Αυτό όμως που περιμέναμε να δούμε ήταν ο βαθμός αντίδρασης του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος μετά την πολύ κακή βραδιά της ήττας από την Τουρκία.
Η αλήθεια ότι μετά το προσωρινό μούδιασμα που προκάλεσε το 0-7 των γαλλοθρεμμένων μπασκετικά Αφρικανών, οι παίκτες του Καζλάουσκας ξεμπλόκαραν, ανέβασαν την απόδοσή τους και, το κυριότερο, έδειξαν μεγάλη διάθεση στην άμυνα. Για πρώτη φορά σ' αυτό το τουρνουά η Εθνική άπλωσε την άμυνά της σ' όλο το γήπεδο και είχε σωστή συμπεριφορά στα αντίπαλα πικ εν ρολ. Με αυτά τα δεδομένα, προέκυπταν καλές επιλογές στην επίθεση (παράδειγμα οι φάσεις που βγήκαν με τον Τσαρτσαρή μέσα στη ρακέτα) και η διαφορά άρχισε να ανεβαίνει (20-14 στο 10', 24-14 στο 12', 36-16 στο 17', 47-17 στο 19').
Αν αναρωτιέστε αν ο αντίπαλος δοκίμασε, όπως και οι προηγούμενοι, άμυνα ζώνης, σας ενημερώνουμε ότι πράγματι το επιχείρησε. Μόνο που αυτή τη φορά η αντίδραση της Εθνικής ήταν η ενδεδειγμένη (σωστή κυκλοφορία, πάσα στον ψηλό) ενώ, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι Ιβοριανοί δεν ίδρωναν να κυνηγούν τους δικούς μας παντού.
Το ζητούμενο στο δεύτερο ημίχρονο (αφού ουδείς ασχολιόταν με το σκορ το οποίο ανέβαινε συνεχώς την ανηφόρα 54-23, 64-30, 72-31) ήταν να πάρουν αρκετό χρόνο συμμετοχής παιδιά που δεν έχουν παίξει πολύ (Βουγιούκας, Καϊμακόγλου, Πρίντεζης) και παράλληλα να μην πέσουν οι ρυθμοί. Ο στόχος αυτός επετεύχθη καθώς ο Πρίντεζης και ο Καλάθης κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως ο Καϊμακόγλου έβγαλαν μεγάλες ποσότητες ενέργειας και έδειξαν έτοιμοι να βοηθήσουν αποφασιστικά και στα δύσκολα αν και εφόσον τους ζητηθεί.
http://www.contra.gr
