thanikolaidi@hotmail.com
ΕΦΥΓΕ η χούντα, ξανάρθε η δεξιά. Με τη δημοκρατία να κάνει, δειλά, τα πρώτα της βήματα δαρμένη από κανίβαλους, βιασμένη από καραβανάδες. Με ΕΡΕ που’ γινε «Νέα Δημοκρατία», «απετάξατο τον Σατανά» και ήθελε να την πιστέψουμε ως «αθώαν του αίματος», επί χούντας. Με τις μνήμες και τα παθήματά του ο κόσμος, δεν τολμούσε. Όταν ήρθε (ιδρύθηκε) το ΠΑΣΟΚ, τόλμησε.
Το 13% έγινε πλειοψηφία και ο Ανδρέας Πρωθυπουργός. Με τη δημοκρατία να γιορτάζει κι ολόκληρο λαό να ξεσπαθώνει. Με τη δεξιά που θα’ μπαινε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Με τη χούντα που την ξόρκιζαν ακόμα κι εκείνοι που τη στήριξαν. Με τους «επαναστάτες» κατάχλομους μπρος στον Ντεγιάννη, αλλά τα «ισόβια» να γίνονται…Θεοφιλογιαννάκος (παν)ελεύθερος και Πατακός «οίκοι», μιαν ανάσα απ’ την…κόλαση, αλλά με την Αγία Γραφή στο χέρι! Και, βέβαια, τα «σταγονίδια» (όρος…Αβέρωφ) δεν έγιναν βροχή.
ΚΑΙ πέρασε ιστορικές στιγμές αυτός ο τόπος των ηρωισμών και των αθλιοτήτων. Ένας Ανδρέας, ξοπίσω του ο λαός με κεριά της ανάστασης, το όραμα, η ελπίδα. Γιορτή που παρέπεμπε στην ιστορική ημερομηνία της 3ης του Σεπτέμβρη. Μια διακήρυξη που έσκιζε τον πέπλο της φοβίας κι ανέμιζε τη σημαία της λευτεριάς. Ήταν αρχή και αφετηρία. Για τη δημοκρατία που παραωρίμασε πριν σαπίσει και για τον σοσιαλισμό που ήρθε κι έφυγε νωρίς.
ΕΚΑΝΕ τη διαδρομή του ο σοσιαλισμός, μέχρι που ο Ανδρέας «έφυγε» κι οι άλλοι κάρφωσαν την ημερομηνία λήξης στην τελευταία σελίδα. Βρέθηκαν αντικαταστάτες (απ’ το πουθενά) και υποκατάστατα. Άνθρωποι που τον υπονόμευσαν όσο ακόμα ζούσε κι έστρωσαν τσόχα για πονηρά παιχνίδια. Κι άρχισαν τα (μυστικά) δείπνα της προδοσίας, με τα ελκυστικά γεύματα της εξουσίας. Χωρίς να τους παίρνει χαμπάρι ο λαός. Τα χρόνια πέρασαν, το ΠΑΣΟΚ «ωρίμασε» και τα παιδιά του εκσυγχρονισμού που δεν τα’ ξερε ο…θυρωρός τους «ξέχασαν» ποιος τα ανέδειξε.
ΕΤΣΙ κι αλλιώς, το Κίνημα συνδέθηκε με την 3η του Σεπτέμβρη (1843), που έχει να κάνει με τους ηρωικούς αγώνες του λαού για δημοκρατία και ελευθερία. Είναι καιρός να θυμηθούμε. Ώρα να αναπολήσουμε. Τώρα που τρύπωσαν (και) τυχοδιώκτες, οπορτουνιστές και «πλουτήσαντες» στα κενά που άφησε ο σοσιαλισμός, πριν το σκάσει έντρομος και στραπατσαρισμένος.
