Χαίρομαι επειδή κατάλαβε ο κόσμος ότι η "εμπορική" διασκέδαση που πάνε να μας πλασάρουν δεν είναι διασκέδαση.
Βγαίνω για να διασκεδάσω σημαίνει ότι πάω να χορέψω, να συζητήσω με τους φίλους μου, να κάνω νέες γνωριμίες , να σπάσει η ρουτίνα και να μου φτιάξει η διάθεση.
Έλα όμως που με την μουσική στην διαπασών δεν μπορώ να κουβεντιάσω (δεν εργαζόμαστε όλοι σε εργοτάξιο ή club για να μπορούμε να φωνάζουμε), οπότε την συζήτηση με τους φίλους και τις νέες γνωριμίες τις ξεχνάμε.
Όταν το μαγαζί είναι γεμάτο και ο ένας είναι πάνω στον άλλον ξεχνάμε και τον χορό (ειδικά όσοι είμαστε ψηλοί και μόλις σηκώσουμε λίγο το χέρι μας ο αγκώνας μας βρίσκεται στο κεφάλι του διπλανού).
Εάν υπάρχει καμιά όμορφη παρουσία, το προσωπικό του καταστήματος συχνά "παίζει παιχνίδι" από την πρώτη στιγμή που θα μπει αυτή στο κατάστημα βγάζοντας εκτός του παιχνιδιού τους πελάτες (έχουν και το πλεονέκτημα, κερνάνε χωρίς να τους κοστίζει). Άρα ένας ακόμα λιγότερος λόγος να βγω.
Στεναχωριέμαι όμως που δεν έχει δει ο κόσμος τις αμέτρητες άλλες επιλογές που έχει.
- ποδήλατο.
- περίπατος στην πόλη. Δεν χρειάζετε να ψωνίσετε, απλά να περπατίσετε να σας φτιάξει η διάθεση.
- έξοδος σε φιλικά σπίτια. Μια στο σπίτι του ενός, μια στου άλλου. Είναι και μια καλή ευκαιρία για μαγειρική. Ο καθένας μαγειρεύει κάτι για μεζέ και το φέρνει για την παρέα. Το κρασί μπορεί να είναι και χύμα, ακόμα πιο οικονομικό και δεν είναι ποτέ μπόμπα (αν το νοθεύσουν το αραιώνουν με νερό).
- δωρεάν πολιτιστικές εκδηλώσεις.
- εθελοντισμός
- να πάτε να δείτε τους συγγενείς σας που έχετε καιρό να δείτε.
Αν ανησυχείτε για ληστές, αλλοδαπούς, βιαστές κτλ, μπορείτε πολύ απλά να κυκλοφορείτε σε παρέες (και κόψτε την τηλεόραση, τα φουσκώνει λιγάκι). Καλό είναι να ξέρουμε τους κινδύνους στον δρόμο αλλά μην κλειστούμε και στα σπίτια μας.
