Για την ιστορία, αλλά και για να αντιληφθείτε φίλοι μου Τρομακτικοί, τι μέγεθος παρανομία έκαναν ο Υπουργός ΣΟΥΦΛΙΑΣ και η συντρόφισσα Πασόκα διευθύντρια της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ, σας επισυνάπτω 1 σελίδα ενός μόνο από τα 3 Πρακτικά του ΣΤΕ σχετικά με την……..υπεύθυνη συμπεριφορά της ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ...ΝΑΣΣΟΣ ΤΖΕΜΠΕΛΙΚΟΣ
(Επώνυμα πλέον)
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Προ καιρού είχα στείλει e-mail προς την ηγεσία του Υπουργείου προκειμένου να σας ενημερώσω εν συντομία για μια συντελεσθείσα παρανομία με προεκτάσεις στην οποία εμπλέκονται και κάποιοι που αναφέρονται ως πρωταγωνιστές στην υπόθεση Ι. Μ. Βατοπαιδίου.
Το κτίριο της υπόθεσης εμφανίζεται στις φωτογραφίες στα συνημμένα (φακ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΤΙΡΙΟΥ)
Η παρανομία άρχισε το 1967, όταν οι ιδιοκτήτες παρουσιάζοντας στο τοπογραφικό τη θέση του κτιρίου 15 μέτρα από τον αιγιαλό, κατόρθωσαν να τους χορηγηθεί άδεια ανέγερσης κτιρίου για ισόγειο και 3 ορόφους.
Ωστόσο οι ιδιοκτήτες σήκωσαν τσιμεντένιο σκελετό 5 ορόφων και ένα μεγάλο δώμα-διαμέρισμα, (φωτ. ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1968), πάνω στη θάλασσα, εντός της ζώνης αιγιαλού, κατά την έννοια του ισχύοντος τότε Α.Ν. 2344/1940, θεμελιωμένο επί της κοίτης του ρέματος της περιοχής (φακ. ‘’ΡΕΜΑ’’ & φακ. ‘’ΓΕΩΓΡ. ΥΠΗΡ. ΣΤΡΑΤΟΥ’’), αλλά και ακριβώς επί του ορίου με την όμορη ιδιοκτησία. Εξώστες καθ’ υπέρβαση, είχαν κατασκευαστεί και πάνω από το ρέμα και πάνω από την όμορη ιδιοκτησία.
Για προστασία κατασκεύασαν τσιμεντένια μάντρα σχήματος ‘’Γ’’ για προστασία από τις εκβολές του ρέματος κατά τη μικρή διάσταση του ‘’Γ’’ περί τα 5 μέτρα και από την εκδήλωση του χειμερίου κύματος και τη διάβρωση, κατά τη μεγάλη διάσταση του ‘’Γ’’ περί 45 μέτρα δίκην κυματοθραύστη, ο δε προορισμός του ήταν να λειτουργήσει ως ξενοδοχειακή μονάδα Β’ τάξης.
Η νομιμοποίηση αδύνατη, διότι πέραν των υπερβάσεων, το κτίριο ήταν πάνω σε δημόσιο κτήμα και επειδή δεν διέθετε αποχετευτικό σύστημα, ούτε καν βόθρο, η χορήγηση άδειας λειτουργίας από τον Ε.Ο.Τ. ήταν αδύνατη.
Το δημόσιο κάλεσε τους ιδιοκτήτες να αγοράσουν το τμήμα του δημοσίου κτήματος (Β.Κ. 227) από το ελληνικό Δημόσιο, όσο ακριβώς καταλάμβανε ‘’προβολικά’’ η εκμετάλλευση.
Αυτοί βέβαια ουδέποτε απεμπόλησαν τα δικαιώματά τους επί του υπολοίπου του Β.Κ. 227.
Αυτά όπως θα φανεί στο κεφάλαιο ‘’ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ’’ απεκόμισαν οφέλη με τη συνδρομή των καλών φίλων του ΝΣΚ που έκανε ο ΜΑΡΑΒΕΑΣ με τη συμβολή και μεσολάβηση του ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ.
Βέβαια όταν η κεντρική εξουσία ( ο Ε.Ο.Τ. εν προκειμένω), έδωσε το Ο.Κ. για την πώληση του τμήματος του Β.Κ. 227, γνώριζε την εικόνα η οποία αποτυπωνόταν στα εγκεκριμένα επίσημα σχέδια του ξενοδοχείου, τα οποία τους είχαν υποβάλει πριν 2 χρόνια για έγκριση και μετά χορήγηση αδείας.
