Απέδωσα ιδιαίτερη προσοχή, στα όσα ελέχθησαν περί του καθεστώτος προαγωγών των ΕΜΘ. Μετά το πέρας της ανάγνωσης συγκράτησα δύο σημεία. 1ον το ειλικρινές η μη ενδιαφέρον του συνόλου συμμετεχόντων βουλευτ! ών στην επιτροπή, και 2ον την επίμονη άρνηση του υπουργού για την ικανοποίηση ενός χρονίζοντος προβλήματος των ΕΜΘ. Είναι γνωστό πια σε όλα τα μέσα , ότι το φλέγον ζήτημα των ΕΜΘ ήταν η μονιμοποίηση τους , μιας και ήταν ίσως οι μοναδικοί εν ενεργεία στρατιωτικοί που δεν είχαν σύμβαση μονιμότητας, αλλά σύμβαση αορίστου χρόνου. Επίσης η μη ουσιαστικά αναγνώριση των πέντε πρώτων χρόνων της εργασιακής τους σχέσης με τις ΕΔ ως χρόνων ασφάλισης στο δημόσιο παρόλο που εργαζόταν για αυτό. Εκτός εάν οι ΕΔ είναι ιδιωτικός στρατός. Τέλος η σταδιοδρÎ! �μία στασιμότητα που καθιερώθηκε Î! �πό τ ο 1991 είναι το τελευταίο και ίσως το πλέον πολυπλόκαμο ζήτημα-αίτημα των ΕΜΘ. Το γιατί θα αναλυθεί παρακάτω. Από το 1991 λοιπόν ισχύουν αυτά που έχουν διαταχθεί και που περιληπτικά προβλέπουν ως καταληκτικό βαθμό αυτόν του ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΟΥ. Ένα κατά την γνώμη μου και ας μου επιτραπεί έκφραση προχειρολόγημα. Συνεχίζουμε υποστηρίζοντας το επιχείρημα μου. Και συνεχίζοντας την κουβέντα από το σημείο που ο κύριος υπουργός ανέφερε για λάθη του παρελθόντος που δεν πρέπει να επαναληφθούν. Και εδώ δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν . Η ο κύριος υπουργ! ός έχει άσχετους συμβούλους, η αντιμετωπίζει με την ίδια προχειρότητα το θέμα των ΕΜΘ με τους του παρελθόντος συναδέλφους του, που ορισμένοι εξ’αυτών είναι και παλιοί σύντροφοι στο ίδιο κόμμα. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά ξεκίνησαν και συνεχίστηκαν από την απέλπιδα προσπάθεια των συντρόφων του στο παρελθόν να ενισχύσουν ένα ταμείο που από τότε, σχεδόν 25 χρόνια πριν δηλαδή, χρειαζόταν μεγάλη ενίσχυση εισφορών και ομιλώ για το ΙΚΑ, στο οποίο όλοι οι ΕΜΘ έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές για τα πέντε πρώτα έτη της σταδιοδρομίας! τους. Εκείνα τα χρόνια λοιπόν οι α! σφαλ ιζόμενοι στρατιωτικοί πλήρωναν τριπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ. Δίνω ένα παράδειγμα: ΛΟΧΙΑΣ με πέντε έτη υπηρεσίας πλήρωνε τότε στο ΙΚΑ 30.000 παλιές καλές δραχμές, και λοχίας με τα ίδια έτη υπηρεσίας, προερχόμενος από τις τότε σχολές μονίμων υπαξιωματικών μόνο 11.000 δραχμές. Ο κύριος υπουργός σήμερα αναγνωρίζει το λάθος και αναγνωρίζει εκείνα τα χρόνια ως χρόνο ασφάλισης στο δημόσιο. Σωστά ως εδώ. Δεν ρυθμίζει όμως και την οικονομική διαφορά. Δεν επιστρέφει εντόκως ως οφείλει η πολιτεία τα εκ του περισσού καταβληθέντα ποσά που κÎ! �τεβλήθησαν στο κράτος. Και είναι το πρώτο σημείο τριβής των ΕΜΘ με το ελληνικό κράτος που θα καταλήξει στις αίθουσες των διοικητικών δικαστηρίων.
