των Ελλήνων καταθετών, ειπώθηκε χθες ανοικτά από τον επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων, Όλι Ρεν: «Παρά τη σημαντική πρόοδο που έγινε (σ.σ.: στην εφαρμογή του σταθεροποιητικού προγράμματος), προκλήσεις και κίνδυνοι παραμένουν. Η βασική άμεση πρόκληση είναι να περιφρουρηθεί η επάρκεια ρευστότητας και η οικονομική σταθερότητα του τραπεζικού τομέα».
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ότι από όλες τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν η κυβέρνηση και η ελληνική οικονομία, ο κοινοτικός επιτροπής ξεχώρισε ως πιο άμεση και βασική την αποκατάσταση των ισορροπιών στο τραπεζικό σύστημα. Η Κομισιόν διαβλέπει, ότι η σημερινή «ασφυξία» και κεφαλαιακή… ανασφάλεια των τραπεζών αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επάνοδο της οικονομίας στην ανάπτυξη και τη σταθερότητα, διαπίστωση που φαίνεται αντιφατική, αν συνεκτιμηθεί ότι μόλις πρόσφατα όλες οι ελληνικές τράπεζες (με μοναδική εξαίρεση την ΑΤΕ) πέρασαν τα stress test των ευρωπαϊκών αρχών με σχετική ευκολία.
Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από το «καμπανάκι» των Βρυξελλών για τη ρευστότητα και την κεφαλαιακή επάρκεια των ελληνικών τραπεζών; Σε ό,τι αφορά τη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας, η Κομισιόν φοβάται, σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, ότι το απόλυτο «πάγωμα» χρηματοδότησης επιχειρήσεων και νοικοκυριών από τις τράπεζες αποτελεί ίσως μεγαλύτερο εμπόδιο στην επανεκκίνηση της ανάπτυξης, ακόμη και από την «αφαίμαξη» πρωτοφανών διαστάσεων που δέχεται η οικονομία από το πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζεται.
Η αδυναμία των τραπεζών, άλλωστε, να επιτελέσουν το έργο για το οποίο έχουν λάβει τραπεζικές άδειες, φάνηκε από τα στοιχεία που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από το ΤΕΜΠΜΕ, που πιστοποίησαν ότι οι τράπεζες αρνούνται να δανείσουν μικρές ελληνικές επιχειρήσεις, ακόμη και με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, που θεωρείται εξαλείφει τον κίνδυνο των χρηματοδοτήσεων.
Τα δύο φιλόδοξα προγράμματα του ΤΕΜΠΜΕ, για την παροχή ρευστότητας προς εξόφληση υποχρεώσεων των επιχειρήσεων σε προμηθευτές, ταμεία και εφορίες, έχουν αποτύχει παταγωδώς, λόγω της αρνητικής στάσης των τραπεζών. Τους τελευταίους μήνες, μέχρι και τις 13 Αυγούστου, δόθηκαν με εγγυήσεις του ΤΕΜΠΜΕ μόνο 193 δάνεια συνολικά και από τα δύο προγράμματα που εφαρμόζονται, συνολικού ύψους 12 εκατ. ευρώ, ποσό που σε άλλες εποχές έδιναν οι τράπεζες σε λίγες ώρες! Και αυτό παρότι το ΤΕΜΠΜΕ έχει «βάλει στην άκρη» εγγυήσεις που θα μπορούσαν να φθάσουν τα 2,25 δις. ευρώ για την εκτέλεση των δύο προγραμμάτων!
Παρότι το υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδος έχουν εξελιχθεί σε… cheerleaders των τραπεζών, διαβεβαιώνοντας σε κάθε ευκαιρία για την επαρκή ρευστότητα και την επάρκεια κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών, η τρόικα γνωρίζει καλά την πραγματική κατάσταση του συστήματος, που δεν είναι όσο ενθαρρυντική παρουσιάζεται από τις αρχές για ευνόητους, σε κάποιο βαθμό, λόγους:
Όπως παρατηρεί σε τελευταία ανάλυσή της η HSBC, οι τράπεζες έχουν χάσει από τις αρχές του 2010 το 8% της καταθετικής τους βάσης. Πρόκειται για μια αρνητική μεταβολή που δεν έχει παρατηρηθεί σε τέτοια ένταση ποτέ, τουλάχιστον από το 2001 που καταγράφονται επίσημα στοιχεία από την ΤτΕ, όπως σημειώνει η HSBC.
