως τα μεγάλα κεφάλια σε απειλούν έμμεσα με την απόλυσή σου και βρίσκουν πάντα τρόπους για να την πραγματοποιήσουν.
Αχ βρε ΙΚΕΑ πως ήσουν και πως σε κατάντησαν κάποιοι οι οποίοι δεν ξέρουν τι σημαίνει ανεργία, κάποιοι που τα μοναδικά τους ένσημα είναι από την ΙΚΕΑ και μόνο. Αυτά τα golden boys της ΙΚΕΑ έχουν εξασφαλίσει να ταΐζουν τα παιδάκια τους με φιλετάκια, τα δικά μας παιδιά όμως τι θα γίνουν? Αναρωτήθηκε πότέ κανείς τους?
Σήμερα εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης ,επειδή το κατάστημα δεν κάνει τα νούμερα που θα ήθελαν οι <μεγάλοι>, τα μεγαλοστελέχη εθελοτυφλούν για την πργματική αιτία και φυσικά την ευθύνη την ρίχνουν στους εργαζομένους των 800€. Βρίσκουν νέους τρόπους να ασκήσουν πίεση εργασιακή και ψυχολογική εις βάρος στις πλάτες μας.
Μπράβο στα golden boys της ΙΚΕΑ. Συνεχίστε έτσι..
Κύριοι βλέπουμε σχεδόν ελάχιστα τα παιδιά μας και τις οικογένειές μας εξαιτίας της δουλειάς μας και αντί να πηγαίνουμε σπίτια μας και να κάνουμε μια ζεστή αγκαλιά τα παιδιά μας, αντιθέτως τα κοιτάζουμε στα μάτια και δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο.
Κύριοι κλείνοντας ένα θα σας πω :
<…αν οι εργαζόμενοι σας δεν είναι ευχαριστημένοι από το εργασιακό καθεστώς στην εταιρία σας, να ξέρετε ότι δεν θα είναι ευχαριστημένοι και οι πελάτες μας με την εξυπηρέτηση που θα λαμβάνουν καθημερινά, και όσο και να μας πιέζετε, τους τζίρους που ονειρευόσαστε ποτέ δεν θα τους κάνετε>
ΑΛΛΑΞΤΕ ΜΥΑΛΑ, ΑΛΛΑΞΤΕ GOLDEN BOYS
Ευχαριστώ
Ένας εργαζόμενος ΙΚΕΑ (μέχρι τώρα)
