μακρύα απο την πόλη απο την οποία κατάγομαι. Για ακόμη έναν χρόνο οι γονείς μου οι οποίοι χτυπάνε τρελές υπερωρίες θα μου πληρώνουν νοίκι ρεύμα και οτι άλλο χρειαστεί. Μιλάμε λοιπόν για την δημόσια και δωρεάν παιδεία της χώρας μας. Και το μόνο που δίνει το κράτος ειναι 1000 ευρώ το χρόνο κι έναν φορητό υπολογιστή σε όσους είναι τυχεροί. Οταν εγώ θα τελειώσω τις σπουδές μου αν είμαι τυχερή θα βρω μια εργασία ανάλογη του πτυχίου μου και θα μου δίνουν τι ? έναν βασικό μισθό που ειναι περίπου 600 ευρω ? Να τα κάνω τι τα 600 ε! υρώ ? Να νοικιάσω σπίτι ? Να πάω super market ? Να πληρώσω ΔΕΗ και νερό που ολοένα αυξάνονται ? Τα 600 ευρώ πλέον δεν καλύπτουν βασικές ανάγκες. Και γι 'αυτό εχω κάνει ήδη αιτήσεις για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό. Αν είμαι απο τις τυχερές και με δεχτούν και έπειτα βρω και μια αξιοπρεπές εργασία το πιθανότερο ειναι να μην γυρίσω εδώ στην χώρα που τρώει τα παιδιά της. Ο πατέρας μου -οικοδόμος στο επάγγελμα- είναι άνεργος εδώ και 1,5 χρόνο σχεδόν. Ονειρεύεται για μένα κατι καλύτερο κι ας είμαι μακρυά απο την οικογένεια μου. Πάντως οι 300 εκεί στην Βουλή τρώνε με χρυσά κουτάλια στις βιλάρες τους στην Εκάλη , Πολιτεία και Γλυφάδα. Τα παιδιά τους βέβαια πάνε σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια στο Αμερικάνικο κολέγιο. ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΝ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ? Λυπάμαι αλλά αν δεν αλλάξουν οι πολιτικές αυτές της χώρας ολοι θα μεταναστεύσουμε για να ζήσουμε καλύτερα. Και πίσω θα μείνουν κάποιοι λίγοι που δεν τα κατάφεραν ή δεν ήθελαν να φύγουν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