Σ’ αυτά και το εμφάνιζαν το κτίριο να απέχει 15 μ. από τη ζώνη αιγιαλού και γι΄ αυτό προχώρησε η πώληση, διότι διαφορετικά δεν θα υπήρχε η δυνατότητα πώλησης αιγιαλού (domain public), δικαίωμα που ουδείς έχει.
Το κτίριο παρέμενε γυμνός τσιμεντένιος σκελετός σε άμεση γειτνίαση με τη θάλασσα και εκτεθειμένος στα καιρικά φαινόμενα.
Οι επιπλέον 2 όροφοι φαίνεται να νομιμοποιήθηκαν με το Ν.Δ. 1199/72 που δικαιολογούσε ευεργετικές παρεκκλίσεις από τους όρους δόμησης, υπό την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά ως ξενοδοχείο.
Το εν λόγω ξενοδοχείο υπήχθη μεν στο ευεργετικό διάταγμα το 1973, αλλά όταν ήδη υπήρχε σχέδιο πόλης και ίσχυαν όροι και περιορισμοί δόμησης για το Ο.Τ. 13 που βρισκόταν το κτίριο.
Εν συνεχεία έλαβε νέα Ο.Α. 177/75 εξ αναθεωρήσεως της αρχικής 296/17.7.1967.
Ακολούθησαν 3 σχέδια πόλεως, το 1973, το 1976 με αυστηρότατους περιορισμούς στη δόμηση επί τέτοιων οικοπέδων που είναι πάνω στη θάλασσα και ακολούθησε το τελικό του 1984.
Το 1985 υπήρξαν 2 ουσιώδεις νόμοι, ο Ν. 1512/85 και ο Ν. 1577/85 Γ.Ο.Κ.
Την εποχή εκείνη ίσχυαν 2 υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες το Τολό μεταξύ πολλών άλλων, χαρακτηρίστηκε ξενοδοχειακώς κορεσμένη τουριστική περιοχή και δεν επιτρεπόταν καμία ανέγερση ξενοδοχείου, εκτός από Α’Α’ και Α’ τάξεως.
Το 1987 παρά τους ισχύοντες όρους δόμησης, η τότε νομάρχις κ. ΜΑΡΘΑ ΣΗΜΑΝΤΩΝΗ, μετά από εισήγηση της πολεοδομίας, υπέγραψε απόφαση για χορήγηση αδείας προς αποπεράτωση ξενοδοχείου, παρά τα αντιθέτως ισχύοντα με υποχρέωση ενίσχυσης του Φ.Ο.
Υπογραφή ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΚΡΗ (μετέπειτα Δ/ντρια ΔΟΚΚ). (φωτ. ‘’κολώνες οπλισμός’’ & ‘’σκουρια οπλισμος’’.
Το 1989 δημοσιεύτηκε η Υ.Α. 18005 /15.5.1989 που έκανε αποδεκτή εισήγηση 91/89 του νομικού συμβούλου της διοίκησης ΕΥΤΥΧ. ΚΟΡΟΥΓΕΝΗ με την οποία απαγορευόταν η αλλαγή χρήσης για κτίρια που είχαν ευεργετικές παρεκκλίσεις, σε εφαρμογή του άρθρου 5 του ισχύοντος Γ.Ο.Κ. (Ν. 1577/85).
Μετά την γνωστοποίηση της εν λόγω απόφασης προς την πολεοδομία Ναυπλίου (εισερχ. Α.Π.2121/24.5.1989) χορήγησε στην ιδιοκτησία (βλ. ΔΗΜ. ΜΑΡΑΒΕΑ) σφραγίδα προέγκρισης αλλαγής χρήσης από ξενοδοχείο σε διαμερίσματα με ημερομηνία 28.7.1989!!!
Την εποχή εκείνη ο κ. ΜΑΡΑΒΕΑΣ μετά από διαγωνισμό είχε αναλάβει έναντι ευτελούς προσφοράς ως μελετητής του σχεδίου πόλης Τολού, αλλά με προφανή σκοπό τη δημιουργία κεντρικού αποχετευτικού αγωγού προς εξασφάλιση εξόδου των λυμάτων της οικοδομής του, πράγμα που τελικά κατάφερε εν μέσω τεράστιων αντιδράσεων κατοίκων και καταστηματαρχών.
Το 1994 η πολεοδομία Ναυπλίου σε συνεργασία με τον μελετητή διαπίστωσε ότι υπάρχει πρόβλημα με το ρυμοτομικό σχέδιο Τολού και απέστειλε προς τις Τοπογραφικές Εφαρμογές του ΥΠΕΧΩΔΕ, έγγραφο με Α.Π. 2308/27.6.1994 για να την πληροφορήσουν σχετικά με το τι πραγματικά ισχύει.
