Ύστερα από τις σημαντικές μειώσεις των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων με τις περικοπές των επιδομάτων και των δώρων, διαβάζουμε καθημερινά δημοσιεύματα για το περίφημο ενιαίο μισθολόγιο, το οποίο σύμφωνα με την κυβέρνηση θα σταματήσει επιτέλους τις μισθολογικές αδικίες στο δημόσιο τομέα. Στη συνέχεια, με την εμφάνιση του ΑΣΕΠ, το οποίο εξασφάλισε την επιλογή με αντικειμενικά κριτήρια σημαντικού ποσοστού των υπαλλήλων (γιατί δυστυχώς ποτέ δεν σταμάτησαν οι μονιμοποιήσεις συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, ή οι μετατάξεις ημετέρων σε υπουργεία με υψηλά επιδόματα), συνέβη το εξής: οι υποψήφιοι δημόσιοι υπάλληλοι με αυξημένα τυπικά προσόντα (υψηλός βαθμός πτυχίου, μεταπτυχιακές σπουδές, ξένες γλώσσες, προϋπηρεσία κ.α.) επέλεγαν πρώτα τα υπουργεία με τα μεγάλα επιδόματα και μόνο αν δεν περνούσαν σε κάποιο διαγωνισμό για αυτά, ! επέλεγαν άλλα υπουργεία. Το ίδιο ισχύει και για τη σχολή δημόσιας διοίκησης, όπου οι πρώτοι σε βαθμολογία απόφοιτοι επέλεγαν κατά κανόνα το υπουργείο οικονομικών και στη συνέχεια (με κύριο κριτήριο το ύψος των επιδομάτων) τα υπόλοιπα υπουργεία. Το παραπάνω έχει ως συνέπεια τα ικανότερα νέα στελέχη του δημοσίου τομέα, να έχουν συγκεντρωθεί στα υπουργεία με τα υψηλά επιδόματα. Επισημαίνεται ότι τα στελέχη αυτά έχουν, κατά κανόνα, τα προσόντα να εργαστούν και στον ιδιωτικό τομέα, και η βασική αιτία για την επιλογή τους να εργαστούν και να ! προσφέρουν στο δημόσιο είναι η ύπÎ! �ρξη των ειδικών επιδομάτων.
Τώρα, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στην περικοπή/κατάργηση των ειδικών επιδομάτων για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στο δημόσιο τομέα. Αλήθεια, έχει σκεφτεί κανείς ποιοι πλήττονται περισσότερο από αυτό;
-Οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν μπει από το παράθυρο σε υπουργεία με υψηλά επιδόματα δεν νομίζω να έχουν πρόβλημα (και αν έχουν κακώς έχουν) αφού τη θέση τους την έχουν πάρει χαριστικά
-Οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν σε υπουργεία χωρίς επιδόματα (επαναλαμβάνω ότι αρκετοί από αυτούς –ειδικά οι νεώτεροι- βρέθηκαν στα υπουργεία αυτά επειδή δεν μπόρεσαν να περάσουν σε κάποιο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ σε υπουργείο με υψηλά επιδόματα) δεν πλήττονται ουσιαστικά καθώς η μείωση στο εισόδημά τους θα είναι πολύ χαμηλή.
-Ποιοι μένουν; Οι υπάλληλοι που αρίστευσαν την τελευταία 15ετία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και κατάφεραν ύστερα από πολύ κόπο τόσο στις σπουδές τους όσο και στους διαγωνισμούς να περάσουν σε κάποιο υπουργείο με υψηλά επιδόματα. Αυτοί είναι το πρόβλημα στο δημόσιο τομέα και αυτοί θα πρέπει να τιμωρηθούν για να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη;
Ας δούμε τώρα το αντίστροφο. Ποιοι κερδίζουν από το ενιαίο μισθολόγιο; Η απάντηση είναι απλή. ΚΑΝΕΝΑΣ. Ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν λαμβάνουν επιδόματα, οι οποίοι δεν θα πάρουν καμία αύξηση αλλά απλώς θα έχουν την «ικανοποίηση» ότι πλέον δεν υπάρχουν «μισθολογικές αδικίες» και όλοι παίρνουν τα ίδια χρήματα, ούτε φυσικά ο ιδιωτικός τομέας όπου θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο με την αναπόφευκτη περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης.
