των επιθέσεών τους στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια - Κολέγια.Δυστυχώς,δε βρίσκομαι σε θέση,ούτε θα επιθυμούσα να κρίνω αν τα όσα αναφέρονται κατά καιρούς για τα Κολέγια και το επίπεδο σπουδών που προσφέρουν,είναι ανάλογο του Δημοσίου Πανεπιστημίου,όμως θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να υπερασπιστώ την άποψή μου! ,βάση προσωπικών βιωμάτων.
Πριν ένα περίπου χρόνο,αποφοίτησα από το λύκειο,λαμβάνοντας μέρος στις ψυχοφθόρες,κατά πολλούς λόγους άποψή μου,Πανελλήνιες εξετάσεις.Δύο ολόκληρα χρόνια κατέβαλα,μία αξιόλογη προσπάθεια,με πολλές στερήσεις για να επιτύχω τους στόχους που είχα θέσει,την εισαγωγή μου σε κάποια σχολή αρεσκείας μου και τα κατάφερα.Τα αποτελέσματα βγήκαν και με ιδιαίτερη χαρά,πέρασα σε μία από τις πιο υψηλόβαθμες και απαιτητικές σχολές εκτός Αθηνών,όπου ήταν και η πρώτη μου επιλογή.Λίγες μέρες αργότερα,τη χαρά μου διαδέχθηκε ένα κύμα ανάμεικτων συναισθημάτων,όταν πληροφορήθηκα ότι ο πατέρας μου,θα έπρεπε να χειρουργηθεί,ώστε να εκμηδενίσουμε την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου.Παρότι οι γονείς μου δε δήλωσαν ξεκάθαρα ότι ίσως δυσκολευτούν οικονομικά,κατάλαβα ότι τα χρήματα της εγχείρησης ήταν αρκετά.Για αυτό,προσπάθησα να βρω εναλλακτική λύση και αυτή ήταν να παραμείνω στην Αθήνα,ώστε να μην επιβαρύνω τους γονείς μου οικονομικά.Η οικογένεια μου ανήκει στη μεσαία τάξη,αλλά από το υστέρημά τους,έκριναν σωστό να μου παρέχουν μόρφωση σε Ιδιωτικό Κολέγιο,όπου βρίσκομαι και σήμερα.Όπως φαντάζομαι αντιλαμβάνεστε,δεν ειμαι γόνος πλούσιας οικογένειας,ώστε να ξοδεύω τα χρήματα των γονιών μου,αλλά είμαι ένας άνθρωπος με αξίες,που δε θα έβαζα την προσωπική μου ικανοποίηση πάνω από την οικογένειά μου,δε θα δεχόμουν να μειώνω το οικογενειακό μας εισόδημα κάθε μήνα,επί πέντε χρόνια τουλάχιστον,για να πίνω καφέ με την παρέα μου σε μία άλλη πόλη και να περιμένω αν και όποτε ανοίξει η σχολή μου από τις παράνομες καταλήψεις,που ψηφίζονται και να ανέχομαι να έχω τον τίτλο της φοιτήτριας.
Σπουδάζοντας εδώ και ένα χρόνο σε ένα από τα μεγαλύτερα Ιδιωτικά Ιδρύματα της χώρας μας και λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι φίλοι μου,σπουδάζουν σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα του Δημοσίου,μπορώ να κρίνω τις διαφορές και δηλώνω υπερήφανη για την επιλογή μου.Το επίπεδο σπουδών δεν υστερεί σε τίποτα του Δημοσίου,αντίθετα είναι προσαρμοσμένο στην κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα και όχι στην ακαδημαϊκή ουτοπία που περιορίζει το κράτος το επίπεδο σπουδών.Άλλωστε,αν απαξιώνονται τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια,δε βρίσκω το λόγο να καταφεύγουν! χιλιάδες φοιτητές για το μεταπτυχιακό τους στο εξωτερικό,όταν δε βρίσκουν εργασία λόγω του υποβαθμισμένου τους πτυχίου.Να ενημερώσω ότι σε αντίθεση με το δημόσιο,η παρουσία των φοιτητών στα κολέγια είναι υποχρεωτική και μάλιστα επηρεάζουν άμεσα το βαθμό του πτυχίου.Σε περίπτωση,όπου ο φοιτητής δε καταφέρει να περάσει ένα μάθημα,δεν έχει το δικαίωμα να επαναλάβει την διαδικασία εξέτασής του όσες φορές επιθυμεί,όπως πράττεται στο δημόσιο πανεπιστήμιο,αλλά υπάρχουν δικλίδες που επιτρέπουν την αποτυχία μέχρι τρεις φορές,ενώ υπάρχουν! και κυρώσεις μέχρι και αποκλεισμού απ ό το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο.Οι πιθανότητες ο φοιτητής να περάσει ένα μάθημα,κρίνονται στην αξία του,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ίσως υπάρχουν εξαιρέσεις,ενώ στα Δημόσια Πανεπιστήμια,φαντάζομαι γνωρίζετε πόσο εύκολο είναι να περάσει κάποιος ένα μάθημα ( αντιγραφή,φακελάκι καθηγητή,ρουσφέτια,πολιτική παράταξη κ.α. ).Τα μαθήματα και οι εξετάσεις ακολουθούν σταθερό πρόγραμμα και δεν αμφιταλαντεύονται,ούτε εξαρτώνται από τους φοιτητές,για αυτό και η αποδοτικότητα είναι υψηλότερη.Τα πτυχία που απονέμονται στους φοιτητές των κολεγίων,που σέβονται τον εαυτό τους,αποτελούν επιβράβευση των κόπων και των στερήσεων και δεν ανέχομαι να υποβαθμίζονται αδίκως.
Δεν έχω σκοπό,ούτε να προβάλλω την ιδιωτική εκπαίδευση,ούτε να προσβάλλω άτομα,καταστάσεις,πόσο μάλλον την ίδια την παιδεία πάνω στην οποία αναπλάστηκε ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά μου,απλώς ήθελα να δώσω τη δική μου εκδοχή για την ποιότητα των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων,καθώς γνωρίζω τις διαδικασίες και δεν αρέσκομαι σε λόγια και φήμες τρίτων προσώπων.
Το επίπεδο μία σχολής δεν εξαρτάται μόνο από τις δυνατότητες που προσφέρει στους σπουδαστές της,αλλά και το επίπεδο των ίδιων των σπουδαστών.Λυπάμαι ειλικρινά,διότι κατάφερε η μειονότητα των φοιτητών,λόγω προσωπικών συμφερόντων και όχι του συνόλου,να δημιουργήσει εντάσεις ανάμεσα στους φοιτητές της ίδιας χώρας,τη στιγμή που ενωμένοι,αποτελούμε ίσως τη μοναδική αισιόδοξη πνοή αλλαγής στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε.Πρέπει να γίνουμε η αλλαγή,που θέλουμε να δούμε.
ANAΓΝΩΣΤΡΙΑ
