Η 28χρονη Αγγελική Γερόλυμου και η 22χρονη Αλεξάνδρα Ασημάκη αμφότερες βασικά στελέχη της Εθνικής ομάδας πόλο αλλά και της Βουλιαγμένης έχουν κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης με την ομάδα τους και τώρα κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο των νικητών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού πόλο.
Οι δύο πρωταθλήτριες μίλησαν για τη μεγάλη τους επιτυχία, τον προπονητή τους αλλά και την ατυχία να κατακτήσουν τον τίτλο στον τελικό κόντρα στη Ρωσία παραμένοντας πολύ προσγειωμένες. Επίσης αναφέρθηκαν στους στόχους τους από εδώ και πέρα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, αλλά και το παράπονό τους για την έλλειψη κινήτρων και καλών αμοιβών στο άθλημά τους.
Δείτε αναλυτικά τα όσα είπαν οι δύο πολίστριες:
- Το ασημένιο μετάλλιο: υπέρβαση ή λογική εξέλιξη της πορείας της ομάδας;
Αγγελική Γερόλυμου: «Ηταν κάτι αναμενόμενο. Και πέρυσι στο Παγκόσμιο της Ρώμης είχαμε πάρει την τέταρτη θέση. Παρ΄ ότι είχαμε μια ανανεωμένη ομάδα, δείξαμε ότι είχαμε όλα τα προσόντα για διακρίσεις. Εφέτος είπαμε ότι θέλουμε ένα μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, και τα καταφέραμε».
Αλεξάνδρα Ασημάκη: «Επιπλέον οι περισσότερες παίκτες της εθνικής ομάδας συμμετείχαν στους τελικούς των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων με τα σωματεία τους. Η Βουλιαγμένη είναι δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης παίζοντας με ρωσική και ιταλική ομάδα. Και μάλιστα τις είχε κερδίσει με πολλά γκολ διαφορά. Ο Εθνικός κατέκτησε το Λεν Τρόφι, ενώ ο Ολυμπιακός ήταν στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Καπ. Ολα αυτά δείχνουν ότι το ελληνικό πόλο γυναικών είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο».
- Γιατί επί τόσα χρόνια το ευρωπαϊκό βάθρο ήταν άβατο;
Ασημάκη: «Ηταν θέμα συγκυριών».
Γερόλυμου: «Ολα κρέμονται σε μια κλωστή. Εμείς για παράδειγμα στο Ζάγκρεμπ κάναμε το άσχημο παιχνίδι του τουρνουά στον τελικό με τη Ρωσία. Αν το είχαμε κάνει δύο ημέρες πριν, στον ημιτελικό με την Ιταλία, μπορεί να μην είχαμε φθάσει καν στο βάθρο. Εφέτος ήμασταν πιο προσεκτικές στις λεπτομέρειες. Τώρα πλέον είμαστε και εμείς μια μεγάλη δύναμη. Το 2004 με το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο η Εθνική είχε δείξει ότι ήταν πολύ ψηλά αλλά υπήρχαν κάποια πράγματα στα οποία ήμασταν πίσω. Για παράδειγμα στη φυσική κατάσταση. Τώρα πλέον γίνεται καλύτερη δουλειά στα σωματεία. Επίσης υπάρχει μεγαλύτερη όρεξη, διάθεση. Ακόμη είναι πιο οργανωμένο το προπονητικό τιμ. Παλιότερα υπήρχε στην Εθνική ενάμισης προπονητής τη στιγμή που οι Αμερικανίδες είχαν έξι προπονητές στο τιμ. Τώρα έχουμε δύο προπονητές, τον Γιώργο Μορφέση και τον βοηθό του Σάκη Κεχαγιά, ενώ μας βοήθησε ως προπονητής τερματοφυλάκων και ο Βαγγέλης Πάτρας. Πλέον εξελισσόμαστε».
Ασημάκη: «Ισως έκανε καλό στην ομάδα η ανανέωση τόσο με την αλλαγή προπονητή, που της έδωσε άλλον αέρα, αλλά και με τις νέες κοπέλες. Και αυτές που ήλθαν για πρώτη φορά και εμείς που πήραμε πιο πολλή συμμετοχή, όλες είχαμε όρεξη να παίξουμε».
