Μαζί με τον τυφώνα ΑΓΚΑΘΑ να καλοκαιριάτικα που μας προκύπτει και ο τυφώνας ΤΕΒΕ. Προσπαθούμε με το σύζυγό μου από πάντα να είμαστε καθ'όλα νομοταγείς. Με χίλιες στερήσεις και θυσίες. Και μέχρι τώρα τα κουτσοκαταφέρναμε.
Οταν παντρευτήκαμε και έμεινα έγκυος στο πρώτο μας παιδί αποφασίσαμε να μην εργαστώ για κάποια χρόνια αφού οι γονείς μας έμεναν μακριά και κανείς δε μπορούσε να μας βοηθήσει με το παιδί.
Ο άντρας μου μου συνέχισε το ΙΚΑ μου στη δική του μικρή επιχείρηση και οι εισφορές μας πληρώνονται (αδρά) εδώ και πολλά χρόνια.
Οταν "ξεπέταξα" και το δεύτερο γιο μου και πήγε στο Γυμνάσιο, αποφάσισα να ξαναεργαστώ.
Είμαι καθηγήτρια ξένων γλωσσών.
Άνοιξα λοιπόν ένα μικρό φροντιστήριο το οποίο διατηρώ εδώ και πέντε χρόνια μετά κόπων και βασάνων.
Βασικά το κάνω μόνο για να εργάζομαι και να νιώθω δημιουργική αφού τα έσοδα που μου αποφέρει είναι αστεία...αν αφαιρέσεςις μισθούς καθηγητών, ενοίκιο, πάγια έξοδα, λογαριασμοί κτλ που τρέχουν ακόμα και τους τέσσερις μήνες που είναι κλειστό λόγω εορτών-καλοκαιριού, μου μένει απλώς ένα...χαρτζηλίκι στην τσέπη.
Ο άντρας μου συνέχιζε να πληρώνει κανονικά τις εισφορές μου στο ΙΚΑ και εγώ διατηρούσα την απαλλαγή μου από τη δεύτερη ασφάλιση.
Από πέρισυ, αλλά πολύ περισσότερο φέτος, η δουλειά είναι πεσμένη.
Θα έπρεπε να απολύσω καθηγητές.
Δεν ήθελα να το κάνω αλλά δεν έβγαινα με τίποτα.
Δύο κοπέλες, προκειμένου να απολυθούν, μου πρότειναν να εργαστούν ανασφάλιστες.
Δεν είχα άλλη επιλογή, δέχτηκα, το ΙΚΑ τους μου κόστιζε πάρα πολύ.
Τον τελευταίο μήνα, σκάει η βόμβα - δεν έχει σημασία που οι εισφορές μου στο ΙΚΑ πληρώνονται κανονικότατα εδώ και...αιώνες, για να διατηρήσω την προβληματική μικρή μου επιχείρηση, πρέπει να μπω και...στο ΤΕΒΕ!!! Ελεος!!
Και σα να μην έφτανε αυτό, η Επιθεώρηση Εργασίας που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου όσον αφορά κατάφωρες νομικές παραβιάσεις,ξαφνικά εισβάλλει στη μικρή μου επιχειρηση και τα σαίνια της ανακαλύπτουν τη μία από τις δύο ανασφάλιστες κοπέλες.
Και ξαφνικά είμαι χρεωμένη ως το λαιμό. Γιατί προσπάθησα με νύχια και με δόντια να είναι νομοταγης, εδώ και χρόνια, αλλά τελικά σ'αυτή τη χώρα δε γίνεται.
ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Θα σας την κάνω τη χάρη λοιπόν κύριοι. Το κλείνω το φροντιστηριάκι μου.
5 καθηγήτριες θα μείνουν χωρίς δουλειά ενώ τουλάχιστον μέχρι τώρα έπαιρναν τα 7 ευρώ την ώρα που (ξεφτίλα) είναι η νόμιμη αμοιβή τους.
Και εγώ θα πάω στον ΟΑΕΔ, θα παίρνω για ενάμιση χρόνο το επίδομα ανεργίας που θα μου δώσετε και θα ξεσκιστώ στα ιδιαίτερα και θα σας τα παίρνω ΜΑΥΡΑ.
Γιατί και όταν προσπάθησα να τα πάρω νόμιμα, είδα τι κατάφερα.
ΜΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΟΔΟΤΡΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ.
