Είθισται προεκλογικά οι υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι να παίρνουν τα όρη τα βουνά και τα λαγκάδια για να διατυμπανίσουν την αγάπη που έχουν για τον τόπο τους, τα σχέδια και τους σκοπούς τους.
Συγγενείς και φίλοι ακολουθούν για να τους καμαρώσουν, να τους ενισχύσουν και γενικότερα να τους υποστηρίξουν.
Χαρτάκια σταυρωμένα μοιράζονται στους περαστικούς και στους περίεργους όπως μοιράζονται και οι υποσχέσεις, γραβάτες λύνονται και μαλλιά ανακατεύονται από τους υποψήφιους για να γίνουν πιο άμεσοι και πιο φιλόξενοι σε ανθρώπους που τους κοιτούν άλλοι με μισό μάτι και άλλοι με μισή καρδιά.
Η γνωστή ιστορία ξαναρχίζει και ενώ ο πιο θρασύς πολίτης ζητά χάρες και ρουσφέτια, ο πιο θρασύς υποψήφιος ζητά σταυρούς και εμπιστοσύνη.
Κάποιοι άλλοι υποψήφιοι γίνονται γενναιόδωροι και χαρίζουν ελπίδες και όνειρα σε ευκολόπιστους ρομαντικούς και από την άλλη μεριά οι καχύποπτοι ρεαλιστές που νιώθουν υποψήφια κορόιδα, τους αναθεματίζουν και τους αποδοκιμάζουν εξίσου γενναιόδωρα.
Όποιοι κι αν είναι οι στόχοι των υποψήφιων Δημοτικών Συμβούλων και των υποψήφιων κορόιδων (δηλαδή όλων εμάς), μία είναι η αλήθεια:
O σκοπός δικαιώνει την πράξη, όχι την απραξία.