- Ποια ήταν τα «κλειδιά» της επιτυχίας;
Γερόλυμου: «Η όρεξη για δουλειά και από μας και από τους προπονητές μας. Επίσης το πολύ καλό κλίμα που υπάρχει μέσα στην ομάδα, μολονότι οι περισσότερες προερχόμαστε από δύο αντίπαλα σωματεία (σ.σ.: Βουλιαγμένη και Ολυμπιακός) και στο πρωτάθλημα “σκοτωνόμαστε”, όταν ερχόμαστε στην εθνική ομάδα δεν είμαστε απλώς φίλες αλλά κολλητές».
- Τι ρόλο έπαιξε στην επιτυχία ο προπονητής σας Γιώργος Μορφέσης;
Γερόλυμου: «Ο Γιώργος έχει φέρει στην ομάδα ηρεμία, χωρίς να αναιρούμε βέβαια τη δουλειά του Κούλη Ιωσηφίδη ή πιο πριν του Φώντα Μουδάτσιου. Μας εμπιστεύεται και τον εμπιστευόμαστε. Γι΄ αυτό και υπάρχει όλη αυτή η καλή αύρα και η θετική ενέργεια».
Ασημάκη: «Είναι ένας προπονητής που δεν δουλεύει, όπως λέμε, με τον βούρδουλα, ξέρει ότι έχει να κάνει με συνειδητοποιημένες αθλήτριες. Από αυτόν ξεκινάει το καλό κλίμα στην ομάδα».
- Γιατί δεν τα καταφέρατε με τη Ρωσία στον τελικό;
Ασημάκη: «Βρεθήκαμε σε κακή ημέρα. Με τις Ρωσίδες είχαμε ξαναπαίξει και τις είχαμε κερδίσει, έστω στα πέναλτι. Εχουμε παίξει σε σωματειακό επίπεδο με τις ίδιες κοπέλες και τις είχαμε κερδίσει».
Γερόλυμου: «Η μόνη διαφορά μας ήταν ότι αυτές είχαν τις εμπειρίες των τελικών».
- Οπως και να ΄χει, σήμερα είστε στην κορυφή. Εχετε κερδίσει ένα ευρωπαϊκό μετάλλιο.Θεωρείστε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Την ίδια στιγμή όμως με το πρωτάθλημά σας δεν φαίνεται να ασχολούνται πολλοί...
Ασημάκη: «Μας λείπει ο κόσμος. Παίζαμε τελικό με τον Ολυμπιακό και στις κερκίδες ήταν οι γονείς μας, τα παιδιά των σχολών και κάποιοι φίλοι μας».
Γερόλυμου: «Το άθλημά μας δεν προβάλλεται. Δεν μας γνωρίζουν. Μόνο τώρα τελευταία λόγω των επιτυχιών υπάρχει μια σχετική προβολή. Χωρίς προβολή όμως δεν υπάρχουν χορηγοί και έτσι δημιουργούνται οικονομικά προβλήματα για τις ομάδες που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν».
- Αυτό έχει επιπτώσεις και στο επίπεδο των δικών σας απολαβών.Είναι χαρακτηριστικό ότι τα συμβόλαια των διεθνών παικτριών με τις ομάδες τους κυμαίνονται από 8.000 ως 15.000 ευρώ.
Γερόλυμου: «Ακριβώς. Είμαστε πρωταθλήτριες των 700 ευρώ. Και μάλιστα χωρίς Σαββατοκύριακα, χωρίς καλοκαιρινές και χριστουγεννιάτικες διακοπές».
Ασημάκη: «Είναι προνόμιο να κάνεις αυτό που αγαπάς, αλλά είμαστε οι χειρότερα αμειβόμενες αθλήτριες».
