Όταν είσαι μια ποπ τραγουδίστρια που μόλις έχει κλείσει τα 23, είσαι πολύ μικρή για να έχεις μάθει πολλά για τη ζωή. Η Ελένη Φουρέιρα έχει ήδη μάθει ένα δύο πράγματα, που μπορεί τελικά να είναι και τα πιο σημαντικά.Ποτέ δεν ήμουν η ωραία του σχολείου, το αντίθετο μάλλον, αφού από μικρή ήμουν πολύ αγοροκόριτσο, ξέρεις, φορούσα σαλοπέτες και αγορίστικα καπέλα. Η πρώτη στιγμή που ένιωσα θηλυκό ήταν όταν...
σε ένα πάρτι ήξερα ότι θα πήγαινε αυτός που μου άρεσε.
Ακόμη θυμάμαι την πρώτη φορά που ένιωσα γυναίκα. Πρώτη ή δευτέρα γυμνασίου πρέπει να πήγαινα. Με έπιασε η μεγαλύτερή μου αδερφή και μου έβγαλε τα φρύδια, με έβαψε όπως έπρεπε και με έντυσε με τα δικά της ρούχα. Και ξαφνικά έγινα μια μικρή γυναίκα. Το ένιωσα. Και το κατάλαβα επειδή άρχισαν να με προσέχουν τα αγόρια.
Οι γονείς μου επέμεναν ότι δεν χρειάζεται να δουλέψω από μικρή. Εγώ όμως ήθελα, είχα αυτή την ανεξήγητη ανάγκη να το κάνω. Δεν με απέτρεψαν και γι’ αυτό τους χρωστώ ένα μεγάλο ευχαριστώ. Τα δικά μου «θέλω» και τα δικά τους «πρέπει» με έκαναν αυτή που είμαι σήμερα.
Έχω κάνει όποια δουλειά μπορείς να φανταστείς. Όταν ήμουν πιτσιρίκα μοίραζα φυλλάδια. Όταν μεγάλωσα άλλαξα πίστα. Δούλεψα και σερβιτόρα και πίσω από το μπαρ. Α, ναι, μέχρι και σε σουβλατζίδικο στην Καλλιθέα έχω δουλέψει.
