Εδώ και αρκετές εβδομάδες τα ΜΜΕ έχουν αποδυθεί σε μία απέλπιδα προσπάθεια να πείσουν τους ιθαγενείς αυτής της χώρας πως οι περιστάσεις... και η οικονομική συγκυρία δεν επιτρέπουν στον πρωθυπουργό να εξαγγείλει παροχές από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης. Η κεντρική ιδέα της εκστρατείας που έχει πολυδιαφημιστεί από τον τύπο και τα κανάλια είναι το «άδειο καλάθι». Αν κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στο μεταπολιτευτικό παρελθόν και στις παρουσίες των εκάστοτε πρωθυπουργών στην ΔΕΘ, θα διαπιστώσουμε ότι πάντοτε συνοδευόντουσαν από κάθε είδους εξαγγελίες.
Η φιέστα της ΔΕΘ
Άλλοτε γέμιζαν το καλάθι με λόγια, άλλοτε με υποσχέσεις και άλλες φορές με διαρθρωτικές ἤ δομικές αλλαγές. Ελάχιστες ήταν οι φορές που οι όποιες εξαγγελίες πρωθυπουργών ἤ αρχηγών της αντιπολίτευσης όταν ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας, πήραν σάρκα και οστά. Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έχει πάψει να απασχολεί την κοινή γνώμη για αυτό που είναι και μπορεί να προσφέρει στην οικονομία της χώρας και έχει συρρικνωθεί σε ένα θλιβερό σώου κομματικής προβολής αλλά και πολιτικής αναξιοπιστίας. Από την σκηνοθεσία δεν λείπουν οι παραδοσιακές πλέον διαδηλώσεις-εκδηλώσεις διαμαρτυρίας φορέων και οργανώσεων με κάθε είδους αιτήματα και αντικείμενο. Ποτέ μου δεν κατάλαβα σε τι αποσκοπεί η μετακίνηση για αρκετές ημέρες του κυβερνητικού σχήματος και των κομματικών μηχανισμών στην συμπρωτεύουσα. Μήπως για να τονωθεί η κίνηση και η οικονομία της πόλης; Ασφαλώς όχι, η Θεσσαλονίκη δεν έχει ανάγκη από πολιτικές πασαρέλες για να αναδειχθεί. Οι Θεσσαλονικείς δεν είναι αφελείς ώστε να επιχαίρουν, όταν πληροφορούνται ότι σε λίγες ημέρες θα συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο στην πόλη τους, με αντικείμενο την ανάπτυξη. Δηλαδή θα άλλαζε κάτι αν το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίαζε στην Καταβόθρα Θεσπρωτίας ἤ στην Αθήνα; Είναι ηλίου φαεινότερον ότι πρόκειται για ένα ακόμη επικοινωνιακό τέχνασμα του συστήματος ΠΑΣΟΚ εν όψει των επικειμένων εκλογών. Υπάρχει όμως άλλη μια παράμετρος που μου δημιουργεί έντονο προβληματισμό ως προς την ανακοίνωση «πακέτων» μέτρων ἤ διαφόρων εξαγγελιών από τον πρωθυπουργό, που άλλωστε δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστούν, όπως μας δίδαξε το πρόσφατο παρελθόν.
Οι Έλληνες δεν είναι ζητιάνοι
Οι Έλληνες πολίτες εργάζονται και έχουν δικαίωμα και απαίτηση για αξιοπρεπή διαβίωση. Οι συνταξιούχοι ύστερα από πολλά χρόνια εργασίας δεν ζητάνε ελεημοσύνη για να ζήσουν. Απαιτούν συντάξεις ανάλογες των εισφορών που επί 35 χρόνια κατέβαλαν. Οι Έλληνες πολίτες δεν ανέχονται να τους θεωρεί και να τους συμπεριφέρεται το πολιτικό σύστημα ως επαίτες που κρατούν κάποιο καλάθι και περιμένουν από τον εκάστοτε αφέντη-πρωθυπουργό να βρεθεί στην Θεσσαλονίκη για να τους πετάξει ένα ξεροκόμματο για ζήσουν. Η κυβέρνηση στις προγραμματικές δηλώσεις δεσμεύτηκε για συγκεκριμένες πολιτικές και είναι υποχρεωμένη να τις τηρήσει. Έτσι τουλάχιστον γίνεται στα πολιτισμένα κράτη. Στην Ελλάδα όμως ο περιοδεύων πρωθυπουργός μεταβαίνει στο Καστελλόριζο για να αναγγέλλει την αθέτηση των υποσχέσεών του, ξαποσταίνει στην Πάρο κάνοντας διακοπές και σε λίγες ημέρες στην Θεσσαλονίκη, από το βήμα της ΔΕΘ, θα πουλήσει όνειρα και ελπίδα με δομικές, διαρθρωτικές και δεν ξέρω τι άλλου είδους αλλαγές, γαρνιρισμένες με λίγα ψίχουλα για τις «οικονομικά ασθενέστερες ομάδες». Φοβάμαι ότι οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει να περιμένουν να ακούσουν τον κ. Παπανδρέου, κρατώντας κάποιο καλάθι στα χέρια τους. Είναι προτιμώτερο να έχουν τα χέρια τους ελεύθερα και να τα χρησιμοποιήσουν όπως εκείνοι νομίζουν, όπως αρμόζει σε ανάλογες περιστάσεις. Το μόνο βέβαιο πάντως είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει χάσει τα αυγά και τα καλάθα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