εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα.
Η νέα εκτίμησε βασίστηκε στην ανάλυση ενός μετεωρίτη 1,49 κιλών που βρέθηκε στην έρημο του Μαρόκου, και είναι πιθανότατα ένα από τα αρχαιότερα αντικείμενα της κοσμικής γειτονιάς μας.
Η ομάδα της Όντρεϊ Μπουβιέ στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Τέμπε χρησιμοποίησε μια μέθοδο χρονολόγησης που εξετάζει την αναλογία δύο ισοτόπων μολύβδου (Pb-207 και Pb-206).
Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική έκδοση του Nature Geoscience.
H νέα μελέτη όχι μόνο βελτιώνει την εκτίμηση για την ηλικία του Ηλιακού Συστήματος, αλλά και ξεκαθαρίζει την εικόνα των αστρονόμων για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γεννήθηκε ο Ήλιος.
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης δείχνουν ότι ο δίσκος αερίου και σκόνης από τον οποίο γεννήθηκε το μητρικό μας άστρο περιείχε διπλάσιες ποσότητες σιδήρου-60.
Το ισότοπο αυτό παράγεται στις καρδιές ορισμένων γιγάντιων αλλά βραχύβιων άστρων. Όταν τα άστρα αυτά φτάνουν στο τέλος της ζωής τους και εκρήγνυνται σε υπερκαινοφανείς αστέρες (σουπερνόβα), εκτοξεύουν το σίδηρο στο διάστημα γύρω τους.
«Αυτό υποδηλώνει ότι ένα ή περισσότερα σουπερνόβα συνέβησαν [στη γειτονιά μας] πριν από το σχηματισμό του Ήλιου, κάτι που εξηγεί την παρουσία αυτών των στοιχείων και τη σχετική αφθονία τους» εξηγεί στο δικτυακό τόπο του Nature η Δρ Μπουβιέ.
Η σχετική αφθονία του σιδήρου ενισχύει επομένως την υπόθεση ότι ο Ήλιος δεν γεννήθηκε απομονωμένος, αλλά σχηματίστηκε υπό την επίδραση γιγάντιων άστρων που βρίσκονταν κοντά του στο ίδιο νεφέλωμα.
Η ίδια διαδικασία παρατηρείται να συμβαίνει σήμερα στο νεφέλωμα του Ωρίωνα.
Πηγή: in.gr
