Το κορίτσι μου θα ξυπνήσει το πρωί και πρώτα θα διαβάσει εσάς που μας κρατάτε παρέα όλη τη μέρα και μετά θα με πάρει τηλέφωνο από το νησί που πήγε τρέχοντας αναπληρώτρια.
Θέλω λοιπόν να της πω ότι αυτά τα πέντε χρόνια ήταν πολύ δύσκολα, ιδίως γι'αυτήν, γιατί το γνωρίζω ότι είμαι ο πιο ιδόρρυθμος άνθρωπος στον κόσμο.Ισως και άρρωστος.
Άλλη γυναίκα, τα μισά να της είχα κάνει από όσα έχω κάνει στην Ε. θα είχε φύγει τρέχοντας, δε θα μου μιλούσε και θα με είχε σίγουρα καταραστεί.
Αποκλείεται άλλη να τα περνούσε όλα αυτά και να μου μιλάει ακόμη...
Η Ε. όμως καταλαβαινει,έχει τόσο ανεπτυγμένες νοητικές ικανότητες που με έχει ψυχολογήσει όσο κανένας άλλος.
Ξερει τι με κάνει και νιώθω την ανάγκη να εξαφανιστώ για βδομάδες η και (σπάνια) μήνες.
Ξέρει τι με κάνει και πάω με άλλες, κάνω και δεσμό με άλλες το διάστημα του είμαστε χώρια.
Ξέρει όμως και τι με κάνει να ξαναγυρίζω σ'εκείνη.
Εχω έναν κακό, διεστραμμένο εαυτό, που δε μπορώ να ελέγξω.
Δεν ξέρω αν θα κρατήσει για πάντα, μακάρι κάποια στιγμή να ωριμάσω.
Νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο.
Και η Ε. είναι ο φάρος μου.
Δεν αντέχω να τη βλέπω να κλαίει και να στενοχωριέται, τρώω τρελές φρίκες, το κάνω όμως.
Οταν τη διώχνω, ακόμη και για μήνες μπορεί να μην παίρνω ούτε ένα τηλέφωνο, αλλά είναι στο μυαλό μου πολλή ώρα την ημέρα και κυρίως τη νύχτα...
Τότε μου λείπει βασανιστικά, αλλά δεν παίρνω τηλέφωνο, δε θέλω να το ξέρει.
Γουστάρω για έναν περιέργο λόγο να νιώθω κακός, να νιώθω σκληρός, να πιστεύει ο κόσμος ότι είμαι ένα αναίσθητο καθίκι.
Ακόμη και όταν είμαι με άλλη, όταν η άλλη κοιμάται την Ε. σκέφτομαι.
Ισως την κοπανάω γιατί έχω την ανάγκη να κάνω σεξ με κάποια που δεν την αγαπάω.
Ισως την κοπαναώ γιατί είμαι μοναχικός κατά βάθος.
Γυρίζω με ένα κάρο παρέες αλλά νιώθω κατάμονος και γουστάρω.
Ενω με την Ε. δε νιώθω μόνος, γιατί ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ.
Είναι το καλύτερο σεξ αλλά και το καλύτερο παρεάκι.
Με διαβάζει σαν ανοιχτό βιβλίο.
Γι'αυτό γυρίζω πάντα πίσω, κι'ας έχει περάσει καιρος.
Και, Θεέ μου, πάντα είναι εκεί και περιμένει.
Σαν τη γυναίκα του παλιου ναυτικού που και πέντε χρόνια να'λειπε γύριζε σπίτι και όλα ήταν σαν χτες.
Απορώ πως το αντέχει.
Ισως γιατί ξέρει αυτό, ότι αυτή είναι το¨"λιμάνι μου"
Απορώ πως με δικαιολογεί στον κύκλο της κάθε φορά που την κοπανάω.
Πως ξέρει ότι σίγουρα έχω πάει με άλλη και όμως, όταν εμφανιστω θα σηκώσει το τηλέφωνο, θα ανοίξει την πόρτα.
Και αυτό εμένα δε με ξενερώνει, "δε σε χαλάει που δε σε στέλνει στο διάολο ποτέ", ρωτάνε οι φίλοι, όχι, δε με χαλάει, γιατί ξέρω ότι είναι το άλλο μου μισό και το ξέρει και αυτή, γι'αυτό με δέχεται πίσω, και αν τελικά γεράσουμε μαζί θα έχω ΣΥΝΤΡΟΦΟ, δε θα βαριόμαστε, δε θα τρωγόμαστε με τα ρούχα μας σαν τους συνταξιούχους, θα είμαστε το καλύτερο παρεάκι.
Αν πάει αυτή με άλλον???? θα με ρωτήσετε.
