Φαντάζομαι ότι ως πατέρας, είστε πολύ περήφανος για το γιο σας. Πείτε μου λίγα πράγματα για τον Μιχάλη και την πορεία του από τα γήπεδα της Κρήτης μέχρι τη φανέλα με το εθνόσημο…
Έχω συνηθίσει να δέχομαι πάντα ερωτήσεις, ξέχωρα από τη δική μου ιδιότητα, για τον Μιχάλη. Και σίγουρα είμαι περήφανος γι’ αυτόν. Αλλά αποφεύγω να μιλάω και να κρίνω τον Μιχάλη και την καριέρα του. Ο Μιχάλης βαδίζει μόνος του στη ζωή και στο ποδόσφαιρο από μικρός, δεν έχει καμία βοήθεια από μένα. Για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ, έτυχε να είμαι προπονητής του για 11 αγωνιστικές στον ΟΦΗ. Ο Μιχάλης ήταν τότε 22 χρονών. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στα 7 του. Από τότε που ξεκίνησε μέχρι που πήγε 22, δεν τον είχα δει να αγωνίζεται 11 παιχνίδια από την κερκίδα κάποιου γηπέδου. Άρα βαδίζει μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις, είμαι περήφανος γι’ αυτό που κάνει και εγώ του εύχομαι να είναι υγιείς, να υλοποιήσει τους στόχους που έχει με την ομάδα του αλλά προπάντων με την εθνική και να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα.
http://www.aegeanews.gr/
