πρώτον, φαινόταν να είναι «φανατικά» εναντίον των ιδιωτικών κολλεγίων και δεύτερον, στηλίτευε τον συντάκτη του άρθρου για την ορθογραφία και την γραπτή του έκφραση.
Θα ήθελα να μιλήσω, χωρίς καμία εχθρική διάθεση, σχετικά με αυτή την αντίθεση στα ιδιωτικά κολλέγια. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που επικροτούν όσους εισάγονται στα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια μετά από σκληρό διάβασμα και επιτυχία στις πανελλήνιες, ενώ «απαξιώνουν» παιδιά που επέλεξαν να σπουδάσουν σε ιδιωτικά κολλέγια, Ι.Ε.Κ και διάφορα άλλα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Ο λόγος είναι πως οι μεν «δούλεψαν» και οι κόποι τους ανταμείφθηκαν με το να σπουδάσουν δωρεάν σε δημόσιο πανεπιστήμιο, ενώ οι δε «βαρέθηκαν» να διαβάσουν, προτιμώντας να σπουδάσουν σε ιδιωτικό κολλέγιο, καταξοδεύοντας τα λεφτά των γονιών τους. Σε όσους έχουν αυτή τη λογική, τι τους κάνει να πιστεύουν πως το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι σωστο; τι τους κάνει να πιστεύουν πως όλα τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα ή τα ψυχικά αποθέματα να κάνουν εξουθενωτικό διάβασμα για δύο χρόνια, μόνο και μόνο για να περάσουν σε μια σχολή; Και δεν είναι μόνο αυτά...οι πανελλήνιες διακρίνονται από μια αβεβαιότητα. Μπορεί κάποιο παιδί να διαβάσει σκληρά, να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό μορίων και στο τέλος να χάσει τη σχολή που επιθυμεί για λίγα μόρια και να περάσει σε σχολή που δεν του αρέσει. Γιατί να μπεί αυτό το παιδί στην ψυχοφθόρα διαδικασία να δώσει ξανά και ξανά, χωρίς να είναι σίγουρο για το αποτέλεσμα; Επίσης, μπορεί κάποιος να έχει προσπαθήσει σκληρά, αλλά να πέσουν πολύ απαιτητικά θέματα, με αποτέλεσμα να μην περάσει εκεί που θα ήθελε και ο κόπος του να πάει χαμένος. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, τα παιδιά ενδέχεται να επιλέξουν να σπουδάσουν τελικά σε ιδιωτικά κολλέγια. Γιατί λοιπόν να θεωρούνται ως «τεμπέληδες» ή ως «αποτυχημένοι» των πανελληνίων; Και όσο για το οικονομικό, όσοι νομίζουν πως τα παιδιά που κάνουν τέτοιες επιλογές είναι γόνοι εύπορων οικογενειών, πλανώνται πλάνην οικτρά. Πολλά από αυτά τα παιδιά ανήκουν σε μια μέση ελληνική οικογένεια, ενώ πολλά από αυτά σπουδάζουν και ταυτόχρονα δουλέυουν, για να μπορούν να πληρώνουν τα δίδακτρα. Και στο κάτω κάτω της γραφής, από πότε η δημόσια παιδεία θεωρείται δωρεάν; Από όταν οι γονείς πληρώνουν επί δύο χρόνια -ίσως και παραπάνω- ένα σωρό λεφτά σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα; Από όταν θα συνεχίσουν να πληρώνουν σε περίπτωση που το παιδί τους δεν περάσει με την πρώτη προσπάθεια σε κάποια σχολή (ή στη σχολή της προτιμησής του); Ή από όταν θα πληρώνουν τα έξοδα για το ενοίκιο και τους λογαριασμούς του παιδιού (σε αρκετές περιπτώσεις και εκείνο θα δουλεύει), σε περίπτωση που περάσει σε άλλη πόλη; Ας μην κατακρίνουν λοιπόν κάποιοι την επιλογή μιας οικογένειας να δαπανήσει αυτά τα χρήματα για σπουδές σε ιδιωτικό κολλέγιο, οι οποίες ενδέχεται να είναι και ανωτέρου επιπέδου (το επίπεδο των σπουδών στο δημόσιο πανεπιστήμιο είναι άλλη πικρή ιστορία).
Έπειτα, όσον αφορά τα σχόλια της αναγνώστριας για την ορθογραφία και τη γραπτή έκφραση του συντάκτη: είναι γεγονός πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ευνοεί το φαινόμενο οι μαθητές να ενδιαφέρονται να είναι καλοί μόνο στα μαθήματα που χρειάζονται για να περάσουν στη σχολή της αρεσκείας τους και να αδιαφορούν για τα υπόλοιπα, τα επονομαζόμενα «γενικής παιδείας». Όταν κάποιοι μαθητές λοιπόν σκοπεύουν να περάσουν, για παράδειγμα, σε σχολές για επαγγέλματα υγείας, οικονομικά ή επαγγέλματα σχετικά με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δίνουν βάρος στη μελέτη των σχετικών μαθημάτων (από τις τάξεις του γυμνασίου ήδη), αδιαφορώντας για τα φιλολογικά, σχετικά με την ορθογραφία και την έκφραση, μαθήματα. Όταν λοιπόν το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα προάγει την εξειδίκευση και υποβαθμίζει τη γενική παιδεία, λογικό δεν είναι πολλοί μαθητές, φοιητητές και αυριανοί πολίτες να αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ορθογραφία και την εκφρασή τους;
Για αυτά τα δύο ζητήματα θα ήθελα να μιλήσω, με αφορμή το σχόλιο εκείνο της αναγνώστριας. Δεν προσπαθώ ούτε να «απαντήσω» , ούτε να κατηγορήσω κανέναν. Λέω απλά την γνώμη μου και θα σας παρακαλούσα να τη δημοσιεύσετε, ώστε να ακούγονται όλες οι απόψεις πάνω στο θέμα.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