Οταν είμαστε χώρια, δηλαδή την έχω ξαναπαρατήσει, το σκέφτομαι και αμέσως το απωθώ, δεν ισχυέι ρε παιδί μου, δε γίνεται, δεν ΠΑΙΖΕΙ να πάει με άλλον, είναι σα να πάω εγώ με άντρα, έτσι το βλέπω και την παλεύω.
Ανυπόφορη αυτή η σκέψη, καμιά φορά μου'ρχεται οταν είμαι μόνος και έχω πιει και κανα ποτό και τότε είναι πολύ έντονο, δεν το παλεύω, και πέφτω για ύπνο σα ντουβάρι να το ξεχάσω, η την παίρνω τηλ. με απόκρυψη και το κλείνω, αν δεν το σηκώσει τρελλαίνομαι.
Είναι οι μόνες φορές που θέλω να της δώσω ένα σήμα ότι ειμαι εδώ, σε σκέφτομαι, κάποια στιμή θα γυρίσω.
Μόνο αν έχω βγει έξω πιο πριν και ξανανακαλύψω τι ΣΚΑΤΟΚΟΣΜΟΣ κυκλοφορεί γύρω και είμαι παρέα μαζί τους αντί μαζί της.
Άλλες φορές λέω "Λες αυτή τη φορά να μην ξαναγυρίσω?", οπότε δεν την ενοχλώ για να μην με περιμένει, να συνεχίσει τη ζωή της.
Αν όμως μάθω ότι τη συνέχισε, με άλλον, θα τρελαθώ, θα κάνω ντου αμέσως και αν με διώξει θα σαλτάρω, σίγουρο, τη θέλω εκεί.
Πάντα όμως, πάντα εκεί, ποτέ χωρίς αυτήν, έστω πέντε λεπτά στο τηλ. να με βρίζει.
Ακόμη και όταν τρώει εκείνη τις φρίκες της, μαθαίνω εκ των υστέρων, ξέρει ότι δε μπορώ χωρίς αυτήν,
Είναι αυτό που λέμε στα μαθηματικά "η σταθερά μου" και το ξέρει, γι'αυτό κάνει υπομονή.
Την πήρανε αναπληρώτρια, προχτές έφυγε.
Φέτος θα είμαστε χώρια, πολύ κοντά ευτυχώς, καλό για μένα γιατί δε θα χρειαστεί να ξανακάνω μ.......α, θα τα λύνω τα δικά μου θέματα στο κεφάλι μου τις καθημερινές και τις Παρασκευές θα είμαι εκεί.
Ετσι λέω, γιατί το περίεργο αυτό δίπορτο δεν το ΄χω δοκιμάσει.
Ισως τελικά είναι καλό, γιατί αν είστε στο ίδιο μέρος είναι η καθημερινότητα που με κάνει να ζητάω τη μοναξιά μου, να μη βλέπει εκείνη σε τι κατάσταση γυρίζω σπίτι, να μη μαντεύει τι σκέφτομαι πάντα....ΔΕ ΘΕΛΩ να μαντευει τα πάντα.
Παρασκευοσαββατοκύριακο νομίζω θα είμαστε μια χαρά, ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ, να είμαστε μια χαρά, ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ να είμαστε μια χαρά, λέω ότι θα τα καταφέρω αυτή τη φορά γιατί να με διώξει για πάντα ίσως όχι, αλλά φοβάμαι ότι κάποτε θα χάσει τις ισορροπίες της μ'αυτή την ιστορία μας και θα τη στείλω στο τρελάδικο.
Φέτος λοιπόν, λέω να είμαστε μαζί, ΠΣΚ και τηλέφωνο, και ο Θεός βοηθός, θα πω και στην παλιοπαρέα να βοηθήσει αυτή τη φορά.
Τώρα, γιατί σας τα γράφω όλα αυτά?
Πρώτον, για να το δει το πρωί, κλείνουμε πέντε χρόνια γνωριμίας.
Θα καταλάβει πιστεύω ότι είμαι εγώ, 99/100
Δεύτερον, γύρισα από έξω, πέρασα χάλια παρ'όλο που είχα καλή παρέα, έχω διορθώσει τα ορθογραφικά μου τρεις φορές και έχω την ανάγκη να μιλήσω σε αγνώστους, μήπως κάποιος καταλαβαίνει...
Τρίτον:
Ειμαι σίγουρος πως αρκετοί από εσάς καταλαβαίνουν, δε γίνεται να έχω μόνο εγώ τη βίδα.
Είσαι ο Σούπερμαν, την κάνεις ότι θες, είσαι ο Θεός, γουστάρεις που γίνεται χάλια για πάρτη σου, ταυτόχρονα όμως δεν το αντέχεις...
