tromaktiko: Απάντηση σε ανάρτηση "Θρησκεία, μια δύναμη που ενώνει ή χωρίζει;"

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Απάντηση σε ανάρτηση "Θρησκεία, μια δύναμη που ενώνει ή χωρίζει;"



Καταρχάς, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός είπε ξεκάθαρα ότι "όποιος πιστεύει σ' Εκείνον και αν πεθάνει θα ζήσει και θα έχει ζωή αιώνια". Όλα ξεκινούν από την δημιουργία ακόμη του κόσμου, από Τον Θεό... Όταν ο Εωσφόρος, που ήταν ο πρώτος απ' όλους τους Αγγέλους και μετέδιδε το φως από Τον Θεό στους υπόλοιπους Αγγέλους, επαναστάτησε και προσπάθησε να γίνει θεός χωρίς Τον Θεό, έτσι εγωϊστικά, τότε ήταν που σαν αστραπή εξέπεσε και μεταμορφώθηκε σε διάβολο και μαζί του όσοι από τους αγγέλους τον ακολούθησαν.
Το ίδιο συνέβη και με 'μας τους ανθρώπους, όταν πλανώμενοι από τις προτροπές του διαβόλου στον Παράδεισο, ότι τάχα "αν θα τρώγαμε τον καρπό που μας απαγόρευσε ο Θεός θα γινόμασταν θεοί από μόνοι μας", παρακούσαμε την θεϊκή εντολή και ξεπέσαμε κι εμείς από τον Παράδεισο. Ο Θεός μας έπλασε "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή Του" για να γίνουμε θεοί όμοιοι μ' Εκείνον. Αυτό σημαίνει όμως ότι μόνο αν ενωθούμε με Τον Θεό μπορούμε να γίνουμε θεοί, ΟΧΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!

Η άπειρη αγάπη και το έλεος Του Θεού, Τον οδήγησαν ώστε να στείλει στην γη τον αγαπημένο Του Υιό, Τον Χριστό, για να μας σώσει από το σκοτάδι που είχαμε περιέλθει εκούσια με την παρακοή και εν τέλει να μας δώσει την ευκαιρία πιστεύοντας σε Εκείνον να μην πεθάνουμε ποτέ, να μην γνωρίσουμε τον αιώνιο θάνατο που είναι στην κόλαση, αλλά να ζήσουμε αιώνια μαζί Του στην Ουράνια Βασιλεία Του. Και η ένωσή μας με Τον Θεό, ξεκινάει ήδη από αυτήν την ζωή. Κι αυτή η ένωση με Τον Θεό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν ζούμε μέσα στην ζωή της Εκκλησίας που ο ίδιος ο Χριστός ίδρυσε, με την έμπρακτη αγάπη, την εξομολόγηση και την θεία μετάληψη του αχράντου Σώματος και του τιμίου Αίματος Του Χριστού. Το είπε ξεκάθαρα ο Κύριος εξάλλου "Αυτός που τρώει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου μένει αυτός σε' μένα κι εγώ σ' αυτόν" και αλλού πάλι "Αυτός που τρώει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, θα έχει ζωή αιώνια".

Όλα τελικά όμως αρχίζουν και τελειώνουν με την πίστη ή την άρνησή μας στον Χριστό. Δυστυχώς, η ειδωλολατρεία υπάρχει ανέκαθεν και τα θύματά της ομοίως. Και ειδωλολατρεία είναι οτιδήποτε και οποιοσδήποτε θεοποιείται και "προσκυνείται", αντί του μόνου αληθινού Τριαδικού Θεού. Όπως αναφέρεται και σε έναν ψαλμό "πάντες οι θεοί των εχθρών δαιμόνια". Πίσω από κάθε είδωλο και απιστία στον Χριστό, κρύβεται ο διάβολος, που φθονώντας τον άνθρωπο προσπαθεί με κάθε μέσο να απομακρύνει τον άνθρωπο από Τον Θεό και να του στερήσει την σωτηρία του, καθότι ο ίδιος είναι από τον εαυτό του καταδικασμένος να κολάζεται αιώνια. Ελεύθεροι είμαστε να επιλέξουμε με ποιόν θα είμαστε... Ο Θεός μας έπλασε, όπως και τους Αγγέλους, ελεύθερα όντα, με αυτεξούσιο και ελεύθερη βούληση για τον αν θα είμαστε μαζί Του ή όχι. Ο Θεός δεν εξαναγκάζει κανέναν.

Είναι γεγονός πάντως, πως εάν ακολουθούσαμε Τον Χριστό, δεν θα είχαμε φτάσει, σαν κοινωνία, στο χάλι το σημερινό... Αλλά όλα από εκεί ξεκινούν... Γι' αυτό και οι σκοτεινές δυνάμεις, συνεργαζόμενες με τον διάβολο και υποκινούμενες από αυτόν, πασχίζουν με κάθε τρόπο να μας απομακρύνουν από Τον Θεό, γιατί ξέρουν πως κάποιος που είναι ενωμένος με Εκείνον, είναι αδύνατον να πέσει στα δίχτυα τους και να γίνει πιόνι τους... Ο νοών νοείτο...

Τέλος, θα ήθελα να πω, ότι δεν πρέπει να απομακρυνόμαστε από Τον Θεό, επειδή κάποιοι άνθρωποι που Τον εκπροσωπούν εδώ στη γή, έπεσαν στο ένα ή το άλλο παράπτωμα. Άνθρωποι είναι και αυτοί όπως κι εμείς και δεν έχουμε το δικαίωμα να τους κρίνουμε την στιγμή που ειμαστε κι εμείς αμαρτωλοί ενώπιον Του Θεού. Όπως είπε ο Χριστός: "Μην κρίνετε για να μην κριθείτε. Μην καταδικάζετε τους συνανθρώπους σας για να μην σας καταδικάσει κι εσάς ο Θεός"... Ο Θεός δεν επηρεάζεται από τα ανθρώπινα πάθη κι ελαττώματα. Είναι ο Αυτός και εις τους αιώνας.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!