Χαίρομαι που υπάρχει ένας τρόπος και για μένα να πω ελεύθερα τη γνώμη μου, μετά απο την αδική και ατιμωτική (θα συμφωνήσω με τον συνάδελφο μου) απολυσή μου, απο τα MARKS & SPENCER Ελλάδος. Απολύθηκα στις 4.8.10, μετά απο 11 συνεχόμενα χρόνια δουλειάς και μάλιστα εξοντωτικής δουλειάς, με πολύ άγχος και απίστευτη ψυχολογική καταπίεση που δεχόμουνα απο τον άνθρωπο (;) που εταιρεία όρισε ώς διευθυντή στο συγκεκριμένο κατάστημα. Βλέπετε δεν ήμουν απο τα αγαπημένα παιδιά, γεγονός που μου στοίχισε τη δουλειά μου. Επίσημη αιτιολογία δε μου δόθηκε ποτέ για την απόλυση. Μου αναφέρθηκε απλώς ότι δεν ήμουν η μόνη που βρέθηκα σε αυτή τη δυσμενή θέση. Αναρωτιέμαι απο όλους αυτούς που βρίσκονται στα κεντρικά γραφεία στην Αθήνα, αναρωτήθηκε κανείς με ποια κριτήρια γίνονται αυτές οι απολύσεις και αν οι άνθρωποι που αποφασίζουν για αυτές είναι αρμόδιοι : Απο όσο ξέρω στα 11 χρόνια που βρίσκομαι στην εταιρεία, αυτός που το παίζει διευθυντής στο δικό μου κατάστημα, έχει τελείωσει νοσηλευτική (!) αλλά με τους κατάλληλους ανθρώπους στις σωστές θέσεις έγινε manager. Αλλωστε στην Ελλάδα ότι δηλώνεις είσαι. Εγώ και όλοι αυτοί που απολυθήκαμε μπορεί να μου πεί κάποιος τί φταίμε;
