Αγωνία, προσμονή, ενθουσιασμός και λίγο φόβος.
Και μετά σε είδα...
Βγήκες... έκλαψες και κούρνιασες στην αγκαλιά της ηρωίδας μητέρας σου.
Από τότε πέρασε ένας χρόνος και ο ενθουσιασμός μου κάθε φορά που σε κοιτάζω είναι ο ίδιος με τότε.
Να τα εκατοστήσεις Χρηστάκη μου.
Σ' ευχαριστώ για το δώρο που μου έκανες Ειρήνη μου.
Σας λατρεύω.
Ενας ευτυχισμένος Πατέρας και Σύζυγος...
Γιώργος
