Η Βαλκανική Πλατεία είναι μια σειρά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων που πραγματοποιείται κάθε χρόνο από το Δήμο Νεάπολης Θεσσαλονίκης.
Ο Υφυπουργός Γιάννης Μαγκριώτης ήταν ένας από τους επίσημους προσκεκλημένους της εναρκτήριας συναυλίας της Βαλκανικής Πλατείας, προχθες 30/08/10.
Αφού έβγαλε ενα πολύ σύντομο λόγο επί σκηνής όπου δήλωσε "φανατικός του θεσμού της Βαλκανικής Πλατείας", δεν έκατσε παραπάνω από 7 λεπτά (το 2ο τραγούδι της συναυλίας δεν είχε τελειώσει ακόμη) πριν αποχωρήσει από το χώρο, ανάμεσα σε πολύ κόσμο (προφανώς δεν είχε ο χώρος πίσω πόρτα).
Το γεγονός δεν είναι μάλλον και τόσο σημαντικό, απλά έδειξε με τι ευκολία λένε οι Έλληνες πολιτικοί ψέμματα. Μέσα σε λίγα λεπτά ο "φανατικός του θεσμού", όπως είπε χαμογελαστός επί σκηνής, έγινε άφαντος, μην παρακολουθώντας ούτε την εναρκτήρια συναυλία του θεσμού με ασήμαντα ονόματα όπως Φαραντούρη, Έλλη Πασπαλά κλπ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο κόσμος χειροκρότησε από καρδιάς τους καλλιτέχνες, ενώ οι λόγοι των πολιτικών αρχόντων, τοπικών και μη, αντιμετωπίστηκαν κρύα και με ελάχιστο χειροκρότημα.
Πολύ συγκινητική ήταν η στιγμή που ακούστηκαν οι στίχοι"να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο, κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει", από το τραγούδι "Ελένη" του Θάνου Μικρούτσικου, όπου ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Είμαστε απεγνωσμένοι και φαίνεται. Το γυαλί ραγίζει. Καιρός για κινητοποίηση και αντίδραση. Ας μη μείνει το συναίσθημα για την αδικία που βιώνουμε ένα χειροκρότημα σε ένα τραγούδι μόνο.
Και ευχαριστώ πολύ τις διάφορες κυρίες και κυρίους, που κατά τη διάρκεια της συναυλίας συνέχισαν απτόητοι να μιλούν στα κινητά τους και μεταξύ τους (κάποιοι αδιανόητα δυνατά, σα να ήταν στο σαλόνι τους), να πετάνε στο χώμα ατελείωτα τσιγάρα, μπουκάλια και χαρτιά από σουβλάκια και πασατέμπο, μέσα ένα χώρο που αποτελεί μέρος του κοιμητηρίου των πεσόντων του 1ου παγκοσμίου πολέμου και ευγενικά παραχωρήθηκε για να γίνει η συναυλία. Τελικά, δε ξέρω μερικές φορές αν είμαστε ικανοί και άξιοι να αλλάξουμε και να σώσουμε τους εαυτούς μας και την πατρίδα μας...