Πως γίνεται να μη μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς Εκείνη στη ζωή σου αλλά να αντέχεις μήνες μακριά της??
Πως γίνεται να ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ από τη ζήλια αλλά να μη γυρίζεις αμέσως???
Εσείς οι νορμάλ, πως μπορείτε και ζείτε τόσα χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο και δε σας έρχεται η ανάγκη για ένα πολύ μεγάλο διάλειμα???
Τέταρτον
Το ξέρω, έγινα κουραστικός, αλλά σας ικετεύω εκεί τα παιδιά του Τρομακτικού να το αναρτήσετε.
Θέλω να δω έστω ότι ένας καταλαβαίνει, ότι έστω ένας έχει πηξει την κοπέλα η τη γυναίκα του στα πισωγυρίσματα, ακόμη και αν ενθουσιάστηκε με άλλη κάποια στιγμή. Το'χω πάθει, ευτυχώς κράτησε μόνο δίμηνο και αυτή η καημένη οπότε δεν έτσουξε πολύ. Θέλω επίσης να το δει και η Ε. γιατί αυτά που γράφω δε μπορώ να της τα εκφράσω ολα.
Πέμπτον:
Μη φανταστείτε ότι πρόκειται για καμια δεύτερη ξενέρωτη που δε μπορεί να βρει αλλού.
Ειναι πολύ όμορφη, Πανέξυπνη, ιδιαίτερη, μορφωμένη, με κύκλο δικό της και πολλές κατακτήσεις η ορκισμένους θαυμαστές που την κυνηγάνε χρόνια και όταν την αφήνω μόνη τρέχουν. Τα μαθαίνω. Επίσης (προσόν για γυναίκα φοβερό) αντέχει χωρίς σεξ για καιρό, δεν ψάχνεται, δεν την αφορά λέει αν δεν είναι η Πόρωσή της (εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση). Είναι όμως φοβερή στο σεξ, είχε εμπειρία πριν με γνωρίσει. Το ότι αντέχει και χωρίς αυτό με κάνει και να σκέφτομαι να τη παντρευτώ, γιατί αν σταματήσω κάποτε να τη θέλω, θα αντέξουμε, ενώ η άλλη η θα με κερατώσει η θα με κάνει βούκινο (ούτως η άλλως να βρεθεί άλλη που να με παντρευτεί αν παραμείνω έτσι αποκλείεται).
ΟΠΑ μ'έπιασε φλυαρία πάλι, και δε μπορείτε να με σταματήσετε, είμαι περίεργα αυτή τη νύχτα, θα μπορούσα όμως να γράφω γι'αυτήν μέχρι το πρωί.
Καληνύχτα η καλημέρα σε όλους.
Μέχρι στιγμής μόνο έναν ξέρω που τελικά η κοπέλα τον έστειλε για καιρό, αυτός προσπάθησε να την ξεπεράσει και αφιέρωσε τη ζωή του να την πείσει να γυρίσει και τελικά, μετά από 6 χρονια ιστορία, παντρευτηκαν. Παραλίγο να τη γειώσει βέβαια αυτός ένα μήνα πριν το γάμο αλλά τότε τον συμβούλευσα εγώ ότι θα τη χάσει σίγουρα για πάντα και ο γάμος έγινε, είναι σχετικά καλά και έχουν και παιδί.
Σταματάω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Δε θα της στειλω μηνυματάκι για την επέτειο να νομίζει ότι το ξέχασα και να το δει σε εσάς το πρωί
....
Και ξαναλέω στην Ε.
ΕΙΣΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ, ΟΛΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΘΑ ΓΥΡΙΖΩ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ'ΜΑΙ, ΜΕ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΝΑ'ΜΑΙ, δε θα βρω άλλη τόσο παράξενη και ιδιαίτερη γυναίκα που ξέρει πολύ καλά τι εκτίμηση της έχω και γι'αυτό κάνει υπομονή, το ξέρω.
Μην κληρονομήσει μόνο ο γιος μας αυτή την "τάση φυγής καμμένου εγκέφαλου" που έχω και μας την κάνει για το παραμικρό που τον ενθουσιάζει κάθε φορά γιατί κι'εγώ απορώ και οι δικοί μου πως με αντέχουν που σε έχουν κατασυμπαθήσει και καταλυπηθεί, το ξέρεις.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ...
Καλή μας και ήρεμη χρονιά φέτος και αν τη βγάλουμε καθαρή του χρόνου θα μιλήσουμε πολύ σοβαρά...
Αν πάλι ξανα"μπαρκάρω", ελπίζω να αντέξεις, άλλη μία, τελευταία....
Συγγνώμη παιδιά...
N.A.