Η απάντηση ήρθε με το Δ.Τ.Ε. α/69610/1945/7.7.1994 στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει:
Με παρέμβαση του τότε Υπουργού (ο αείμνηστος Αντ. Τρίτσης μετά από επιτόπια επίσκεψή του, για να σώσει τη φυσιογνωμία του Τολού από τα κτίρια τέρατα), εξαίρεσε 4 οικοδομικά τετράγωνα (13,6,5 και 5α) από την επανέγκριση του σχεδίου πόλεως Τολού και έτσι δεν ορίστηκαν όροι και συντελεστές δόμησης και επομένως οι χώροι αυτοί, θεωρούνται ως εκτός σχεδίου περιοχές. (φακ. ΔΤΕ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ).
Έτσι ο τσιμεντένιος σκελετός που βρισκόταν στο Ο.Τ. 13, βρέθηκε εκτός σχεδίου πόλεως, με τους αντίστοιχους όρους και περιορισμούς δόμησης, που ίσχυαν για την εκτός σχεδίου δόμηση.
Παρόλα αυτά η ενίσχυση του Φ.Ο. συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε το 1995 με την έγκριση-σφραγίδα της πολεοδομίας 9.5.1995 και τότε και μόνο τότε κατέστη αορίστου χρόνου η Ο.Α.341/1987, που ήταν η 3η κατά σειράν αναθεωρήσεων άδεια.
Το 1996 καθορίστηκαν οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας και ο τσιμεντένιος σκελετός βρέθηκε εξ ολοκλήρου εντός των οριογραμμών, τεμνόμενος μάλιστα από την οριογραμμή παραλίας.
Η πολεοδομία έλαβε γνώση και εντολές με συστημένο διαβιβαστικό και όφειλε να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες βάσει της νομοθεσίας του Α.Ν.2344/40, αλλά ουδέν έπραξε.
Στις 23.9.1996 ο ΔΗΜ. ΜΑΡΑΒΕΑΣ καταθέτει αίτηση, η οποία λαμβάνει Α.Π. 22304/25.11.96, ήτοι 2 μήνες μετά, με ψευδή στοιχεία προς την ΔΟΚΚ (ΒΑΣ. ΓΡΥΛΛΗ), από την οποία αποκρύπτει επιμελώς τη θέση του ακινήτου και αναφέρει μεταξύ άλλων ότι το ευεργετημένο ξενοδοχείο του έχει λάβει και σφραγίδα προέγκρισης αλλαγής χρήσης σε διαμερίσματα από την πολεοδομία Ναυπλίου στις 28.7.1989, δηλαδή μετά την Υ.Α. 18005/15.5.1989!!!
Η κ. ΓΡΥΛΛΗ την τελευταία μέρα, κατά ασφαλείς πληροφορίες, πριν τη συνταξιοδότηση της, υπέγραψε το Α.Π. 50989/5.2.1997 ‘’εξαίρεση από την κατεδάφιση λόγω αλλαγής χρήσεως…’’, μνημείο παράβασης καθήκοντος, διαστρέβλωσης της νομοθεσίας και επιλεκτικής χρήσης άρθρων, παραγράφων ακόμα και μισών προτάσεων, παραλείποντας φυσικά και προκλητικά τις εξαιρέσεις εφαρμογής τους.
Η πολεοδομία το προώθησε στον πρόθυμο νομάρχη και εκδόθηκε απόφαση νομάρχη 11323/672/18.12.1997 με την καραμέλα της ΔΟΚΚ ‘’εξαίρεση…..λόγω αλλαγής χρήσης…’’ με την οποία επέτρεπε να χορηγήσει την παράνομη άδεια 3/9.1.1998 στον ΜΑΡΑΒΕΑ, ο οποίος σίγουρος για την απόφαση νομάρχη είχε κάνει αίτηση χορήγησης αδείας από τις 20.11.1997. Τόσο ωραία.
Μετά την έναρξη των οικοδομικών εργασιών άρχισα μόνος αγώνα άνισο απέναντι στις διασυνδέσεις του προέδρου της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, κ. ΜΑΡΑΒΕΑ.
Οι καθ’ ύλην αρμόδιες διευθύνσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, έπραξαν το καθήκον τους, ΠΛΗΝ της κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ, η οποία είχε βαλθεί να δει το έκτρωμα αποπερατωμένο με αλλαγή χρήσης.
