Στο δια ταύτα. Πριν δέκα-δώδεκα ημέρες απέναντι από το ρημαγμένο και ταλαιπωρημένο αθλητικό κέντρο Θεμιστόκλειο επί της οδού Υπαπαντής και ακριβώς έξω από την πόρτα του σπιτιού μου, έγιναν κάποιες χωματουργικές εργασίες κατ’ εντολή από υπηρεσία του Δήμου Πειραιά για την σύνδεση στο αποχετευτικό δίκτυο της Ψιτάλειας. Ναι, εδώ και τρεις μήνες μας είχε έρθει ειδοποίηση και φυσικά πως εμείς, οι δημότες, θα πληρώναμε τις εργασίες σε όσες κατοικίες έπρεπε να γίνει αυτή η σύνδεση.
Οι λακκούβες καταμεσής του δρόμου ανοίχτηκαν, οι σωλήνες περάστηκαν και αφού τελείωσαν τα έκλεισαν με το χώμα που είχαν βγάλει και …έφυγαν. Οι εργάτες με τους επικεφαλείς προϊσταμένους και εργοδηγούς που επέβλεπαν αυτό έπρεπε να κάνουν και έκαναν.
Η κίνηση οχημάτων και πεζών επί της οδού Υπαπαντής είναι συνεχής και στο σημείο που έγιναν οι εργασίες έγινε και γίνεται ένα μπάχαλο. Με το πέρασμα των αυτοκινήτων λογικό είναι το χώμα να “κάτσει” και να δημιουργηθεί σκαλοπάτι επικίνδυνο για παντός είδους τροχοφόρου και ειδικότερα για δίτροχα. Δεν φθάνει αυτό, που σίγουρα είναι και το ποιο σοβαρό, τα νερά που κυλούν στον δρόμο λιμνάζουν στα χώματα και με την διέλευση των αυτοκινήτων πεζοδρόμιο, διερχόμενοι αλλά και η πόρτα της οικίας μου, μεσ’τη λάσπη από τα λασπόνερα. Τι και αν τα καθαρίζουμε… μετά από λίγο το ίδιο γίνεται.
Πρόγραμμα ανακύκλωσης έγραφε το ενημερωτικό φυλλάδιο του δήμου. Με την διαφορά όμως πως δεν υπάρχει επάρκεια σε κάδους και το Θεμιστόκλειο επί της Υπαπαντής και Γυθείου αλλά και επί της Υπαπαντής και Π. Μαυρομιχάλη είναι ανύπαρκτοι.
Τα διάφορα σκουπίδια και άχρηστα αντικείμενα δόξα το θεό κάνουν αισθητή την παρουσία τους μπροστά στην είσοδο του αθλητικού κέντρου όπου ο δήμαρχός μας κύριος Φασούλας μάλιστα, στις προηγούμενες εκλογές είχε εγκαινιάσει και δυο μπασκέτες. Βέβαια τότε θυμάμαι πως, την προηγούμενη ημέρα όλα είχαν καθαριστεί, είχαν πλυθεί παρακαλώ ακόμη και τα πεζοδρόμια και μάλιστα, είχε καλυφθεί με ένα μεγάλο πανό το κόκκινο χαρακτηρισμένο κτήριο από το κτύπημα του εγκέλαδου το 1999. Κάθε μέρα βλέπω τα παιδιά να παίζουν και να αθλούνται κάτω από αυτό το ετοιμόρροπο κτίριο. Ο καθείς που θα περάσει μπορεί να το δει και να καταλάβει. Έχει γούστο μετά από αυτή την επιστολή να το χαρακτηρίσουν πράσινο, όχι απαραίτητα οικολογικό, και να το ανοίξουν στον κόσμο!!!
Έχω κουραστεί με όλα αυτά, τα ίδια και τα ίδια, δε θέλω να κουράσω και εσάς. Θέλω να ρωτήσω όμως όλους όσους μας διοικούν, αν αυτό το μπάχαλο, ήταν έξω από την δική σας πόρτα, αν οι κάδοι ήσαν σε άθλια κατάσταση και οι της ανακύκλωσης ανύπαρκτοι, αν η λάσπη έφθανε μέχρι το πάνω μέρος της πόρτας σας επί ημέρες για έργα του δήμου που ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν πως πρέπει να γίνουν και θα πληρώσετε με τους επόμενους λογαριασμούς ύδρευσης εσείς, αν αν και άλλα τόσα αν, θα αγανακτούσατε η όχι?
Όμως δυστυχώς στα 48 μου χρόνια κατάλαβα ότι τελικά ο πλούτος γεννά αναισθησία και η φτώχεια φαίνεται πως συντηρεί την ευγένεια. Αλλά όλοι εσείς οι προνομιούχοι των δήμων, των υπουργείων και των μεγάλων θέσεων μάθετε ότι: το γλυκοφάγωμα έχει και πικροχέσιμο.
Β. Κ.
Πολίτης δήμου Πειραιά.
