Είναι θλιβερό να καταδικάζουμε ένα κοριτσάκι, του οποίου ο χαρακτήρας δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη, όταν υπάρχουν ενήλικες που βασανίζουν ζώα. Και πιο συγκεκριμένα έζησα από κοντά τον βίαιο βασανισμό επί 15 συναπτά έτη ενός υπέροχου σκύλου από την οικογένεια που υποτίθεται ότι τον "φιλοξενούσε". Επί 15 χρόνια ο σκύλος υπήρξε Î! �λυσοδεμένος, χωρίς να λυθεί και να περπατήσει ούτε μια φορά. Ζούσε μέσα σε ακραίες καιρικές συνθήκες, αφού ήταν εκτεθειμένος και στον καύσωνα και στον παγετό. Έτρωγε, έπινε και ζούσε στον ίδιο ακριβώς χώρο που αφόδευε. Εκατοντάδες τσιμπούρια είχαν καλύψει το σώμα του κι αυτός υπέμενε τα βάσανά του στωικά. Μοναδική του τροφή αποτελούσε ένα ξεροκόμματο ψωμί που του πετούσαν από το μπαλκόνι που βρισκόταν ακριβώς από πάνω. Το νερό που έπινε του το πετούσαν μέσα στη λεκανίτσα του πάνω από το μπαλκόνι κι, όπως ήταν φυσικό, το περισσότερο έπεφÏ! �ε έξω κι ο σκύλος έμενε και διψασμ! ένος .
Τα βάσανά του και τα μαρτύριά του, επιτέλους, έλαβαν τέλος, όταν την προηγούμενη εβδομάδα λύθηκε και οι ιδιοκτήτες του αποφάσισαν να τον θανατώσουν (ελπίζω να είχαν την πρόνοια και την ευαισθησία να το κάνουν ανώδυνα). Αυτοί οι ενήλικες (είναι 5 στον αριθμό) που είχαν αυτό το ζώο στην ιδιοκτησία τους, θέλουν να λέγονται άνθρωποι αλλά πολύ αμφιβάλλω ότι πρόκειται περί ανθρώπων.
Γι' αυτό σας λέω, μην τα βάζετε με το κοριτσάκι, τόσο ήξερε, τόσο έκανε, εδώ υπάρχουν ενήλικες που διαπράττουν εγκλήματα απέναντι στα ζώα.
Όπως λέει και η φοιτήτρια, καλύτερα να προσπαθούμε να δίνουμε παιδεία στα παιδιά μας, αντί να τα ψέγουμε.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