Τα έγγραφα των διευθύνσεων ήταν καταδικαστικά, αλλά η κ. ΣΑΒΒΙΔΟΥ, έκανε επιλογή και προέβαλε ό,τι συνέφερε τον συνυποψήφιό της πρόεδρο της παράταξης κ. ΜΑΡΑΒΕΑ.
Έτσι στην εισήγησή της προς το ΚΣΧΟΠ, αναμάσησε τις δικαιολογίες της πολεοδομίας Ναυπλίου και τελικά εμφανίστηκε το κτίριο να είναι πρότυπο και υπόδειγμα νομιμότητας.
Το ΚΣΧΟΠ, ενώ γνώριζε ότι η Δ.Π.Σ. είναι παντελώς αναρμόδια για σύνταξη εισήγησης με θέματα πολεοδομικά, εκτός σχεδίου και οριογραμμών αιγιαλού και ειδικότερα του Γ’ τμήματος των παραδοσιακών οικισμών, δέχτηκαν εν γνώσει τους και κατά παράβαση του Οργανισμού την εισήγηση της παντελώς αναρμόδιας κ. ΣΑΒΒΙΔΟΥ (βλ. ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΠΣ)
Έπειτα τη συμμορία συμπλήρωσε ο κ. ΔΗΜ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, όπως θα καταδειχθεί παρακάτω.
Όπως ανέφερα στο e-mail που έστειλα, υπήρξε πραγματική συμμορία μέσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ, που μπορώ πολύ εύκολα να ξεσκεπάσω, αρκεί να το επιθυμείτε και να υπάρχει η δική σας ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, δεδομένου ότι δεν είμαι σίγουρος με τους πολιτικούς.
Και προπαντός να μην ακούτε τις δικαιολογίες των διαπλεκόμενων.
ΑΥΤΑ ΕΑΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΝ -ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ -ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.
Εάν είχαν έστω ένα ΙΧΝΟΣ δίκιου θα με έστηναν στον τοίχο δικαστικά με αγωγές και μηνύσεις, όταν από διάφορες εκπομπές τηλεοράσεως αναφέρθηκα στις παρανομίες τους με τα ονόματά τους.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη, ο οποίος με αριθμό υπόθεσης 4713/2.6.1999 και τίτλο ‘’Οικοδομή πάνω στο κύμα στο Τολό’’, το είχε περιλάβει στην Ετήσια Έκθεσή του προς τις πολιτειακές Αρχές το 1999, στην ενότητα ‘’ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ’’ (συνηγορος του Πολίτη.doc)
ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ-ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ-ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ
• ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ
Αναπληρώτρια διευθύντρια της Δ. Π. Σχεδιασμού ενήργησε κατά παράβαση του Οργανισμού του ΥΠΕΧΩΔΕ 51 ΦΕΚ 19 Α’ /1.2.1988 και ειδικά στο άρθρο 5 (Βλ. ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ Δ.Π.Σ.)
Από αυτό φαίνεται ότι δεν είχε καμία αρμοδιότητα να στείλει το έγγραφο (βλ. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ).
Σημειωτέον ότι όλοι αρνήθηκαν να συντάξουν εισήγηση, πλην της κ. ΣΑΒΒΙΔΟΥ, που βρισκόταν πάντα στο ίδιο κομματικό ψηφοδέλτιο με τον πρόεδρό της κ. ΜΑΡΑΒΕΑ.
• ΣΑΒΒΙΔΟΥ
Τα καθήκοντά της αφορούσαν θέματα παραδοσιακών οικισμών και ΜΟΝΟΝ !!, αλλά παρόλα αυτά δέχτηκε εν γνώσει της υπέρβασης αρμοδιοτήτων της, να συντάξει εισήγηση προς το ΚΣΧΟΠ.
Παρόλα αυτά η κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ, κατά παράβαση του Οργανισμού, πήρε την εισήγηση που συνέταξε ΣΑΒΒΙΔΟΥ με τη συνδρομή ΜΑΡΑΒΕΑ και της αμαρτωλής πολεοδομίας Ναυπλίου.
Ήταν ακριβώς η ίδια που είχε στείλει ο ΜΑΡΑΒΕΑΣ (στο Συνήγορο του Πολίτη και μετά την ίδια ο προϊστάμενος της πολεοδομίας ΜΠΕΤΕΝΙΤΗΣ (φακ. ΜΠΕΤΕΝ. ΠΡΟΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟ)επίσης και την ίδια κατέθεσε στο Κ. ΣΧΟΠ για γνωμοδότηση. (φακ. Κ.ΣΧΟΠ).
