ένα είδος ακακίας διώχνουν τους ελέφαντες και τους εμποδίζουν έτσι να αποψιλώσουν τα δέντρα προς όφελος της χλόης.
Οι ελέφαντες και οι καμηλοπαρδάλεις είναι γνωστό ότι διαμορφώνουν το τοπίο της σαβάνας καταστρέφοντας τα δέντρα. Αν δεν υπήρχε κάτι να τους εμποδίσει, η αφρικανική σαβάνα θα μετατρεπόταν σε ένα απέραντο λιβάδι.
Αυτό το «κάτι» είναι τα μυρμήγκια του γένους Crematogaster, τα οποία κατοικούν σε ειδικά, κούφια εξογκώματα που δημιουργεί ανάμεσα στα αγκάθια της η ακακία Acacia drepanolobium. Ως αντάλλαγμα για τη φιλοξενία και το νέκταρ που τους προσφέρει το δέντρο, τα έντομα το προστατεύουν εξαπολύοντας επιθέσεις σε κάθε εισβολέα.
Ο Δρ Τοντ Πάλμερ, οικολόγος του Πανεπιστημίου της Φλόριντα στο Γκέινσβιλ, ήταν περίεργος να μάθει αν οι φύλακες της ακακίας μπορούν να απωθήσουν τον αφρικανικό ελέφαντα. Ως παχύδερμο, το μεγαλύτερο χερσαίο ζώο είναι γνωστό ότι δεν ενοχλείται από τα φοβερά αγκάθια των διαφόρων ειδών ακακίας.
Η ομάδα του μελέτησε το θέμα χρησιμοποιώντας ως πειραματόζωα έξι ελέφαντες που φιλοξενούνται σε κέντρο περίθαλψης της Κένυας. Τους έδωσε να φάνε κλαδιά ακακίας A. drepanolobium με ή χωρίς μυρμήγκια, καθώς και κλαδιά του συγγενικού είδους A. mellifera, επίσης με ή χωρίς μυρμήγκια.
Οι παρατηρήσεις έδειξαν ότι οι ελέφαντες έβρισκαν νόστιμα και τα δύο είδη, αρκεί να μην υπήρχαν στα κλαδιά μυρμήγκια. Σε αυτή την περίπτωση προτιμούσαν να μείνουν νηστικοί για μία ώρα, παρά να έχουν έντομα να μπαινοβγαίνουν στη μύτη τους.
Τα πειράματα συνεχίστηκαν στο ανοιχτό πεδίο. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν καπνό για να διώξουν τα μυρμήγκια από ορισμένα δέντρα και περίμεναν ένα χρόνο για να δουν τι θα συμβεί. Όπως διαπίστωσαν, τα δέντρα που είχαν λίγα ή καθόλου έντομα αποψιλώθηκαν από τα φυτοφάγα παχύδερμα, ενώ όσα είχαν μυρμήγκια παρέμεναν ανέπαφα.
«Αυτά τα τοσοδούλικα μυρμήγκια κάνουν τη διαφορά, την οποία μπορούμε να δούμε ακόμα και από το Διάστημα» σχολιάζει στο δικτυακό τόπο του Science ο Τζέικομπ Γκοουίν, συνεργάτης του Δρ Πάλμερ από το Πανεπιστήμιο του Ουαϊόμινγκ.
Πράγματι, δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι στις περιοχές με αργιλώδη εδάφη, στα οποία δεν φύονται οι ακακίες A. drepanolobium, οι ελέφαντες καταστρέφουν ανενόχλητοι την ψηλή βλάστηση. Αντίθετα, σε περιοχές με αμμώδη εδάφη, τα οποία αγαπούν οι συγκεκριμένες ακακίες, τα δέντρα έμεναν ανέπαφα είτε υπήρχαν ελέφαντες είτε όχι.
Η χωροταξική επίδραση των εντόμων, εκτιμούν οι ερευνητές, δεν αποκλείεται να συμβαίνει και σε άλλα οικοσυστήματα. Μυρμήγκια που υπερασπίζονται άλλα είδη φυτών ίσως διαμορφώνουν και ορισμένα δάση της τροπικής Αμερικής.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Biology.
Πηγή: in.gr
