Κουράστηκα να ακούω για κρίση

Κουράστηκα να ακούω για κρίση, κουράστηκα να ακούω ότι τελικά εμείς τα φάγαμε τα λεφτά
κουράστηκα να περιμένω να δω το κράτος πρόνοια...
Φορολογούμενη, χήρα με 2 παιδιά, έχοντας μία μέτρια σύνταξη από το σύζυγο και μια δουλειά στα χέρια μου
όμως δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσω να κρατήσω αυτή τη δουλειά όταν σχολάω στις 5
και τα παιδιά μου τελειώνουν το σχολείο στις 4: 15
τώρα με εξυπηρετεί η γειτόνισσα και αύριο τι γίνεται αν η γειτόνισσα μετακομίσει πχ.?
που είναι το κράτος? δεν θέλουμε επιδόματα...θέλουμε σχολεία για τα παιδιά,
σχολεία που να τελειώνουν στις 6 και τα παιδιά να ειναι διαβασμένα ή να κάνουν
εκεί τη ξενη γλώσσα χωρίς να επιβαρυνόμαστε με φροντιστήρια...

Δεν ζητάω χρήματα, δεν ζητάω θέση στο δημόσιο
ζητάω ένα κράτος που θα μπορεί να βοηθήσει τις μονογονεικές οικογένειες πάνω στην ανατροφή
των παιδιών....

Ζητάω πολλά?

ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