Στην ΕΙΣΗΓΗΣΗ τα παρουσιάζουν κατά τέτοιο τρόπο που εάν δεν γνωρίζεις το μέγεθος και τους τρόπους της απάτης, θα νομίζεις ότι πρέπει να τους ζητήσεις ακόμα και συγγνώμη.
Τελικά όλα βγήκαν όπως τα είχαν σχεδιάσει, αλλά όλες οι καθ’ ύλην αρμόδιες διευθύνσεις ήταν απέναντί τους.
• Κ.ΣΧΟΠ
Και τα μέλη του γνωμοδοτικού οργάνου, όφειλαν να μη δεχτούν εισήγηση από αναρμόδια διεύθυνση, αναρμόδιο τμήμα, αναρμόδια υπάλληλο. Αντιθέτως όχι μόνο την δέχτηκαν, αλλά την υπερψήφισαν αυτούσια.
Ο ΜΠΕΡΙΑΤΟΣ δεν την υπέγραψε και εν μέσω πολεμικού κλίματος, την παρέπεμψε στον νομικό σύμβουλο κ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟ, υπό την προϋπόθεση η πρόταση που θα υποβάλλει να λάβει το ‘’καλώς έχει’’ της Διεύθυνσης Νομοθετικού Έργου, την διευθύντρια της οποίας η συμμορία προσπαθούσε να εξουδετερώσει.
• ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Έλαβε τη γνωμοδότηση του ΚΣΧΟΠ και του κατέθεσα ένα ογκωδέστατο φάκελο με αεροφωτογραφίες και πολύ υλικό, είχαμε συνεργασία και με διαβεβαίωσε ότι ήταν θέμα 4-5 ημερών να δικαιώσει τις εξόφθαλμα αυταπόδεικτες θέσεις μου για την παρανομία του κτιρίου.
• Όφειλε να διαπιστώσει το μέγεθος και την κατά συρροήν παράβαση του Οργανισμού, νομικός σύμβουλος γαρ, από ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ, ΣΑΒΒΙΔΟΥ και φυσικά το ΚΣΧΟΠ.
Αλλά ο ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ απεναντίας τα δέχτηκε ως νομότυπα, αγνόησε σειρά κρισίμων εγγράφων, διαστρέβλωσε την αλήθεια καμπύλωσε την πραγματικότητα και συνέταξε μια εισήγηση προς την ….Ολομέλεια του ΝΣΚ (γιατί άραγε;;), που απαρτιζόταν από συναδέλφους του άλλων Υπουργείων Εργασίας, Υγείας, Παιδείας, Δικαιοσύνης κ.ο.κ. για να αποφανθούν επί περίπλοκων πολεοδομικών θεμάτων μέσα σε 2-3 ώρες της συνεδρίασης.
Αποτέλεσμα φυσικά θετικό πήρε η γνωμοδότηση (592/11.11.200 ημέρα ΣΑΒΒΑΤΟ) και την έφερε στο ΥΠΕΧΩΔΕ για αποδοχή, αλλά χωρίς να περάσει για το ‘’καλώς έχει’’ από την κ. ΑΪΒΑΛΙΩΤΗ διευθύντρια της ΔΝΕ.
Η γνωμ. 592 πήγε εν κρυπτώ και παραβύστω χέρι με χέρι στην κ. ΚΑΡΜΙΡΗ (συζ. ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΑΛΑ τεχν. Συμβούλου ΣΗΜΙΤΗ, προέδρου του ΣΑΔΑΣ με αντιπρόεδρο τον ΜΑΡΑΒΕΑ), διευθύντρια του ΜΠΕΡΙΑΤΟΥ, η οποία σκοπίμως δεν την πέρασε από το Πρωτόκολλο του Γενικού, αλλά χρησιμοποιώντας την εξωτερική πόρτα του διαδρόμου του γραφείου του, την άφησε πάνω-πάνω στα ‘’προς υπογραφήν’’ και περίμενε να την παραλάβει υπογεγραμμένη.
Ο ΜΠΕΡΙΑΤΟΣ έλειπε σε συνέντευξη Τύπου στο γραφείο του ΛΑΛΙΩΤΗ για το ΜΕΤΡΟ και όταν επανήλθε στο γραφείο του, τον σταμάτησα και ζήτησα να τον δω στο γραφείο του. Τότε είδαμε ότι η 592 ήταν πάνω-πάνω και με αυτοκόλλητη σημείωση ότι ‘’έχει περάσει’’ και εγκριθεί από την ΑΪΒΑΛΙΩΤΗ, πράγμα αναληθές.
