Η χειρουργική τεχνική της εμφύτευσης της συσκευής είναι εξαιρετικά απλή: Με γενική αναισθησία και μετά τη σχετική παρασκευή, γίνεται περίδεση της καρδιακής μοίρας του στομάχου με τον γαστρικό ιμάντα, 1,5 cm κάτω από τη γαστροοισοφαγική συμβολή. Οι ρυθμίσεις του δακτυλίου γίνονται από την ειδική θυρίδα (port) που εμφυτεύεται στο υποδόριο του κοιλιακού ή του θωρακικού τοιχώματος. Η θυρίδα αυτή επικοινωνεί με τον αεροθάλαμο του δακτύλιου με ένα λεπτό σωλήνα σιλικόνης. Η πλήρωση του δακτυλίου γίνεται με ακτινοσκιερό αποστειρωμένο υγρό ή φυσιολογικό ορό. Με κάθε πλήρωση η εσωτερική διάμετρος του δακτυλίου μικραίνει πιέζοντας το στόμαχο και παρακωλύει τη διέλευση της τροφής. Η προκαλούμενη δυσφαγία περιορίζει δραστικά τις ποσότητες της τροφής και οδηγεί σε απώλεια βάρους. Για να αποφευχθούν οι επιπλοκές, οι ρυθμίσεις του δακτυλίου γίνονται πάντα σταδιακά.
Ενδείξεις και αντενδείξεις: Οι ενδείξεις είναι ίδιες με αυτές της κάθετης γαστροπλαστικής. Οι ασθενείς με ΒΜΙ άνω των 50Kg/m2 εμφανίζουν ψηλά ποσοστά αποτυχίας και επιπλοκών. Στις αντενδείξεις θα πρέπει να προστεθούν η ύπαρξη μεγάλης διαφραγματοκήλης, η προηγούμενη επέμβαση στο στομάχι, η ύπαρξη συμφύσεων στην άνω κοιλιά και η εξεσημασμένη ηπατομεγαλία που μερικές φορές καθιστά τεχνικά δύσκολη τη λαπαροσκοπική επέμβαση. Αποτελέσματα: Με βάση τα αποτελέσματα της τριετούς Εθνικής πολυκεντρικής μελέτης των ΗΠΑ, ο δακτύλιος έγινε (με επιφύλαξη) αποδεκτός από τον Εθνικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA-2001). Από θεωρητικής απόψεως και λόγω της ομοιότητας των μεθόδων, τα αποτελέσματα του γαστρικού δακτυλίου είναι συγκρίσιμα με αυτά της κάθετης γαστροπλαστικής. Στην πράξη όμως υπάρχουν αρκετές διαφωνίες ως προς την γενικότερη αποτελεσματικότητα και τις επιπλοκές του δακτυλίου. Μερικοί αναφέρουν απώλεια πλεονάζοντος βάρους μέχρι και 65% στα 3 χρόνια, ενώ από άλλους αναφέρονται λιγότερο ενθουσιώδη αποτελέσματα (απώλεια βάρους 25-40% του πλεονάζοντος βάρους). Ένα σχετικά ακαθόριστο ποσοστό ασθενών (5-40%) θα χρειασθεί ξανά χειρουργείο μέσα στα επόμενα 5 χρόνια εξ αιτίας επιπλοκών, βλάβης του δακτυλίου ή αναποτελεσματικότητας. Η δική μας εντύπωση είναι ότι ο δακτύλιος υστερεί σε απόδοση και η απώλεια βάρους είναι λιγότερο προβλέψιμη. Σύμφωνα με μια μελέτη μας που ανακοινώθηκε στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής της Παχυσαρκίας (2005), η μέση απώλεια βάρους 12 μήνες μετά από τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου είναι κατά 10-15 κιλά μικρότερη απο αυτή της κάθετης γαστροπλαστικής. Από ορισμένα κέντρα του εξωτερικού αναφέρεται ότι με επαρκή παρακολούθηση και καθοδήγηση η απώλεια βάρους μπορεί να συνεχισθεί για περισσότερο από 2 χρόνια. Απο τα παραπάνω συνάγεται ότι ο γαστρικός δακτύλιος είναι μια μέθοδος απώλειας βάρους κατάλληλη για προσεκτικά επιλεγμένους ασθενείς με ΒΜΙ < 45Kg/m2 που έχουν χρόνο και διάθεση να συνεργαστούν και να παρακολουθούνται τακτικά.
http://food-isimo.blogspot.com/
