Έχει γίνει ντόρος τον τελευταίο καιρό με τη «μετανάστευση» ανθρώπων στις γύρω βαλκανικές χώρες όπου επιζητούν οδοντιατρική περίθαλψη..και τα έχουν βάλει όλοι με εμάς τους οδοντιάτρους.αντί να δουν που έγκειται το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.
Ναι,είμαι και εγώ μια νέα οδοντίατρος που ξεκίνησα με όνειρα και σχέδια για το μέλλον μου τα οποία ένα ένα καταρρέουν ή μπαίνουν σε αναμονή για..δεν ξέρω πότε.
Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει ότι ενώ λεμε ότι ανήκουμε στην Ευρωπαική Ένωση στην πραγματικότητα οι συνθήκες στις οποίες ζούμε είναι τριτοκοσμικές.ούτε καν βαλκανικές.
Για να κάνω λοιπόν ένα οδοντιατρείο πλήρως εξοπλισμένο.με laser και τα καλύτερα υλικά που κυκλοφορούν στην αγορά ώστε να μπορώ να προσφέρω στους ασθενείς την καλύτερη δυνατόν οδοντιατρική περίθαλψη χρεώθηκα (όχι μόνο εγώ αλλά και οι γονείς μου) με πάνω από 120.000 ευρώ.Το ίδιο ιατρείο για να γίνει σε μια βαλκανική χώρα στοιχίζει πολύ λιγότερο.Αφού γνωρίζω ότι ένα υλικό το οποίο το αγοράζω εγώ εγώ 150 ευρώ στα σκόπια για παράδειγμα στοιχίζει 15.Όπως και όλα τα υπόλοιπα αγαθά αφού δεν φορολογούνται από την Ευρωπαική ¨Ενωση.
Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι η χρέωση των υπηρεσιών σε κάθε χώρα είναι κυρίως ανάλογη και των εξόδων που έχει ο κάθε εργαζόμενος,ανάλογη των μισθών και ανάλογη του οικονομικού κλίματος και του βιοτικού επιπέδου που επικρατεί.(ο καφές στα σκόπια στοιχίζει κάτω από ένα ευρώ,όπως και όλες οι υπόλοιπες οικονομικές συναλλαγές είναι φτηνότερες από ότι στην Ελλάδα..Πως θα σας φαινόταν αν όλοι κατέφευγαν στη γείτονα χώρα για να ψωνίσουν τα ρούχα τους,να πανε στα σουπερ μαρκετ τους και σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία τους???ή ακόμη καλύτερα πως θα σας φαινόταν αν ο βασικός μισθός έπεφτε στα επίπεδα του βασικού της γείτονας χώρας???νομίζω ότι η Ελλαδίτσα μας θα κατέρρεε.)Γι'αυτό λέμε ότι όλα είναι ανάλογα του βιοτικού επιπέδου μας.
Κυρίως αυτό όμως θα πρέπει να το καταλάβουν οι διάφοροι ασφαλαστικοί οργανισμοί.Για να μπορέσουμε λοιπόν εμείς οι οδοντίατροι να ανταπεξέλθουμε στα χρέη μας και να μπορούμε να ζήσουμε και να ταϊσουμε τα παιδιά μας με δέκα και είκοσι ευρώ το σφράγισμα δεν βγαίνουμε ,όταν τα λειτουργικά μας έξοδα για αυτό είναι γύρω στα δέκα ευρώ και από την άλλη τα ασφαλιστικά ταμεία μας την τελευταία 20ετία να παραμένουν σταθερά στη δικαιολόγηση ενός σφραγίσματος με 6 ευρώ.Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα που θα έπρεπε να εστιάσουμε.!!!Το ότι δεν υπάρχει σωστή ασφάλιση υγείας ενώ από την άλλη είμαστε υποχρεωμένοι κάθε μήνα να πληρώνουμε τις ασφαλιστικές μας εισφορές κανονικά.Απορώ πού έχουν πάει όλα αυτά τα λεφτά.Δεν φταίμε λοιπόν εμείς εάν δεν μας και σας εξασφαλίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Επίσης θα ήταν καλό να ακουστεί και η άλλη πλευρά του νομίσματος.Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι για παράδειγμα η Γερμανία ,η Αγγλία και η Κύπρος. η ιδιωτική οδοντιατρική περίθαλψη στοιχίζει πολύ περισσότερο από ότι στην Ελλάδα.αλλά ξέχασα.εκεί είναι Ευρώπη..με τον χαμηλότερο μισθό να μην πέφτει κάτω από τα 1200 ευρώ το μήνα.
