tromaktiko: Μια εξομολόγηση

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Μια εξομολόγηση



Λυπάμαι που συνεχίζεις να μου φαίρεσαι έτσι, λυπάμαι για την γνώμη που έχεις σχηματίσει για 'μένα, λυπάμαι για ο,τι μου έκανες και λυπάμαι για την στάση που κράτησα καθώς δεν την άξιζες ούτε σαν άνθρωπος ούτε σαν γυναίκα...
 Εννοείται οτι κανένας δεν θα ανεχόταν ο,τι ανέχτηκα, εννοείται οτι κανείς δεν θα διέλυε την αξιοπρέπειά του όχι απλά να την πάταγε και εννοείται οτι δεν ξέρεις να εκτιμάς ούτε στο ελάχιστο, με ελάχιστες εξαιρέσεις όποτε σε συμφαίρει. Δεν πειράζει όμως. Σ'ευχαριστώ για το μάθημα που μου δίδαξες και εύχομαι ολόψυχα να ζήσεις ο,τι πέρασα για να νιώσεις όπως ένιωσα ώστε να καταλάβεις τι σου έλεγα και με κορόιδευες. Πρέπει να ξέρεις πως η ιδέα για τον εαυτό σου είναι υπέρμετρη οπότε φρόντισε να την μετριάσεις όπως και το ψέμα που σου βγαίνει αβίαστα γιατί το μόνο που θα αποκομίσεις είναι η μοναξιά. Θα έχεις τόσους γύρω σου και όλοι θα σε θέλουν για κάτι, στην ουσία κανείς δεν θα είναι εκεί για 'σενα.

Δεν είναι κακίες ούτε υπερβολές τα παραπάνω. Είναι απλώς η περιγραφή της πραγματικότητας. Δυστυχώς σε αγάπησα με μόνο αντάλλαγμα τη δική σου αγάπη χωρίς να περιμένω τίποτε άλλο και δυστυχώς πίστευες οτι αυτό που έδινες 3 χρόνια τώρα ήταν αγάπη ώστε ο,τι έκανα να φαίνεται στα μάτια σου αυτό που μου έλεγες τώρα τελευταία... δεν πειράζει ελπίζω στο μέλλον να καταλάβεις τι σημαίνει να αγαπάς και να είσαι εκεί για τον άλλον και να κάνεις πράγματα για εκείνον -όχι δώρα και λοιπά συναφή- χωρίς να περιμένεις κάτι. Φαίνεται οτι δεν δίνεις αξία σε πρ! άγματα που αξίζουν οπότε σίγουρα δεν αξίζουν στα μάτια σου οι προσπάθειές μου πατώντας πάλι την αξιοπρέπειά μου για να είμαστε όπως πριν, οπότε δεν έχει και νόημα να προσπαθώ πια.
Κατάλαβα τι αξίζω και σίγουρα αυτό δεν είσαι εσύ. Σ'ευχαριστώ που μου άνοιξες τα μάτια.
Ευχαριστώ και εσάς για το βήμα που μου δίνετε να πω σ'αυτήν τη γυναίκα όσα δεν μ'αφήνει να της πω.

Ένας πικραμένος άντρας από μία ακόμη γυναίκα που αγάπησε με όλο του το είναι.

ΥΓ: Εύχομαι από την καρδιά μου κανείς να μην ζήσει ο,τι έζησα.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!