Τότε φυσικά ο ηλικιωμένος σιχτιρίζει την νέα γενιά για την ανάγωγη συμπεριφορά της και θυμάται τα παλιά καλά χρόνια όπου οι νέοι είχαν σεβασμό για τους ηλικιωμένους και προσέφεραν όλοι αμέσως την θέση τους.
Δεν ξέρω όμως ο ηλικιωμένος της ιστορίας μας για πόσο παλιά αναφέρεται. Γιατί, από ότι φαίνεται, 2.500 χρόνια πριν η κατάσταση δεν φαίνεται να διέφερε και τόσο πολύ. Και αυτό μας το αποκαλύπτει το εξής περιστατικό (πηγή: Αρχαιολογικός Οδηγός Ολυμπίας, εκδόσεις Explorer):
Ένας γέροντας προσπαθούσε να βρει θέση στο Στάδιο της Ολυμπίας για να καθησει και να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Καθώς δεν είχε φτάσει εγκαίρως, το στάδιο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Περιδιάβηκε πολύ περνώντας ανάμεσα από τους Αθηναίους, τους Κορίνθιους, τους Σικιώνιους και άλλους, όμως κανείς νεότερος δεν σηκωνόταν να του παραχωρήσει τη θέση του. Όταν τελικά έφτασε στο σημείο όπου κάθονταν οι Σπαρτιάτες, όλοι οι νέοι της Σπάρτης σηκώθηκαν να του παραχωρήσουν την θέση τους. Οι υπόλοιποι θεατές βλέποντας την ευγενική πράξη των Σπαρτιατών, άρχισαν να τους χειροκροτούν. Τότε ο γέροντας σκεφτικός μουρμούρισε: Να λοιπόν που όλοι οι Έλληνες ξέρουν ποιο είναι το σωστό να γίνει, κανείς όμως δεν θέλει να το κάνει.
Έτσι λοιπόν, την επόμεη φορά που θα δείτε κάποιον ηλικιωμένο να αναπολεί τις παλιές καλές εποχές να ξέρετε ότι είτε αναπολεί μια εποχή που πότε δεν υπήρξε είτε είναι Σπαρτιάτης...
http://glenti.blogspot.com/2010/08/1_30.html