- Μια αντίστοιχη επιτυχία στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ θα ισοδυναμούσε με πριμ και αμοιβές εκατομμυρίων ευρώ. Οταν το ακούτε αυτό τι σκέφτεστε;
Ασημάκη: «Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Από τη μια είχα τη χαρά για την κατάκτηση του μεταλλίου. Από την άλλη συνειδητοποίησα ότι ναι μεν ακουστήκαμε λίγο, αλλά και απογοητεύτηκα όταν σκέφτηκα ότι έχουν κόψει όλα τα προνόμια. Κάναμε αυτή την επιτυχία, θα ακουστούμε για δύο ημέρες αλλά μετά θα μας ξεχάσουν. Σίγουρα εμείς το κάνουμε γιατί το αγαπάμε, αλλά χρειάζονται και κάποια κίνητρα όπως η πρόσληψη στο Δημόσιο, ιδιαίτερα για αυτούς που έρχονται από πίσω».
Γερόλυμου: «Οι επαγγελματίες αθλητές φτιάχνουν τη ζωή τους από τον αθλητισμό. Εμείς είμαστε βιοπαλαιστές. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολίστριες με μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και δεν μπορούν να βρουν ομάδα για να παίξουν λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα σωματεία. Υπάρχουν αθλήτριες που είναι απλήρωτες πέντε και έξι μήνες. Ούτε μπορούμε να αντέξουμε άλλες μειώσεις μισθών. Ισα-ίσα που συντηρούμαστε. Δεν μπορώ να δουλεύω αλλού και να είμαι στο ίδιο επίπεδο στο πόλο. Αυτό που κάνουμε είναι ένας ρομαντισμός, ένας δονκιχωτισμός».
Ασημάκη: «Ναι, αλλά κάποιος πρέπει να βρεθεί να το κάνει και αυτό».
- Οι επιτυχίες σας κάνουν κάποιους να λένε ότι το πόλο ταιριάζει στις Ελληνίδες.
Γερόλυμου: «Το πόλο ταιριάζει στην Ελλάδα. Με τόσα νησιά, τόση θάλασσα. Από την άλλη, γίνεται πολύ καλή δουλειά. Υπάρχουν άνθρωποι με όρεξη που έχουν προσφέρει και συνεχίζουν. Δεν είναι τυχαίο που έρχονται πολύ καλές ξένες παίκτριες στην Ελλάδα. Εχουμε το καλύτερο πρωτάθλημα. Από αυτές πήραμε από την εμπειρία τους, αλλά τους δώσαμε το ταμπεραμέντο μας και τη διάθεσή μας».
Ασημάκη: «Οι παλιότερες επιτυχίες αποτέλεσαν κίνητρο για τα νέα παιδιά. Εχει γίνει πολύ καλή δουλειά όλα αυτά τα χρόνια».
Γερόλυμου: «Υπήρξε μια γενιά που έβαλε τις βάσεις με τις Βάσου, Καμμένου, Κοζομπόλη, Μωραϊτίδου. Εμείς είμαστε η συνέχεια. Τις ευχαριστούμε».
Ασημάκη: «Και όσο πάει θα είναι ακόμη πιο λίγοι».
- Ο πήχης ανεβαίνει πιο ψηλά από δω και πέρα;
Γερόλυμου: «Οταν ξεκινήσαμε, είπαμε ότι κύριος στόχος μας είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο. Τα υπόλοιπα είναι απλώς στάσεις. Εμείς, όπως φαίνεται, ανεβάζουμε τον πήχη όλο και πιο ψηλά. Αυτή η εθνική ομάδα προσπαθεί, χτίζει, θέλει να φέρνει επιτυχίες. Γι΄ αυτό παλεύουμε. Μας βλέπουν πλέον ως μεγάλη δύναμη και οι διαιτητές και αυτό έχει σημασία. Πάντως για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, πιο δύσκολο είναι να προκριθείς παρά να πάρεις μετάλλιο».
Ασημάκη: «Ο μεγάλος στόχος μας είναι η πρόκριση στο Λονδίνο. Οι καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες, Ρωσία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ιταλία, Ουγγαρία, Ισπανία, μαζί με τον Καναδά θα συγκρουστούν για τρεις θέσεις πρόκρισης στους Ολυμπιακούς. Οι αντίπαλοί μας πλέον μας βλέπουν με άλλο μάτι, μας φοβούνται. Και αυτό μας βοηθάει για να πάρουμε ένα θετικό αποτέλεσμα».
http://www.gazzetta.gr/