Σε αυτό το σοκ ρευστότητας, πρέπει να προστεθεί η πρωτοφανής απαξίωση των στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών, που μπορούν να αξιοποιηθούν ως καλύμματα για δανεισμό από την ΕΚΤ, την τελευταία πηγή ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες, μετά τον πλήρη αποκλεισμό τους από τις αγορές. Οι τράπεζες έχουν δεσμεύσει στοιχεία ονομαστικής αξίας 135 δις. ευρώ (!) στην ΕΚΤ, για να λάβουν χρηματοδοτήσεις 96 δις. ευρώ. Στέλεχος της Henderson Global Investors επισήμαινε σε χθεσινές δηλώσεις του αυτή την αδυναμία, τονίζοντας ότι τα αποθέματα αποδεκτών καλυμμάτων για δανεισμό από την ΕΚΤ πρέπει να βρίσκονται στα όρια της εξάντλησης, γι’ αυτό άλλωστε και το υπουργείο Οικονομικών σπεύδει να προσφέρει νέες κρατικές εγγυήσεις δανεισμού έως 25 δις. ευρώ.
Η κεφαλαιακή βάση των τραπεζών διαβρώνεται επικίνδυνα από τα προβληματικά δάνεια, παρότι προς το παρόν αρνούνται να παρουσιάσουν στα οικονομικά τους στοιχεία την πλήρη εικόνα αυτής της διάβρωσης, επιχειρώντας με κάθε τρόπο να την εξωραΐσουν. Όπως επισήμαινε σε τελευταία ανάλυσή της η UBS, αργά ή γρήγορα οι Έλληνες τραπεζίτες θα πρέπει να παραδεχθούν, ότι στο υψηλότερο σημείο αύξησής τους σε αυτή τη φάση του οικονομικού κύκλου τα προβληματικά δάνεια ίσως να φθάσουν και στο 4% του συνολικού ενεργητικού των τραπεζών, πρόβλεψη που αν επιβεβαιωθεί θα εξηγεί γιατί έσπευσε η τρόικα να «βάλει στην άκρη» 10 από τα 110 δις. ευρώ του διεθνούς δανείου για τη χορήγηση κεφαλαιακών ενισχύσεων στις τράπεζες. Τραπεζικά στελέχη εκτιμούν, ότι το τελευταίο τετράμηνου του έτους θα είναι πολύ δύσκολο, καθώς η πλημμυρίδα προβληματικών δανείων είναι πολύ αμφίβολο αν θα μπορέσει να συγκρατηθεί πλέον από τα «αναχώματα» που έχουν στήσει οι τραπεζίτες.
Σε αυτές τις συνθήκες, δεν είναι ίσως τυχαίο, ότι οι έντονες φήμες που διατρέχουν αυτές τις ημέρες την τραπεζική αγορά αναφέρονται ακόμη σε σενάρια πλήρους αποχώρησης μεγάλου παράγοντα του τραπεζικού συστήματος από την Ελλάδα, ο οποίος φέρεται να έχει επαφές με διεθνή όμιλο για την εκχώρηση του συνόλου των μετοχών του σε ελληνική τράπεζα, με αντάλλαγμα ένα μικρό πακέτο μετοχών του διεθνούς ομίλου.
Αν επιβεβαιωθούν αυτές οι φήμες, θα φανεί καθαρά, ότι μπροστά στη δύσκολη συγκυρία και στα ακόμη δυσκολότερα χρόνια που έρχονται ακόμη και ισχυροί παράγοντες του τραπεζικού συστήματος είναι έτοιμοι να δώσουν τη σκυτάλη σε μεγάλους διεθνείς ομίλους, αποδεχόμενοι πλέον ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να αντέξουν στις επερχόμενες πιέσεις…
Πηγή: banksnews.gr
