Με τόσα μέτωπα που έχει ανοίξει και τόσους κλάδους να συρρικνώνονται δεν προλαβαίνει όχι μόνο να τα κλείνει αλλά ούτε και να παίρνει ολοκληρωμένες αποφάσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργεί μεγαλύτερα από τα τρέχοντα προβλήματα.
Το θέμα της ενέργειας για παράδειγμα. Τόσα χρόνια υποτίθεται ότι η Ελλάδα προσπαθεί να συμμορφωθεί με την Ευρωπαϊκή οδηγία και να καταφέρει έστω στο ελάχιστο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της ως προς την ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στην ελληνική νομοθεσία και ακόμη και αυτό το κάνει μισό. Τρανταχτή απόδειξη, το σημερινό δελτίο τύπου του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βιοντίζελ Ελλάδας (ΣΒΙΒΕ) που δικαίως επισημαίνει την παράλειψη των βιοκαυσίμων από τη νέα Υπουργική απόφαση «Για την επιδιωκόμενη αναλογία εγκατεστημένης ισχύος και την κατανομή της στο χρόνο μεταξύ των διαφόρων τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας».
Δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο γιατί επιλέγουν ηθελημένα ή μη να προωθούν όλες τις άλλες ΑΠΕ, φωτοβολταϊκά, αιολική κλπ και συνεχώς παραλείπουν τα βιοκαύσιμα, αντίθετα με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που πασχίζουν εδώ και χρόνια όχι μόνο να αυξήσουν την εγχώρια παραγωγή τους αλλά και να ενισχύσουν τις υποδομές ώστε να μπορούν να απορροφηθούν σε όσο περισσότερες εφαρμογές γίνεται. Αυτοί έχουν πιάσει το νόημα. Ξέρουν πόσο καλά είναι τα βιοκαύσιμα και για το περιβάλλον αλλά και για την οικονομία. Στην Ελλάδα φαίνεται να έχουμε άλλο καθεστώς ή θεωρεί η κυβέρνηση ότι αυτοί που ασχολούνται με την παραγωγή των βιοκαυσίμων δεν είναι αρκετά «ισχυροί» παίχτες ή ότι τα δικά τους συμφέροντα δεν συμβαδίζουν με αυτά της κυβέρνησης. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς, εάν δεν εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα.
Πολύμηνες καθυστερήσεις στις προσκλήσεις και αποφάσεις κατανομής εδώ και χρόνια, αβεβαιότητα και έλλειψη στην αγορά, κίνδυνος βιωσιμότητας των επιχειρήσεων και τεράστια ζημία για τους αγρότες που φαίνεται να έχασαν και φέτος πολλές συμβάσεις. Για ποια πράσινη ανάπτυξη μιλούσε τόσο καιρό η κυβέρνηση; Για τα βιοκαύσιμα δε χρειάζονται πια και πολλά. Και τις υποδομές διαθέτει η χώρα και το δυναμικό αλλά και την πρώτη ύλη. Για τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά πάρκα όμως για τα οποία χρειάζονται μεγαλύτερες επιδοτήσεις και περισσότερες υποδομές σκίζεται η κυβέρνηση. Αντί να ενισχύουμε και να βελτιώσουμε τους παραγωγικούς κι αναπτυσσόμενους κλάδους πάμε να δημιουργήσουμε πολλούς μέτριους. Η ημιμάθεια όμως είναι χειρότερη από την αμάθεια.
Πότε θα αρχίσει το ελληνικό κράτος να πράττει για το πραγματικό καλό της χώρας, των πολιτών και της οικονομίας μας χωρίς να καταστρέφει ότι καλό έχει δημιουργηθεί στο παρελθόν; Πρέπει κάποτε να σταματήσουν να κάνουν λάθη και να αρχίσουν να κάνουν και κανένα σωστό.
