tromaktiko: Πείτε μου κυρίες και κύριοι που να φτάσουν οι εργαζόμενοι για να πάρουν ότι τους χρωστάνε.

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Πείτε μου κυρίες και κύριοι που να φτάσουν οι εργαζόμενοι για να πάρουν ότι τους χρωστάνε.



Πείτε μου κυρίες και κύριοι που να φτάσουν οι εργαζόμενοι για να πάρουν ότι τους χρωστάνε?

Διαβάστε την ιστορία τους:
Δουλεύουμε στο εργοστάσιο ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, Α., Α.Ε.Β.Ε.(CHRISTOPOULOS, A., S.A.) στη Λιβαδειά, νομός Βοιωτίας πάρα πολλά χρόνια. Προς ενημέρωση σας φτιάχνει κατά κύριο λόγο βυτία πλαστικά, βαρελάκια πλαστικά για να βάζει ο κόσμος το κρασάκι του. Είδατε όλα πόσο αγγελικά φαίνονται στην αρχή? Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή αρχίζει ο εφιάλτης, κάποιο μήνα τα πράγματα άλλαξαν και σταμάτησαν να μας πληρώνουν.
Δεχτήκαμε το γεγονός λόγω οικονομικής κρίσης να παίρνουμε 100 ευρώ στις αρχές κάθε βδομάδας. Έπειτα 100 ευρώ στις αρχές κάθε μήνα? Εκεί κάποιοι συνάδερφοι έκαναν επίσχεση εργασίας γιατί το ποσό που μας χρώσταγαν ανέβαινε πολύ.

Άλλοι λυπήθηκαν τα αφεντικά μας τα υποστήριξαν αλλά δεν είχαν καλύτερη τύχη το ποσό οφειλής τους ανέβαινε δραματικά.

Δε χρειάζεται να σας πω ότι εφ΄ όσον δεν πληρωνόντουσαν δεν σταμάτησαν και οι υποχρεώσεις.

Κάποιοι είχαν παιδιά που σπούδαζαν, άλλοι είχαν δάνεια σπιτιών, άλλοι λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΔΕΥΑΛ.

Πως τα κατάφεραν και αυτοί και εγώ με δανεικά ένας Θεός το ξέρει.

Να σας πω που έχουν φτάσει τώρα τα πράγματα? Τώρα έχουν ήδη πουλήσει με τη βοήθεια κάποιων εκ των εργαζομένων όλα τα μηχανήματα και προσπαθούν να πουλήσουν και ότι έχει απομείνει αφήνοντας 30 οικογένειες στο δρόμο.

Πείτε μας τι να κάνουμε???

Καταγγελία στην επιθεώρηση??

ΚΑΝΑΜΕ και μας έγραψαν κανονικά. Η προϊσταμένη άλλωστε τα έχει καλά με τα αφεντικά οπότε ούτε καν έχει μπει στον κόπο να τους ειδοποιήσει για να μας πουν τι μέλλει γενέσθαι με τα χρήματα μας.

Όχι δανεικά χρήματα τα έχουμε δουλέψει.

Μάθαμε μια μέρα ότι έβγαλαν τις μηχανές (που παράγουν τα βαρέλια) εκτός εργοστασίου και ότι ήδη τις έχουν πουλήσει και μεταφέρει στην Θεσσαλονίκη στο γαμπρό των αφεντικών αν είναι δυνατόν για το ποσό των 30000 ευρώ.

Μας κοροϊδεύουν: αυτές οι μηχανές είναι κοστολογημένες από τις τράπεζες για πάνω από 150000 ευρώ.

Έτσι αναγκαστήκαμε να κάνουμε κατάσχεση και βρεθήκαμε προ εκπλήξεως.

Τα περισσότερα πάγια της εταιρίας είχαν πουληθεί έναντι πινακίου φακής.

Σε διαπραγματεύσεις που κάνανε οι δικηγόροι μας και το εργατικό κέντρο μάθαμε ότι αφήσανε για μας 40 πλαστικά βυτία τρύπια για να μας πληρώσουν καθώς και 2 μηχανές που δεν λειτουργούν μαζί με ένα φορτηγό που δεν πρόλαβαν να μεταβιβάσουν.

Τους κάναμε ασφαλιστικά μέτρα και βεβαίως κερδίσαμε την υπόθεση.

Σήμερα το μεσημέρι έγινε αίτηση από τα αφεντικά αναίρεσης των ασφαλιστικών μέτρων ζητώντας να μεταφέρουν ότι υποτίθεται έχουν ήδη πουλήσει?

Ποιος ελέγχει τι έχουν πουλήσει?
Τι υπάρχει εντός εργοστασίου και ποια εξ αυτών είναι τα πάγια στοιχεία?
Το πιθανότερο είναι ότι τα κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα και πείτε μας πως θα πληρωθούμε?
Τι θα απογίνουμε εμείς και οι οικογένειες μας?
Που είναι το κράτος?
Πρέπει να γίνουμε εκδικητικοί?
Να βγούμε στη ζητιανιά?

Και κάτι άλλο φτάνουν και οι μέρες σε λίγο θα δηλώσει πτώχευση η ως άνω εταιρία και πάνε και οι αποζημιώσεις μας.

Μιλάμε κύριοι για λεφτά που έχουμε δουλέψει όχι για κλεμμένα ούτε δανεικά.

Πλησιάζουν οι νομαρχιακές εκλογές μιλάμε για 30 άτομα με 4 μέλη κάθε οικογένεια δηλαδή σύνολο 120 άτομα.

Που είναι οι περιφερειάρχεις τώρα? Που οι δήμαρχοι? Που το κράτος?

Μην κάνουν όμως το λάθος να μας ζητήσουν ότι μας απέμεινε η αξιοπρέπεια μας.
όλοι μαζί θα αποφασίσουμε μαύρο σε όλους.

Αφού δεν μας βοηθούν δε θα τους βοηθήσουμε.
Είμαστε σε απελπισία.

Που είναι οι εισαγγελείς? Που οι δικαστές?
Εμείς και οι οικογένειες μας που έχουν υποστεί με το χειρότερο τρόπο την ανεργία και το να μην μας πληρώνουν που θα στηριχτούν?

Που θα πάει αυτή η κατάσταση? Με δάκρυα στα μάτια και πόνο σας ευχαριστώ που με ακούσατε. Εύχομαι ο κόσμος να μην τραβήξει αυτά που τραβάμε όλοι εμείς.

Και κάτι άλλο πόσο υπομονή να κάνουμε ακόμα?
Τα κανάλια δηλαδή της Λαμίας αύριο θα καταγράψει την κατάσταση.

Ευχόμαστε να μας λυπηθεί κάποιος και να ζήσουμε τις οικογένειες μας με αξιοπρέπεια για ένα χρονικό διάστημα όσο θα αντέξουν τα χρήματα που θα μας δοθούν.

Φάγαμε τα πνευμόνια μας να κολλάμε βαρέλια, να οδηγάμε σε μακρινές αποστάσεις με φορτηγά που παραλίγο να μας πετάξουν εκτός δρόμου, να ανεβαίνουμε σε στέγες.
Και τώρα υπογράφουμε τι???
Λυπάμαι που δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.
Λυπάμαι που σας κούρασα.
Ευχαριστώ προκαταβολικά για την ανάρτηση του θέματος μου.

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!