Συνεχίζοντας την παρελθοντολογία θα θέσω υπ ’όψιν του αναγνώστη της επιστολής αυτής ένα άλλο ζήτημα αυτό των γραμματικών γνώσεων. Ένα θέμα που απορρέει από τον του παρόντος ισχυρισμό του ότι μόνο οι αποφοιτήσαντες από τις ΑΣΣΥ όπως ονομάζονται σήμερα, έχουν το δικαίωμα της εισόδου στο σώμα των αξιωματικών. Από όσο μπορώ να θυμηθώ μέχρι και το 1993 οι γραμματικές γνώσεις οι οποίες απαιτούνταν για την εισαγωγή στις τότε σχολές των υπαξιωματικών ήταν το απολυτήριο της πρώτης τάξης του λυκείου. Ότι δηλαδή ήταν προϋπόθεση για την πρόσληψη ω! ς ΟΠΥ η ΕΠΥ μέχρι την χρονιά που παραπάνω ανέφερα. Απλοϊκό ερώτημα αλλά νομίζω καίριο. Ποια είναι η διαφορά που απαγορεύει την προαγωγή των ΕΜΘ σε βαθμούς του σώματος των αξιωματικών???. Εκτός αν θεωρείται ότι η διαφορά δεν υφίσταται στις γραμματικές γνώσεις αλλά στη στρατιωτική παιδεία. Αλλά μη μου πείτε ότι μετά από 15 η 20 χρόνια οι γνώσεις στρατιωτικής παιδείας δεν είναι αρκετές?? Άλλο ένα λάθος . Και το κακό είναι ότι δεν ξέρω εάν είναι του παρόντος η του παρελθόντος. Επειδή λοιπόν όντως ο κύριος υπουργός περιτριγυρίζεται από αυτιστικοÏ! �ς γραφειοκράτες ας ζητήσει να του! εξηÎ �ήσουν και να του προτείνουν λύσεις για το αμιγές οικονομικό ζήτημα που προκύπτει από το αίτημα των ΕΜΘ για εισδοχή στο σώμα των αξιωματικών. Και εξηγούμαι. Είναι γνωστή σε όλους όσους εργάζονται στο δημόσιο η σχέση διοικητικού και μισθολογικού βαθμού. Ας του εξηγήσουν λοιπόν γιατί ένας ΑΡΧΙΛΟΧΙΑΣ με 22 χρόνια υπηρεσίας πρέπει να παίρνει λιγότερα από έναν ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΗ με 17 χρόνια υπηρεσίας. Την στιγμή που κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Επιπρόσθετα ας εξηγήσει ο κύριος υπουργός γιατί οι ΕΜΘ καταβάλλουν εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία! των ΕΔ, για αποδοχές που με όσα επιμένουν να εισηγούνται οι σύμβουλοι του δεν πρόκειται να ληφθούν. Πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους ότι οι ΕΜΘ καταβάλλουν κρατήσεις για συντάξεις και μερίσματα που δεν θα λάβουν ποτέ. Εκτός κι αν πιστεύουν οι σύμβουλοι, ότι οι κρατήσεις για σύνταξη και μερίσματα έως συνταγματαρχών που αναγράφονται στα φύλλα μισθοδοσίας ….θα αποδοθούν. Το σίγουρο είναι πως δεν θα αποδοθούν γιατί για να αποδοθούν θα πρέπει ο ασφαλισμένος να φέρει τον βαθμό τουλάχιστον του ΛΟΧΑΓΟΥ. Κάτι δηλαδή αδύνατο με τα όσα εισηγείται! το ΥΕΘΑ και οι επιτελείς του. Ας ζÎ! �τήσÎ �ι και νομική γνωμοδότηση για αυτό το θέμα είναι καλή ιδέα . Γιατί και για αυτήν πρέπει, και είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν πολλές αγωγές στα διοικητικά δικαστήρια. Ήταν τέτοια η προχειρότητα του ΥΕΘΑ του 1983 και 1984 που αν δεν με απατά η μνήμη μου ήταν ο κος Δροσογιάννης που δεν το σκέφτηκε η δεν του το είπαν. Αναρωτιέμαι διορθώθηκε αυτό το λάθος σήμερα?? Η μήπως δεν του το είπαν?? Και