Οι μικροπαίκτες όμως του ΟΠΑΠ έχουν πέσει θύματα της αλλοπρόσαλλης πολιτικής στη διαχείριση των Στοιχημάτων, με αποτέλεσμα να μην δίνεται η δυνατότητα Στοιχηματισμού σε αρκετούς αγώνες που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον.
Αυτό συμβαίνει προφανώς γιατί όλο το διαθέσιμο κεφάλαιο που αντέχει να πάρει ο ΟΠΑΠ σε κάποια παιχνίδια, καταναλώνεται από μικρές ομάδες παικτών που κινούνται επαγγελματικά, χωρίς να είναι σε θέση να το αντιληφθεί η διαχείριση.
Κάθε μέρα κλειδώνονται παιχνίδια και δημιουργείται σύγχυση και εκνευρισμός στους χώρους των πρακτορείων, με τους ιδιοκτήτες τους να προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στο επαγγελματικό τους συμφέρον και την άδικη πολιτική της εταιρίας απέναντι στους πελάτες τους.
Τι να πει ο πράκτορας όταν γύρω του υπάρχουν δεκάδες παράνομα στέκια που δέχονται ευχαρίστως τα 30-50-100 ευρώ των πελατών τους για ένα απλό στοίχημα 5-6 αγώνων, ενώ η δική τους κολοσσιαία εταιρία που συνεργάζονται αδυνατεί να τα δεχθεί;
Πώς να δικαιολογηθεί στους πελάτες του, όταν ο «γίγαντας», με το «καλύτερο Στοίχημα στην Ευρώπη» (σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών του), αδυνατεί να προσφέρει ένα ημίχρονο τελικό ή ένα γκολ-γκολ, όταν τα παράνομα στέκια προσφέρουν τα πάντα δίπλα του;
Την ώρα που ο ΟΠΑΠ διώχνει τους πελάτες των πρακτορείων, την ίδια στιγμή οι κάθε λογής παράνομοι απομυζούν τεράστια κεφάλαια που η πρόσφατη δημοσκόπηση για λογαριασμό του ΟΠΑΠ δείχνει, ότι δέχονται πολλαπλάσια χρήματα εβδομαδιαίως που φθάνουν και τα 6δις ευρώ!
Τυχαίο; Δεν νομίζω...
Η ακμή των παράνομων οφείλεται 100% στην κακή πολιτική του ΟΠΑΠ και όχι στην έμφυτη τάση για παρανομία και φοροδιαφυγή που έχουν οι Έλληνες.
Η ικανότητα ανταγωνισμού της εταιρίας αποτελεί ανέκδοτο πλέον στην πιάτσα των παικτών και δίκαια έχει καταντήσει φτωχός συγγενής των εταιριών του τζόγου.
