Αν δεν την αλλάξετε, είναι όπως με το γιατρό. Αν δεν αλλάξεις νοοτροπία, όσα φάρμακα και να πάρεις δεν θα γίνεις καλά. Η ευθύνη δεν είναι πάντα του γιατρού, αλλά και του ίδιου του ασθενή".(Ντομινίκ Στρος Καν,επικεφαλής Δ.Ν.Τ.,2010)
Τί μου θυμίζει,τί μου θυμίζει...Μήπως αυτό;
"Μην ξεχνάτε όμως, κύριοι, ότι ευρισκόμεθα προ ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης, και τον οποίον εάν ο χειρουργός δεν προσδέση κατά την διάρκειαν της εγχειρήσεως διά της ναρκώσεως επί της χειρουργικής κλίνης, υπάρχει πιθανότης αντί της εγχειρήσεως να του χαρίσει την αποκατάστασιν της υγείας, να τον οδηγήση εις θάνατον». Οσο για τον χρόνο της ανάρρωσης: «Είναι κάτι το οποίον εξαρτάται από την βαρύτητα του ασθενούς, την οποίαν αυτήν την στιγμή δεν θα ημπορούσα να είπω ότι γνωρίζω».(Γεώργιος Παπαδόπουλος,δικτάτορας,1967)
43 χρόνια μετά,σχεδόν η ίδια φρασεολογία.43 χρόνια μετά,και πάλι άρρωστοι,και πάλι άξιοι μιας "θεραπείας".
