Πριν από 3 χρόνια, μόλις είχα πάρει τότε καινούργιο το αμάξι, οδηγούσα στην παραλιακή με κατεύθυνση την Αθήνα. Είχα πιάσει αριστερή λωρίδα και πήγαινα με 80χλμ (άδειος ο δρόμος μίας και ήτανε καλοκαίρι). Υπήρχαν αυτοκίνητα αλλά πολύ λίγα. Σε κάποια φάση είναι ένα peugeot που κινητέ στη μεσαία λωρίδα με πολύ χαμηλή ταχύτητα, γύρω στα 40χμλ. Ξαφνικά, την ώρα που φτάνω κοντά του, αποφασίζει να αλλάξει λωρίδα (γιατί ήθελε να κάνει αναστροφή στο επόμενο άνοιγμα από τις νησίδες) και ασφαλώς πέφτει επάνω μου. Η ζημιά: πόρτα, φτερό και καθρέπτης. Σταματάμε στην άκρη και τι να δω;;; Βγαίνει από το αμάξι ένας παππούς, ετών 83(στο δίπλωμα έγραφε ημερομηνία γέννησης 1925).
Πρώτη του κουβέντα: Αγόρι μου δεν σε είδα.
Και του απαντάω: Ε πού να με δεις!
Όταν ήρθε η αστυνομία προσπάθησε να βγάλει ότι εγώ έτρεχα. Ευτυχώς είχα μάρτυρες, που είδανε το περιστατικό και επιβεβαίωσαν πως έγινε ακριβώς το περιστατικό. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως ο κύριος αυτός δεν μου έκανε δήλωση. Έπρεπε να βάλω δικηγόρο να τον πάρει τηλέφωνο, να του εξηγήσει ότι δεν θα τα πληρώσει αυτός από την τσέπη του αλλά η ασφαλιστική και τότε μόνο έκανε δήλωση.