αν δεν του το είπαν , γιατί δεν ρώτησε? Τονίζω ότι η εμμονή για εισαγωγή των ΕΜΘ στο σώμα των ΕΜΘ δεν έχει να κάνει με ευσεβείς πόθους και φιλοδοξίες, αλλά με όÎ! �ες αυτές τις αδικίες που ως τώρα ανεφέρθησαν και θα αναφερθούν. Όπως επίσης και με τον αυτισμό που υπάρχει στα θέματα διοίκησης αλλά και οργάνωσης στις ΕΔ. Είμαι σίγουρος πως ο αναγνώστης παρατηρεί πως η έννοια αυτισμός χρησιμοποιείται αρκετά από τον συντάκτη της επιστολής. Δεν είναι τυχαίο. Ο ακαδημαϊκός και υπουργός εθνικής αμύνης καθιέρωσε αυτήν την έκφραση όχι ο συντάκτης. Σε αυτό το σημείο πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους τους αναγνώστες αυτή της επιστολής , ότι δεν υπάρχει κανένα μα κανένα σημείο ανταγωνισμού προς τους απόφοιÏ! �ους των παραγωγικών σχολών των υπ! αξιω ματικών. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ (ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΚΤΛ ΚΤΛ ). Η αναφορά για αυτό το θέμα δεν γίνεται τυχαία. Ο συντάκτης και σε αυτό το θέμα θα εξηγήσει. Η ύπαρξη των βαθμών και της εν γένει ιεραρχίας όπως αυτή εννοείται στις ΕΔ έχει ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Κρίνοντας αυτόν τον σκοπό, και με αμιγώς ιδεαλιστικά ας μου επιτραπεί το αδόκιμο της έκφρασης κριτήρια, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η πειθαρχεία και ορθή κατανομή των καθηκόντων ( ο σκοπός δηλαδή) είναι το επιθυμητό. Βεβαίως , δεÎ! ½ είναι κανείς σίγουρος αν οι έννοιες πειθαρχεία και ορθή κατανομή καθηκόντων είναι σκοποί που σήμερα μπορούν να επιτευχθούν. Πώς ένας διοικητής μονάδος μπορεί να διοικήσει μια μονάδα σωστά όταν καλείται να αναθέσει καθήκοντα που απαιτούν πείρα και γνώσεις σε στελέχη που κρίνονται με μοναδικό κριτήριο την προέλευση τους. Ένα παράδειγμα θα διαφωτίσει την κατάσταση. Ένας διοικητής καλείται να αναθέσει καθήκοντα επιλοχία Λόχου σε δύο υπαξιωματικούς. Ο ένας έχει μόλις έξη χρόνια ( προερχόμενος από ΑΣΣΥ) ο άλλος έχει τουλάχιστον δώδεκα. Î! �υσικά ο διοικητής πρέπει με τα ισÏ! �ύονÏ �α να καλέσει τον λιγότερο έμπειρο και με τις λιγότερες τεχνικές γνώσεις να αναλάβει καθήκοντα, με αποκλειστικό και μόνο γνώμονα, όπως παραπάνω αναγράφεται την προέλευση του. Στερώντας από το άλλο στέλεχος το αυτονόητο . Στις αμερικάνικες ΕΔ ( τις οποίες κάποιοι καθυβρίζουν αλλά παράλληλα προσπαθούν να τις αντιγράψουν δημιουργώντας Νομικό Σώμα JAG δηλαδή στα αμερικάνικα) υπάρχει ο όρος JOB TRAINING όρος που είναι απόλυτα αναγκαίος για την εξέλιξη . Εδώ εμείς δεν τον λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας καθόλου αλλά λαμβάνουμε τα υπόλοιπα. Κι έπειτα ποιος ! ξέρει καλύτερα να διοικεί αυτός που επι 12 έτη διοικεί ? η αυτός που επί 6? Αφελές και ίσως απλοϊκό το ερώτημα. Ίσως όχι θα πει ο συντάκτης. Σκοπός του είναι να προβληματίσει. Και μάλλον είναι το μόνο που μπορεί να κάνει. Από αρχαιοτάτων χρόνων στα