τη μεγαλύτερη ενδοπεριφερειακή απόκλιση, αφού περιλαμβάνονται στην επικράτειά της ο νομός με το υψηλότερο (εξωπραγματικό βέβαια) ΑΕΠ της χώρας, η Βοιωτία, και ο νομός με το χαμηλότερο ΑΕΠ, η Ευρυτανία
Αν όμως εξεταστεί με βάση τους Δείκτες Ευημερίας και Ανάπτυξης που συνυπολογίζουν, εκτός των άλλων, και το επίπεδο των κοινωνικών υποδομών και του εισοδήματος, καταλαμβάνει την 8η θέση ανάμεσα στις 13 περιφέρειες της χώρας. Με άλλα λόγια, με όρους ποσότητας είμαστε πλούσιοι, γιατί όντως παράγεται προϊόν, ενώ με όρους ποιότητας και ευημερίας είμαστε ανάμεσα στις φτωχότερες της χώρας. Και συμβαίνει να ευημερούν οι αριθμοί επειδή η έδρα μεγάλων επιχειρήσεων βρίσκεται στη Βοιωτία, όμως το εισόδημα και η απασχόληση αφορούν κατά μεγάλο μέρος στην Αττική.
Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας λοιπόν διακρίνεται εκτός από τη μεγάλη γεωγραφική και από οικονομική και κοινωνική ανομοιογένεια, με τις ανεπτυγμένες περιοχές να βρίσκονται κατά μήκος της Εθνικής οδού, τις προβληματικές κυρίως στις ορεινές ζώνες και τα τμήματα ορισμένων νομών σε άμεση εξάρτηση από την περιφέρεια της πρωτεύουσας. Γι' αυτό και κύριο γνώρισμά της είναι ο δυαδικός της χαρακτήρας. Ο δυισμός αυτός δεν αναδεικνύεται μόνο στη διαφορά του ΑΕΠ και στην ανάπτυξη ανάμεσα στους νομούς που γειτνιάζουν με την πρωτεύουσα και την υπόλοιπη περιφέρεια. Αναδεικνύεται κυρίως από τον χαρακτήρα της ανάπτυξής της, αφού η βιομηχανική συγκέντρωση σε «Οινόφυτα-Σχηματάρι» δεν προέκυψε σαν ενδογενής επενδυτική δυναμική, αλλά στο πλαίσιο ενός αναπτυξιακού νόμου κινήτρων. Έτσι η ανάπτυξη της περιφέρειας είναι κατά βάση εξωγενής και μπορεί να οδηγεί σε «ευημερία αριθμών», αλλά συσσωρεύει οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές πιέσεις και επιπτώσεις, τις οποίες δεν μπορεί να διαχειριστεί η τοπική κοινωνία.
Από την άλλη, η διάχυση της οικονομικής ανάπτυξης στην «ενδοχώρα» είναι ιδιαίτερα χαμηλή.
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/