Τότε απαίτησα από τον Γενικό να επικοινωνήσει μαζί της για να διαπιστώσουμε την αλήθεια.
Η διευθύντρια δεν είχε ιδέα περί της γνωμ. 592 και για αυτό την έστειλε ο Γενικός για έλεγχο νομιμότητας προτού την υπογράψει ο ίδιος και εν συνεχεία ο ΛΑΛΙΩΤΗΣ.
Μετά την υπεύθυνη στάση της Δ.Ν.Ε. υπέρ της νομιμότητας, η γνωμ. 592 παρέμεινε ένα απλό ανενεργό έγγραφο στο συρτάρι, το οποίο δεν μπορούσε να παραγάγει έννομες συνέπειες.
Έπειτα ήρθε η απόφαση του ΣΤΕ 878/24.3.2004 που ανακάλεσε την παραπάνω Ο.Α. 3/9.1.1998.
Αλλά υπάρχει και άλλη παράμετρος στην υπόθεση με συμμετοχή και άλλων συμμοριτών.
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Πέραν των παραπάνω υπάρχει και άλλη σοβαρή διάσταση στην υπόθεση, διότι το κτίριο καταπατά τμήμα παραλιακού καταγεγραμμένου δημοσίου κτήματος, το οποίο μεταβιβάζει σε αγοραστές με ποσοστά συνιδιοκτησίας με επίσημα συμβόλαια στο Υποθηκοφυλακείο Ναυπλίου και χωρίς να επεμβαίνει κανείς παρά το εξώδικο που έστειλα στον Υποθηκοφύλακα.
Σχετικό ενδιαφέρον έχουνε και τα έγγραφα ΜΑΡΑΒΕΑ (φακ. ‘’ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΡΑΒΕΑ’’).
Εκτός τούτου έχουν χαρίσει εν γνώσει τους, με εντελώς απροσχημάτιστες και παράνομες ενέργειες τμήμα παραλιακού δημοσίου κτήματος, κατά την ευκόλως αποδείξιμη άποψή μου, στον κ. ΜΑΡΑΒΕΑ με διαβλητές διαδικασίες του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων & Ανταλλάξιμης Περιουσίας (Γ.Σ.Δ.Κ.Α.Π.) του Υπουργείου Οικονομικών
Το εν λόγω Συμβούλιο είχε την υπόθεση στα χέρια του από το 2000, αποφάσισε να χαρίσει στον ιδιώτη λωρίδα αιγιαλού τον ΙΟΥΝΙΟ 2004, δηλαδή μόλις 2 μήνες μετά τις εκλογές.
Η σύνθεση του γνωμοδοτικού συμβουλίου είχε πρόεδρο τον κ. ΙΩΑΝΝΗ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟ, με σύνθεση περίπου ίδια με αυτήν που γνωμοδότησε υπέρ της παραίτησης των δικαιωμάτων του Δημοσίου από το δικαστικό αγώνα κατά της Ι. Μ. ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ σχετικά με τη λίμνη ΒΙΣΤΟΝΙΔΑ.
Η εν λόγω γνωμοδότηση 26 Α’/2004 έγινε αποδεκτή, , από τον αρμόδιο Γ. Γραμματέα κ. ΓΕΩΡΓ. ΚΟΥΡΗ, γνωστό από την υπόθεση με τα ‘’ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΟΜΟΛΟΓΑ’’, εκπροσωπώντας τον Υφυπουργό κ. ΠΕΤΡΟ ΔΟΥΚΑ και τούτο παρά το γεγονός ότι γνώριζαν λεπτομερώς το θέμα.
Σημαντική πρόσφατη παράμετρος
Ο προαχθείς σε αντιπρόεδρο του ΝΣΚ κ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ανέλαβε να διαλευκάνει την υπόθεση ως προς τις ευθύνες του κ. ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ στην υπόθεση του ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ!!!
Ειδικά για τον ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟ θα ζητήσω να καταθέσω σε επιτροπή.
Έτσι ΟΛΟΙ οι συμμέτοχοι προήχθησαν σε Διευθυντές και αμείβονται για να υπηρετούν τη νομιμότητα, όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται.
Δεν μπορούν να μείνουν ατιμώρητοι, ακόμα και εάν θέλουν ένα μήνα για συνταξιοδότηση, διότι αυτό θεωρείται συμβιβασμός και έτσι ωθούνται και οι έντιμοι υπάλληλοι στην ίδια τακτική με τις ευλογίες της πολιτικής ηγεσίας. Αλλά κατά πόσο δικαιούνται η ηγεσία να ενεργεί έτσι;;;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Στη διάθεσή Σας με πληθώρα επισήμων στοιχείων.