στρατεύματα , δεν υπήρχαν μόνον υγιή στοιχεία εντός τους. Υπήρχαν και ιδιοτελώς ορμώμενα στελέχη που στο όνομα των φιλοδοξιών τους , ενίοτε χρησιμοποιούσαν αδόκιμες και ανήθικες μεθόδους προκειμένου είτε να ανελιχθούν στην ιεραρχία είτε να <<δουλέψουν>> λιγότερο. Σήμερα αξίζει να αναφερθεί ! πως και τα δύο υφίστανται. Κάποιος! νεαÏ �ός υπαξ/κος πιστώνεται στο έπακρο τα οφέλη της <<χρήσης>> ενός 40αρη νεώτερου υπαξιωματικού. Περί αυτού λοιπόν πρόκειται. Ο διαχωρισμός που υφίστανται στις επετηρίδες των υπξ/κων των ΕΔ οι ΕΜΘ τους καθιστά μονίμως νεώτερους και κατά συνέπεια λιγότερο ηθικά αμειβόμενους. Εφόσον η πολιτεία θεωρεί ότι η προαγωγή η η αρχαιότητα είναι ηθική αμοιβή εκτός από οικονομική φυσικά. Επισημαίνω ότι και των δύο αμοιβών στερούνται οι ΕΜΘ με τους γνωστούς τρόπους (παραμονή στο ίδιο βαθμό για σχεδόν τριπλάσιο χρόνο, και μονίμως νεώτεροι όλων στην ! επετηρίδα). Νομίζω ότι ένας οποιοσδήποτε νοήμων νους θα προβληματιζόταν και θα τρόμαζε στην προοπτική του γεγονότος μιας επι δεκαπενταετίας <<λευκής απεργίας>> . Γιατί αυτός ο αυτισμός αυτό θα προκαλέσει. Εφόσον δεν υπάρχει κίνητρο κανείς δεν θα κάνει το κάτι παραπάνω και κανείς δεν θα θελήσει να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του. Και τέλος ανάλογα και με την βιολογική του κατάσταση θα αρχίσει και να ξέχνα. Όποιος λοιπόν εισηγείται ότι ο κος υπουργός εξαγγέλλει, ας έχει αυτό κατά νου. Άνθρωπος χωρίς κίνητρο είναι νεκρός. Και αν μη τι! άλλο τα κίνητρα εκλείπουν σε όσα Î! �ξαγÎ �έλλονται. Εκτός αν αυτός ο αφελής που εισηγήθηκε την ανάλογα με τις οργανικές θέσεις εισδοχή στο σώμα των αξκων με κριτήριο κάποιο πτυχίο ΑΕΙ, πιστεύει ότι θα δημιουργήσει κίνητρα. Ξεχνάει ότι δεν υπάρχουν πανεπιστήμια στην Κάλυμνο, στις Φέρες, στην Λέρο, στο Φαρμακονήσι, η στην Σομαλία που επιχειρούν μονάδες των ΕΔ. Και φυσικά δεν προβλέπεται καμία απαλλαγή για φοίτηση σε ΑΕΙ. Ένα ακόμη εφεύρημα του εισηγητή του κου Υπουργού απορρίπτεται η μάλλον καταρρίπτεται. Συνεχίζω με πράγματα λιγότερο σημαντικά για πολλούς ενδεικτικά όμως για ό! σους είναι σε θέση να καταλάβουν τον ανόητο και ανούσιο διαχωρισμό που υφίστανται οι ΕΜΘ. Προ ορισμένων ετών υπήρξε ένας Α/ΓΕΣ ο οποίος για λόγους που μόνον αυτός γνωρίζει διέταξε την αλλαγή των διακριτικών βαθμού στους υπαξιωματικούς, κατά τρόπο τέτοιο ώστε να υπάρχει εμφανής διαφορά ανάμεσα στα γαλόνια των ΕΜΘ και των εξ’ΑΣΣΥ υπαξιωματικών. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το γιατί , όπως επίσης κανείς δεν μπορεί να συγκρατήσει και τα γέλια του. Γιατί από καρδιάς είναι ότι ποιο αστείο έχει διαταχθεί στην ιστορία των ΕΔ . Επιθυμία του γÏ! �άφοντος για μία ακόμη φορά δεν είÎ! �αι η αντιπαλότητα με κανέναν. Με κανένα απολύτως. Δεν μπορεί όμως να μην αναφερθεί ένας άγνωστος και παρασκηνιακός πόλεμος. Αυτός των απανταχού αποστράτων αξιωματικών που προέρχονται από τους υπαξιωματικούς. Γιατί και αυτού του είδους πόλεμος υπήρξε. Αλλά όλοι αυτοί είναι ανάξιοι λόγου ..