Σε ανάλογες ενέργειες είχε προβεί πέρυσι και η οργάνωση «Κοράκια της εκδίκησης». Στόχος των οργανώσεων αυτών που δραστηριοποιούνται σε διεθνές επίπεδο είναι να εκφράσουν μέσα από «ακτιβιστικές ενέργειες» την αντίθεσή τους στα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων και τη γουνοποιητική δραστηριότητα στο σύνολο της. Ως Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε υποχρεωμένοι να διαχωρίσουμε τη θέση μας από ενέργειες που στο όνομα της υπεράσπισης των ζώων προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στο ευρύτερο περιβάλλον, φυσικό & ανθρωπογενές, προβαίνουν σε καταστροφικές πράξεις σε βάρος νόμιμων επιχειρήσεων, σνομπάρουν το διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες Τα μινκ (και γενικότερα τα ζώα των εκτροφείων) στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν επιβιώνουν, όταν αφεθούν ελεύθερα υπό αυτές τις συνθήκες. Δεν έχουν μηχανισμούς άμυνας και αυτοπροστασίας, πέφτουν θύματα τροχαίων, θανατώνονται από τους ανθρώπους επειδή είναι επιθετικά και προκαλούν ζημιές ή, τέλος, πεθαίνουν βασανιστικά από ασιτία. Συχνά τα μινκ για να τραφούν κάνουν επιδρομές στα κοτέτσια των αγροτόσπιτων, (όπου τα πουλερικά ζουν συνήθως σε συνθήκες πολύ καλύτερες από τα βιομηχανικά πτηνοτροφεία). Οι κάτοικοι εξοντώνουν τα απελεύθερα μινκ από ανάγκη, αλλά και ορισμένοι από χόμπι (συνήθως οι κυνηγοί), ενώ δεν είναι λίγα και τα μικρά παιδιά που … παίρνουν μαθήματα ως «εξολοθρευτές». Ας σημειωθεί ότι πάνω από τα μισά ζώα έχουν ήδη ξαναγυρίσει στα εκτροφεία σε αναζήτηση τροφής και αντιμετωπίζουν προοπτική άμεσης σφαγής, διότι χάθηκαν οι ταυτότητες τους και είναι σχεδόν αδύνατο να ζήσουν εάν τοποθετηθούν σε κλουβιά με άλλες οικογένειες. Για τα ζώα αυτά ο πιο πιθανός τρόπος επιβίωσης είναι να μεταφερθούν στις Η.Π.Α ή στον Καναδά, όπου είναι το φυσικό τους περιβάλλον. Είναι μια λύση που πρέπει να διερευνηθεί, σε συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις της Βόρειας Αμερικής. Τα λίγα γουνοφόρα ζώα που τελικά επιβιώνουν προκαλούν σοβαρές διαταράξεις στην άγρια πανίδα. Μπορεί να αναπτύξουν βιώσιμους πληθυσμούς σε υγροβιότοπους με προφανείς συνέπειες στα ενδημικά είδη και τη βιοποικιλότητα γενικότερα. Τα μινκ (όπως και οι μυοκάστορες) προτιμούν ως τροφή τα αβγά των πτηνών και επειδή έχουν εύκολη πρόσβαση στις φωλιές των υδρόβιων (σε αντίθεση με τα ενδημικά σαρκοφάγα που δεν κολυμπούν) απειλούν μερικά σπάνια είδη ορνιθοπανίδας. Αυτό διαπιστώθηκε σε άλλες χώρες με ανάλογα περιστατικά και δεν αποκλείεται να συμβεί και σε υδροβιότοπους της Δυτικής Μακεδονίας. Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως οι απελευθερώσεις αυτές δε βοηθούν τα έγκλειστα ζώα, βάζουν σε κίνδυνο τα οικοσυστήματα της περιοχής, ενώ υπονομεύουν το οικολογικό κίνημα, το οποίο αμαυρώνεται και κατηγορείται αδίκως και ισοπεδωτικά. Μετά τις γελοίες διαδόσεις για τα φίδια, τους λύκους και τους ψύλλους που δήθεν απελευθερώνουν οι οικολογικές οργανώσεις, (διαδόσεις που δεν πείθουν πλέον κανένα), οι συκοφαντίες αναζωπυρώνονται στο έδαφος τέτοιων αδιέξοδων ενεργειών. Εκτιμούμε ότι οι πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας που γνωρίζουν τα έργα και τα στελέχη των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των Οικολόγων Πράσινων δεν θα παρασυρθούν από τη νέα λασπολογία σε βάρος του ανερχόμενου – και για αυτό ενοχλητικού – οικολογικού κινήματος. Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν κάθε θεμιτό μέσο για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των ζώων που κατά κανόνα κατοχυρώνονται σε διεθνείς συμβάσεις, τις οποίες έχει υπογράψει και η χώρα μας. Οι συνθήκες εκτροφής και θανάτωσης των γουνοφόρων ζώων καθώς και η διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων ορισμένων μεταποιητικών επιχειρήσεων της γούνας είναι συχνά αποκρουστικές και σπανίως ελέγχονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες, παρ’ ότι οι επιχειρήσεις αυτού του είδους επιδοτούνται αδρά. Γι’ αυτό χρέος των ευαίσθητων πολιτών και των οργανώσεων είναι να καταγγέλλουν καθε παράβαση. Από την άλλη όσοι επαγγέλλονται μια «επαναστατική» ηθική απέναντι στο περιβάλλον και τα ζώα, θα πρέπει πρώτα από όλα να συνδεθούν με την τοπική κοινωνία κάθε περιοχής. Τυφλές ενέργειες οργανώσεων από άλλες χώρες ή περιοχές, όπως το ALF από τις Η.Π.Α. που ανέλαβε την ευθύνη, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Όσον αφορά το γενικότερο πρόβλημα της γουνοποιίας θα πρέπει να αντιμετωπισθεί ριζικά σε μεσοπρόθεσμη βάση. Το κράτος επιδοτεί την εκτροφή γουνοφόρων ζώων και την βιομηχανία της γούνας συνολικά, μια δραστηριότητα με αμφιλεγόμενο παρόν και μέλλον, ενώ δεν ελέγχει αν πληρούνται οι κανόνες υγιεινής, ασφάλειας και καλής μεταχείρισης των ζώων. Η γούνα βρίσκεται σε διαρκή κρίση και διεθνώς εγκαταλείπεται ως δραστηριότητα σε αρκετά προηγμένα κράτη. Οι λόγοι δεν είναι στενά οικονομικοί, αλλά συνδέονται με την αλλαγή νοοτροπίας και της ευαισθησίας των καταναλωτών που προσανατολίζονται σε μη ζωικά παράγωγα. Χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστρία και η Κροατία έχουν εγκαταλείψει τη γούνα και την εκμετάλλευση των γουνοφόρων ζώων. Τα εκτροφεία, οι «κουζίνες τροφής», οι συνεχείς ενέσεις χρηματοδότησης δε λύνουν το πρόβλημα. Ας μην ξεχνάμε ότι για αιώνες η γουνοποιία της Καστοριάς και της Σιάτιστας πορεύτηκε χωρίς αυτά. Βασικό της όπλο ήταν η πολύ λεπτή τέχνη που μετέβαλε τα άχρηστα υπολείμματα της γουνοποιίας άλλων περιοχών σε νέα περιζήτητα προϊόντα. Πρέπει συνεπώς και στην Δυτική Μακεδονία να βρεθούν τρόποι σταδιακής και οριστικής μετάβασης σε μια νέα εποχή, όπου η γουνοποιία θα αντικατασταθεί με εναλλακτικές παραγωγικές δραστηριότητες. Για το σκοπό αυτό απαιτείται σοβαρός διάλογος, πολιτικές κινήτρων – αντικινήτρων και καταληκτικές ημερομηνίες, ώστε να μην πληγούν ανεπανόρθωτα οι 15.000 περίπου πολίτες που άμεσα ή έμμεσα απασχολούνται στη γούνα. Με εύκολα συνθήματα, κραυγές και «απελευθερωτές» δεν λύνεται το πρόβλημα Σε καμιά περίπτωση πάντως η λύση δεν είναι αυτό που ισχύει σήμερα: Δεν είναι δυνατόν να επιδοτείται συνεχώς η γούνα και να προωθούνται χαριστικές ρυθμίσεις των δανείων σε βάρος των φορολογουμένων πολιτών και της ίσης μεταχείρισης των επιχειρήσεων.
Κοζάνη, 31-8-2010 ΠΚ Οικολόγων Πράσινων Δυτικής Μακεδονίας
Πληροφορίες: Λ. Τσικριτζής
Short URL: http://www.alphafm.gr/
