Το αξιοσημείωτο λίγους μήνες πριν, δεν είναι άλλο από τις προεκλογικές υποσχέσεις που φτάνουν σε μεγάλο ποσοστό στα αυτιά μας. Εγκρίσεις έργων και κονδύλια για τον εκάστοτε τόπο και άλλα πολλά που γαργαλάνε τα αυτιά των δυνητικών ψηφοφόρων και σκοπό έχουν να τους φορέσουν παρωπίδες, ώστε να περιορίσουν την πολιτική όρασή τους και να τους στρέψουν στα λίγα υγιή δέντρα-υποσχέσεις, χάνοντας ουσιαστικά το υπόλοιπο "καμένο δάσος" που αντικατοπτρίζει τα πολλά και συσσωρευμένα προβλήματα που δεσπόζουν συνήθως σε κάθε δήμο. Όλα αυτά μέχρι την περίφημη Κυριακή στις 14 του Νοέμβρη, από όπου και μετά θα επανέλθουμε στην απλή καθημερινότητά μας, είτε με τους ίδιους, είτε με άλλους πρώην σωτήρες και νυν πλέον κομπιναδόρους... Τα γλέντια για κάθε νικητή θα διαρκέσουν για τα επόμενα χρόνια, μέχρις ότου επέλθουν οι επόμενες εκλογές, όπου και θα "στρωθούν" στη δουλειά για να μας αποδείξουν σε ένα διάστημα 3 μηνών, ότι η μέχρι τότε θητεία τους άξιζε τον κόπο. Θα τάξουν και πάλι δημόσια έργα και με κάθε τρόπο θα προσπαθήσουν να κατευθύνουν το χέρι μας στη δική τους κάλπη. Σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το καλό του τόπου τους, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό, πρόκειται για ανθρώπους που έχουν "ζήσει" τα προβλήματα της καθημερινότητας, που έχουν μοχθήσει και που δεν προλαβαίνουν να το π! αίξουν επαγγελματίες πολιτικοί, γιατί απλά δεν έχουν χρόνο. Το "επάγγελμα" του πολιτικού είναι πολυτέλεια και αποτελεί προνόμιο της μειοψηφίας. Ίσως τελικά να μην φταίνε αυτοί... Ίσως να φταίμε εμείς που τους ψηφίζουμε... Ξανά και ξανά και ξανά...
Ψηφοφόρος
