Αρχικά καλεί τον ασθενή να ανακαλέσει στο νου του τις λεπτομέρειες του ...εφιάλτη, να τις αποθηκεύει στη μνήμη του και κατόπιν να ζωγραφίσει, καταγράφει ή να διηγηθεί την τρομακτική εμπειρία του.
Εν συνεχεία θα πρέπει να γράψει ένα θετικό σενάριο για ώρα ανάγκης, να επινοήσει δηλαδή μια διαφορετική κατάληξη του εφιάλτη, που πρέπει οπωσδήποτε να έχει ευτυχές, για τον ίδιο, τέλος.
Τελικό βήμα είναι να μελετήσει κάποιες συγκεκριμένες στρατηγικές υπέρβασης του φόβου. Επί δύο εβδομάδες ο ασθενής θα πρέπει να «εξευμενίσει» τον εφιάλτη, προβάλλοντας μέσα του συνειδητά το σενάριο με το χαρούμενο τέλος.
Ο γιατρός διαβεβαιώνει ότι η μέθοδος έχει λαμπρά αποτελέσματα και επισημαίνει πως δια αυτής της τεχνικής βοηθά τον ασθενή να αποθηκεύσει αυτόν τον μηχανισμό σαν ανακλαστικό και να τον ανασύρει στην επιφάνεια όταν βλέπει εφιάλτες.
Υποστηρίζει μάλιστα πως με την κατάλληλη εκπαίδευση, ο ασθενής μπορεί να μάθει να χρησιμοποιεί αυτό το «σενάριο σωτηρίας» ακόμη και μέσα στον ίδιο τον ύπνο του.
Οι οπαδοί της ψυχανάλυσης του Καρλ Γιουνγκ θεωρούν ότι αυτή η μέθοδος παρεμβαίνει στην εξέλιξη της προσωπικότητας του ατόμου, γιατί, κατά τη γνώμη τους, όχι μόνο τα καλά όνειρα αλλά και οι εφιάλτες είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την ανθρώπινη ψυχολογία, καθώς μεταφέρουν κάποια κρίσιμα μηνύματα από το υποσυνείδητο στο συνειδητό του ατόμου.
Να σημειωθεί πως ποσοστό 4 με 8% των ενηλίκων βλέπουν εφιάλτες περίπου μία φορά την εβδομάδα, ενώ όσοι είχαν μια τραυματική εμπειρία βλέπουν πολύ συχνότερα. Για τη θεραπεία τους έχει επιστρατευθεί η συμπεριφορική ψυχολογική θεραπεία αλλά και φάρμακα, όπως ένα ειδικό σκεύασμα για την πίεση, που δημιουργεί έναν πιο ήσυχο ύπνο.
http://rokakias.blogspot.com/2010/08/blog-post_7136.html