Και κάτι τελευταίο.Ορισμένους τους ενοχλεί το πόσο χρεώνει ένας οδοντίατρος χωρίς να έχουν αναλογιστεί ποτέ πόσο έχει πασχίσει ψυχολογικά και οικονομικά και αυτός και η οικογένειά του για να γίνει οδοντίατρος.Η προσπάθεια ξεκινάει από το σχολείο με φουλ διάβασμα,ιδιαίτερα και φροντιστήρια.Ελεύθερο χρόνο μηδέν και μια μικρή περιουσία να εξανεμίζεται.Η ίδια κατάσταση συνεχίζεται και με την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.Η δικιά μου εμπειρία είναι στο Αριστοτέλειο.Μπαίνεις.τριτοκοσμικές συνθήκες στους περισσότερους τομείς,με ένα κάρο ελλείψεις και τους γονείς σου από πίσω να τρέχουν να συμμαζεψουν τα ασυμμάζευτα..Ελλείψεις υλικών και συγγραμάτων (όχι παντού) σε αναγκάζουν να ξοδέψεις μια μικρή περιουσία και κατά τη διάρκεια των σπουδών σου.Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιου παιδιού που το εισόδημά της οικογένειά του είναι κάτω από το μεσο όρο ..του απαγορέύεται να γίνει οδοντίατρος.
Και η ιθάκη μας συνεχίζεται.Τα μόνα μεταπτυχιακά προγράμματα τα οποία πρέπει να πληρώσεις για να παρακολουθήσεις είναι αυτά τις οδοντιατρικής..Αν θες στην Ελλάδα όπου οι θέσεις όμως είναι περιορισμένες (3-4 άτομα σε κάθε έδρα κατά μέσο όρο)και καταφέρεις να μπεις είσαι από τους τυχερούς.Αφού το μεταπτυχιακο που είναι 3ετές κοστίζει γύρω στα 3000 ευρώ και έξτρα τα εργαλεία και τα υλικά που θα χρειαστείς το λιγότερο άλλες 5000 ευρώ(αυτή είναι η δωρεάν παιδεία μας).Αν όμως πεις να φύγεις στο εξωτερικό εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν.Το χαμηλότερο κόστος για ένα μεταπτυχιακό είναι περίπου 10 χιλιάδες ευρώ το χρόνο και φτάνει μέχρι και 30000.χώρια η διαμονή και η σίτιση..και συνεχίζουμε να εξανεμίζουμε τα λεφτά των γονιών μας.να δουλεύουμε παράλληλα με το καθόλου εύκολο πρόγραμμα του μεταπτυχιακού και για μια ακόμη φορά η προσωπική μας ζωή να μπαίνει στο κλουβί της.
Τελειώνουν οι σπουδές και έρχεται η ώρα να ανοίξεις οδοντιατρείο.Ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό ξοδεύεται για ακόμη μια φορά.
Ξεκινάς να εργάζεσαι και έχουμε πάγια έξοδα ιατρείου το μήνα (ενοίκιο,ΔΕΗ,ΟΤΕ,ΝΕΡΟ, κοινόχρηστα,αγορές υλικών,δάνειο,ασφάλιστρα)το λιγότερο χίλια πεντακόσια ευρώ..Επιπλέον.σε όσους από εμάς τους ενδιαφέρει η δια βίου εκπαίδευση και θέλουν να ενημερώνονται συστηματικά από σεμινάρια και συνέδρια ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε ότι καλύτερο μπορούμε σε εσάς τα έξοδά μας αυξάνονται κι άλλο..Το λιγότερο που χρειάζεται ένας οδοντίατρος ο οποίος ζει στην επαρχία για να πάει και να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο είναι γύρω στα 500 ευρώ,ποσό που μπορεί να φτάσει και τα 1500+.ανάλογο του σεμιναρίου.Ναι λοιπόν.οι υπηρεσίες που προσφέρουμε στοιχίζουν.Στοιχίζουν όμως όσο πρέπει για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα του επαγγέλματός μας.Ούτε κομμώτριες είμαστε,ούτε αισθητικοί.Είμαστε γιατροί και αυτό είναι που πρέπει να καταλάβετε..Θέλετε ο οδοντίατρός σας να σας αντιμετωπίζει με τρόπους που αντιμετώπιζαν τους παππούδες μας και τους προπαππούδες μας???Δεν νομίζω..Δε γίνεται να έχουμε μόνο απαιτήσεις σε αυτή τη ζωή.
Δεν λέω ότι και στο δικό μας το επάγγελμα δεν υπάρχουν λαμόγια που με κάθε ευκαιρία εκμεταλλεύονται τον καθένα.Το σίγουρο όμως είναι πως τέτοιους ανθρώπους τους αναγνωρίζεις από μίλια μακριά..Και όπως λένε..Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.
Όλοι μας λοιπόν έχουμε το ίδιο πρόβλημα.Που ξεκινάει από την κρατική οργάνωση.άρα οι κύριοι υπαίτιοι δεν είμαστε εμείς.έχουμε βάλει το λιθαράκι μας όμως αφού γινόμαστε υποχείρια των πολιτικών και των κομμάτων..Είναι κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.δυστυχώς έτσι θα παραμείνουμε.Το μόνο που έχουμε..είναι ο ένας τον άλλο.Και μόνο αν κάνουμε σωστές επιλογές και αλληλοστηριζόμαστε ίσως ζήσουμε λίγο καλύτερα από αυτά που περιμένουμε να έρθουν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
