Δηλαδή υπάρχει μία ηλικία που το μυαλό ενός παιδιού αρχίζει και συλλαμβάνει κάποιες έννοιες, κάποιες λέξεις (για να το θέσω πιο απλά) τόσο εννοιολογικά όσο και σημασιολογικά. Αρχίζει και διαπλάθεται δηλαδή ο «γλωσσικός του κόσμος», δηλ. ο τρόπος με τον οποίο θα αντιλαμβάνεται τον κόσμο γλωσσικά και εννοιολογικά. Είναι πολύ σημαντικό αυτή η διαδικασία στη μητρική γλώσσα να ολοκληρωθεί ομαλά και ανεμπόδιστα, ούτως ώστε να μη δημιουργηθούν κάποια «εννοιολογικά κενά» στο μυαλό του παιδιού. Γι’αυτό άλλωστε και υπάρχει λόγος που τα παιδιά έρχονται σ’επαφή με μια ξένη (δεύτερη) γλώσσα αρκετά μεταγενέστερα (προς το τέλος του δημοτικού) και κυρίως με μία εύκολη και απλή ξένη γλώσσα, όπως τα αγγλικά, ούτως ώστε η «μετάβαση» να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή. Ανάλογες περιπτώσεις «γονεϊκής ματαιοδοξίας» γονιών που ξεκίνησαν τα παιδιά τους με μία ξένη γλώσσα πολύ νωρίς, δημιούργησαν στο παιδί σοβαρά κενά στην μαθησιακή του ανάπτυξη. Αποτέλεσμα; Το παιδί να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα δυσλεξίας & σε πολύ «προχωρημένες περιπτώσεις» να αδυνατεί όχι μόνο να γράψει μία έκθεση, αλλά να μη μπορεί καν να συμπληρώσει μία απλή φόρμα/αίτηση για...κάρτα στο super-market! Προς θεού μην «υποβάλλετε» το παιδί σας στη...ματαιοδοξία σας! Αφήστε το να εξελιχτεί ομαλά και αν έχει έφεση στις ξένες γλώσσες, μπορεί να ξεκινήσει στην 3η-4η δημοτικού αγγλικά. Θα έχει φτάσει σε πολύ καλό σημείο γνώσης της ξένης γλώσσας ήδη στο γυμνάσιο και δεν θα έχει κανένα πρόβλημα με την ξένη γλώσσα στο σχολείο, ενώ στο λύκειο θα την έχει ήδη ολοκληρώσει! Προσωπικά, προτείνω για αγγλικά 3η-4η δημοτικού, αν ενδιαφέρεστε για γαλλικά ή ιταλικά ή ισπανικά (λατινογενείς) τότε προτείνω την 4η-5η ή και 6η δημοτικού και για γερμανικά...από γυμνάσιο πια (1η-2η ή και 3η γυμνασίου). Ειδικά τα γερμανικά, επειδή είναι πολύ δύσκολα (μοιάζουν με τα αρχαία ελληνικά στη δομή τους), όταν ξεκινούν από πολύ νωρίς, μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρές περιπτώσεις δυσλεξίας ή άλλων μαθησιακών δυσκολιών (π.χ. παιδί 16-17 ετών που δεν μπορεί να γράψει καθόλου!!!). Προς Θεού,...και πάλι όχι υπερβολές! Μία ή δύο ξένες γλώσσες είναι αρκετές μέχρι και το δημοτικό. Οποιαδήποτε άλλη έξτρα ξένη γλώσσα,...όταν πια το παιδί έχει προχωρήσει αρκετά στην εφηβεία και μόνο...εφόσον το επιθυμεί και μπορεί. Ασφαλώς, όλα τα παραπάνω ισχύουν σε περίπτωση που όλα λειτουργούν ομαλά και το παιδί δεν παρουσιάζει καμία δυσκολία στην εκμάθηση. Βεβαίως, το καλύτερο θα ήταν προτού το παιδί ξεκινήσει κάτι καινούργιο ή συνεχίσει την εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας να αναζητήσετε και τη γνώμη κάποιων ειδικών, αλλά να συμβουλευθείτε και τους ίδιους τους καθηγητές του ως προς την πρόοδό του. Σήμερα οι γονείς είναι πολύ τυχεροί, διότι υπάρχουν ειδικοί παιδαγωγοί (λογοθεραπευτές) τόσο σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, όσο και σε ειδικά κέντρα. Επίσης, υπάρχει πληθώρα παιδαγωγικών συγγραμμάτων, απλών και κατανοητών & γραμμένων ειδικά για γονείς, ούτως ώστε να μπορέσουν να πάρουν τη σωστή απόφαση. Παράκληση: Προτού ξεκινήσετε το παιδάκι σας με μία ξένη γλώσσα, απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ή αναζητείστε πληροφορίες μέσα από ειδικά βιβλία (προσοχή στα διάφορα κέντρα ξένων γλωσσών που λόγω κέρδους, μπορεί να δίνουν επιζήμιες συμβουλές). Δόξα τω Θεώ σήμερα υπάρχει πληθώρα ελεύθερης πληροφόρησης γύρω από οποιοδήποτε θέμα. Αν πραγματικά σας ενδιαφέρει η σωστή ανάπτυξη του παιδιού σας και το καλό του, τότε οφείλετε να λειτουργήσετε υπεύθυνα και ενσυνείδητα. Η διαπαιδαγώγηση και η μαθησιακή ανάπτυξη ενός παιδιού δεν είναι μία...ελαφρά υπόθεση. Αν το παιδί ξεκινήσει σωστά μια ξένη γλώσσα, τότε στην ηλικία των 15-16 μπορεί να είναι «ξεφτέρι»,...αν όχι τότε θα είναι ένας έφηβος που κατέστη «γλωσσικά ανάπηρος» μη μπορώντας να γράψει ούτε στη δική του μητρική γλώσσα και που δυστυχώς θα χρειαστεί εντατικά αρκετές συνεδρίες λογοθεραπείας προκειμένου να καλυτερέψει – όσο δύναται – την κατάστασή του. Καλύτερα να πάρετε αρκετές πληροφορίες (από τις σωστές πηγές) προτού ξεκινήσετε. Προς το παρόν, σ’αυτές τις μικρές ηλικίες αφήστε το να χαρεί την παιδικότητά του και το παιχνίδι όσο μπορεί ακόμα...
Αναγνώστρια