οπότε το θέμα κλείνει εδώ. Και νομίζω ότι και η επιστολή πρέπει κάπου εδώ να κλείσει. Πριν κλείσει όμως ορισμένες προτάσεις θα ήταν χρήσιμες για όποιον την ύστατη στιγμή θέλει να βοηθήσει. Όλοι οι πολιτικοί το γνωρίζουν καλά ότι τους φίλους τους τους μετροÏ! �ν την ημέρα των εκλογών. Ο γράφων και όλοι του οι συνάδελφοι που είναι και αρκετοί θα μετρήσουν τους φίλους τους και θα πράξουν ανάλογα., μόνον όταν κάποιες από τις προτάσεις τους γίνουν αποδεκτές. Γιατί κύριοι βουλευτές δεν αρκεί να εκφράζετε την συμπαράσταση σας προς εμάς, θα θέλαμε να επεξεργαστείτε και τις ακόλουθες προτάσεις και να αγωνιστείτε για αυτές. Πάρτε λοιπόν μολύβι και χαρτί και γράψτε:
1.Eεπαναπροσδιορισμός της σχέσης ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ-ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟΥ βαθμού των ΕΜΘ, με τρόπο τέτοιο ώστε να μην υφίστανται οι αδικίες. Γιατί αν μη τι άλλο υπάρχει πλέον -ελέω ΔΝΤ- και βιοποριστικό πρόβλημα και κάθε αδικία γίνεται εντονότερη.
2. Εφόσον συνεχιστεί η επιμονή στα όσα προβλέπονται από το νομοσχέδιο, επιβάλλεται η αναθεώρηση του πλαισίου ασφαλιστικών εισφορών που αφορά τους ΕΜΘ. Φεύγουν χρήματα από τις τσέπες τους , χωρίς ποτέ να επιστρέψουν. Και καρπώνονται άμεσα από ταμεία που αν μη τι άλλο διατηρούνται υγιή και αποδίδουν μερίσματα σε μέρος στελεχών. Ενώ θα πρέπει όλοι όσοι καταβάλλουν να καρπώνονται.
3. Κατάργηση κάθε μορφής διακριτικού υπαξιωματικού που αποσκοπεί στην ένδειξη της προέλευσης αυτού. Σε διαφορετική περίπτωση καλό θα ήταν να καθιερωθεί και διακριτικό που να καταδεικνύει και τα χρόνια υπηρεσίας. Σκοπός δεν είναι ο εντυπωσιασμός , αλλά το κύρος προσδίδει σε ένα στέλεχος η πολυετής εμπειρία.
4. Κατάργηση των έως τη σήμερον διατάξεων που αφορούν την αρχαιότητα των ΕΜΘ που τους θεωρούν νεώτερους των υπαξιωματικών των παραγωγικών σχολών. Δηλαδή κριτήριο αρχαιότητος να είναι η χρονιά ονομασίας στον βαθμό και όχι η προέλευση.
5. Για την αποκατάσταση των μισθολογικών και οικονομικών αδικιών προτείνεται οι ΕΜΘ να προάγονται στον βαθμό του ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΟΥ στα 21 έτη πραγματικής υπηρεσίας, στον βαθμό του ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ στα 26 έτη υπηρεσίας και στον βαθμό του ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ στα 30 έτη υπηρεσίας με καταληκτικό βαθμό αυτόν του ΛΟΧΑΓΟΥ ώστε να μπορέσουν να λάβουν με ανταποδοτικό τρόπο τις όποιες άδικες κρατήσεις έχουν πληρώσει ως τώρα.
Υ.Γ
Το ύφος τις επιστολής δεν είναι δακρύβρεχτο και δεν πρέπει να είναι. Άλλωστε αυτοί που θα κλάψουν δεν θα είναι οι ΕΜΘ αλλά οι εκπρόσωποι τους . Οι βουλευτές δηλαδή. Υπενθυμίζω 20.000 ΕΜΘ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