Με βάση τα παραπάνω, θεωρώ ότι η εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, πέρα από τα λιγοστά χρήματα που θα εξοικονομηθούν (λιγοστά γιατί η μείωση της εν λόγω δαπάνης θα οδηγήσει αναπόφευκτα και σε νέα μείωση της κατανάλωσης και συνεπώς και των εσόδων από φόρους) θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες στη λειτουργία του δημοσίου. Όλοι οι υπάλληλοι θα είναι απογοητευμένοι από τις αποδοχές τους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την παραγωγικότητά τους, και οι πιο ικανοί δημόσιοι υπάλληλοι που μπορούν να βρουν θέση εκτός δημοσίου με περισσότερα χρήματα Î! �α αποχωρήσουν από αυτό.
Τέλος, ας μην λένε ότι το ενιαίο μισθολόγιο αποτελεί πάγιο αίτημα της ΑΔΕΔΥ. Ποιον πάνε να κοροϊδέψουν; Η ΑΔΕΔΥ δεν εννοεί φυσικά ενιαίο μισθολόγιο με εξίσωση όλων των δημοσίων υπαλλήλων στο χαμηλότερο σημερινό επίπεδο. Εννοεί ενιαίο μισθολόγιο όπου ο κάθε υπάλληλος θα αμείβεται με κριτήρια όπως:
1. ο βαθμός δυσκολίας της υπηρεσίας του
2. τα τυπικά προσόντα του
3. η ευθύνη της δουλειάς του
4. τα έτη υπηρεσίας
5. η οικογενειακή κατάσταση (αλήθεια τι λέει το ΔΝΤ για το επίδομα τέκνου των 18 Ευρώ (μικτά) που λαμβάνουν οι «βολεμένοι» Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι)
Ας φροντίσει επομένως πρώτα η κυβέρνηση να εξετάσει το βαθμό δυσκολίας του αντικειμένου της κάθε υπηρεσίας και μετά να προχωρήσει στο νέο μισθολόγιο. Είναι αποκατάσταση της δικαιοσύνης αν δύο υπάλληλοι ΠΕ με τεράστιες διαφορές στο βαθμό δυσκολίας του αντικειμένου τους να έχουν τις ίδιες αποδοχές επειδή ανήκουν στον ίδιο κλάδο (π.χ. διοικητικού οικονομικού); Γνωρίζουμε όλοι ότι ένας υπάλληλος υπουργείου με υψηλά επιδόματα έχει κατά κανόνα δυσκολότερο αντικείμενο από τον συνάδελφό του σε υπουργείο χωρίς επιδόματα. Ακόμα και αν αυτό δ! εν ίσχυε κατά την καθιέρωση των επιδομάτων, έχει γίνει σταδιακά με το πέρασμα των χρόνων λόγω των υψηλότερων απαιτήσεων της διοίκησης από τους υψηλόμισθους υπαλλήλους αλλά και λόγω των χαρακτηριστικών των υπαλλήλων στα υπουργεία με τα ειδικά επιδόματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Μια μεταρρύθμιση σαν το ενιαίο μισθολόγιο δεν μπορεί να γίνει μέσα σε λίγους μήνες με προχειρότητα και υπό την πίεση του ΔΝΤ, χωρίς πρώτα να έχει γίνει μια μελέτη των θέσεων στο δημόσιο τομέα –κάτι που φυσικά έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια χωρίς φυσικά να ευθύνονται και για αυτό οι δημόσιοι υπάλληλοι. Πολύ φοβάμαι ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η μισθολογική δικαιοσύνη θα δημιουργηθούν ακόμα μεγαλύτερες αδικίες.
Ένας δημόσιος υπάλληλος