Με υπόληψη
ΝΑΣΣΟΣ ΤΖΕΜΠΕΛΙΚΟΣ
---------------------------------------------------------
ΠΡΟΣ ΤΗΝ Κα ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 12.04.2010
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Σας επισυνάπτω φωτ/φίες 6ορόφου συν δώμα κτιρίου με άδεια 1967, ημιτελές και συνεπώς ουδέποτε κατοικηθέν, όπως ήταν τότε και όπως είναι σήμερα 43 χρόνια μετά. Έως πότε θα κλείνει την παραλία;;
Υπάρχει πληθώρα παραβάσεων και υπερβάσεων του ισχύοντος Γ.Ο.Κ. μέχρι 1.500%!!
Η ιδιοκτησία ανήκει σε μια Α.Ε. κύριος μέτοχος της οποίας ήταν ο πρόεδρος (!!) της Αντιπροσωπείας του Τ.Ε.Ε. και πιθανότατα εκ του λόγου αυτού, ‘’συστρατεύθηκαν’’ πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου Σας, επικεφαλής Διευθύνσεων, το Τ.Ε.Ε. και άλλοι στο Υπουργείο Οικονομικών, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και άλλων συναρμοδίων υπηρεσιών, όπως η Κ.Ε.Δ, η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου με σκοπό τη νομιμοποίησή του, με κάθε μέσον, αθέμιτο, συνωμοτικό και φυσικά εν κρυπτώ και παραβύστω, παρά το γεγονός ότι η παρανομίες του κτιρίου ύψους 27 μέτρων ήταν εξόφθαλμες.
Η όλη προσπάθεια του γράφοντος ξεκίνησε το 1998, όταν το πιθανότατα μισοσαπισμένο από την υγρασία κτίριο του 1967, έλαβε οικοδομική άδεια αποπεράτωσης από την οικεία πολεοδομία Ναυπλίου, χωρίς να εξετάσει τίτλους κυριότητας, υφιστάμενες οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας, αλλά ούτε το ότι η μία πλευρά του κτιρίου είναι θεμελιωμένη εντός κοίτης ρέματος στις εκβολές του (υπάρχει Α/Φ Γεωγρ. .Υπηρ. .Στρατού).
Από την πλευρά μου κατέθεσα πολλά στοιχεία στο Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος όχι μόνο συνέταξε έκθεση –καταπέλτη υπό τον τίτλο ‘’ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΥΜΑ ΣΤΟ ΤΟΛΟ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ’’, αλλά την περιέλαβε στην Ετήσια Έκθεσή του μεταξύ των 3-4 πλέον ΄΄κτυπητών’’ περιπτώσεων ανά την Επικράτειαν, προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργό και Κοινοβούλιο.
Σ΄ αυτήν ανέφερε σαφώς ότι η αρμόδια πολεοδομία Ναυπλίου εν γνώσει της ότι παραβαίνει τους νόμους χορήγησε νέα οικοδ. άδεια αποπεράτωσης στο τερατώδες κτίριο μόλις 1-2 μέτρα από την ακτογραμμή.
Τελικά μετά από πολυέξοδους αγώνες 6 ετών και προσφυγή στο ΣτΕ έγινε κατορθωτό να σταματήσει η αποπεράτωση με την απόφαση 878/ΜΑΡΤΙΟΣ 2004, αλλά ωστόσο παραμένει στη θέση του, έχοντας καταπατήσει μάλιστα 3 μέτρα ζώνης αιγιαλού δημόσια περιουσία του Δημοσίου (domain public), αγαθό προστατευόμενο από το Σύνταγμα.
Βέβαια αυτό ξεπεράστηκε με θετική εισήγηση για δωρεάν παραχώρηση του γνωστού και μη εξαιρετέου νομικού συμβούλου κ. Διονυσόπουλου, που αργότερα ήταν εκ των πρωταγωνιστών εισηγητών με ανταλλαγές της μονής Βατοπαιδίου και φίλου του Αναστασόπουλου, νομικού συμβούλου ΥΠΕΧΩΔΕ.
Η τελική υπογραφή-αποδοχή ανήκει στον Γραμματέα κ. Γ. Κουρή, που αποτελούσε το δεξί χέρι του κ. Πέτρου Δούκα, αρμόδιο υφυπουργό για την….. προστασία της δημόσιας περιουσίας!!!.
Για ενημέρωσή Σας, εξ αιτίας του κτιρίου υπήρξαν 2 ‘’αντίπαλα στρατόπεδα’’ εντός του Υπουργείου σας, που αφορούσαν τη νομιμότητα του κτιρίου.
ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ (ΒΛ. ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ) ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ
1. ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΟΥ ΦΕΝΙΑ 1. ΜΠΕΡΙΑΤΟΣ ΗΛΙΑΣ (ΓΕΝΙΚΟΣ)
2. ΣΑΒΒΙΔΟΥ ΠΟΛ. 2. ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (Δ/ΝΤΗΣ ΔΤΕ)
3. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ ΓΑΡ. 3. ΛΕΜΠΕΣΗ (Δ.Ο.Κ.Κ.)
4. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Δ.( ΝΟΜ. ΣΥΜΒ. ΥΠΕΧΩΔΕ) 4. ΚΟΥΔΟΥΝΗ (Δ.Π.Σ.)
5. Κ.Σ.Χ.Ο.Π. 5. ΑΪΒΑΛΙΩΤΟΥ (Δ.Ν.Ε.)
Σε ευρεία σύσκεψη ‘’έδωσε ρέστα’’ πρωτίστως η κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ ΓΑΡ., με επιθετικότατο ύφος συνεπικουρούμενη από την κ. ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΟΥ κραδαίνοντας μια κατάπτυστη γνωμοδότηση του κ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ (άνευ αξίας-ανυπόγραφη από ΛΑΛΙΩΤΗ) εστράφη εναντίον της κ. ΑΪΒΑΛΙΩΤΟΥ, ΣΟΦΙΑΝΟΥ κ.α., διότι επεσήμαιναν τις παρανομίες του κτιρίου.
Το 2004 η κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ εκμεταλλευόμενη τον νέο υπουργό ΣΟΥΦΛΙΑ, τον έβαλε να υπογράψει την ίδια γνωμοδότηση για να νομιμοποιήσει το κτίριο και την απέστειλε, ως υπουργική απόφαση πλέον, στην πολεοδομία Ναυπλίου με συνοδευτικό δικό της κείμενο, δίκην σαφέστατης εντολής, για ενεργοποίηση της ακυρωθείσας οικοδομικής αδείας αποπεράτωσης του κτιρίου σε πλήρη αντίθεση με τα διαλαμβανόμενα στην παραπάνω απόφαση ΣτΕ 878/2004.
Βέβαια όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου γνώριζαν την απόφ. ΣτΕ 878/2004 και ειδικότερα εγείρει τουλάχιστον απορίες για τη στάση της υπερμάχου κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ, η οποία με περίεργες ενέργειες προσπάθησε να παρακάμψει την παραπάνω απόφαση.
Θέλω να πιστεύω ότι ο πολιτικός μηχανικός κ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ, συνάδελφος του ιδιοκτήτη και ομοϊδεάτη του κ. ΜΑΡΑΒΕΑ, ο οποίος μάλιστα ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου της κοινής παράταξής τους στις εκλογές του ΤΕΕ, ενήργησε απλώς επιπόλαια στην εν λόγω περίπτωση και κάκιστα έπραξε που περιέβαλε με την εμπιστοσύνη του την κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ.
Η απόφαση του ΣτΕ, που φυσικά είχε αποσταλεί στον αποδέκτη, ήτοι την αρμόδια πολεοδομία Ναυπλίου, δεν άφηνε περιθώρια ‘’υπακοής’’ στα κελεύσματα της κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ και έτσι η νομική υπηρεσία της Νομαρχίας προειδοποίησε για τις σοβαρότατες συνέπειες εάν οι τεχνικές υπηρεσίες υλοποιήσουν την ‘’εντολή-παραγγελία’’ της κ. ΚΟΣΜΟΓΛΟΥ και προβούν σε παράνομη αγνόηση της απόφασης του ΣτΕ με σκοπό την αποπεράτωση του κτιρίου.
Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να εκτεθεί ο υπουργός, διότι η ενέργειά του να αποφασίσει αντίθετα με την απόφαση ΣτΕ 878/2004, προκάλεσε την αντίδραση του ανώτατου ακυρωτικού Δικαστηρίου σε σημείο που το ίδιο το ΣτΕ χαρακτήρισε σε μετέπειτα απόφασή του παράνομη την ενέργεια του Υπουργού ΣΟΥΦΛΙΑ, όταν έλαβε γνώση της ενέργειάς του αυτής.
Στη διάθεσή Σας για οτιδήποτε αφορά την υπόθεση προς αποκατάσταση του φυσικού κάλλους του παραλιακού οικισμού και ελεύθερη παραλία για τους κατοίκους και τους επισκέπτες.
