Καμιά φορά σηκώνω το βλέμμα μου και κοιτάζω μέχρι εκεί που απλώνεται ο ανοιχτός ορίζοντας. Αυτό δεν συμβαίνει τώρα. Πάντα συνήθιζα να κοιτάζω τον ανοιχτό ορίζοντα και πάντα διαπίστωνα πως ευτυχώς ακόμα στροβιλίζεται το πράνα στην ατμόσφαιρα, τότε ψιθύριζα πως ευτυχώς ακόμα αναπνέω κι υπάρχω. Τι είναι το πράνα δεν θα σας πω, ούτε με τι μοιάζει, αφού δεν έχει μεγάλη σημασία τι μπορεί εγώ να βλέπω, αλλά τι μπορείτε εσείς να δείτε μέσα από μένα. Αλλά επειδή δεν είναι δίκαιο και μου αρέσει και η φιλοσοφία και η σοφιστεία , θα σας πω πως το πράνα είναι η ζωτική ενέργεια του αιθέρα και πως για ένα ασκημένο μάτι παραμένει ακόμα ορατό.
Προδόθηκα όμως! Είναι που βιάζομαι να σας τα ψάλλω ένα χεράκι. Σας ανέφερα το ασκημένο μάτι, το ασκημένο βλέμμα δηλαδή. Έτσι σας κάνω εξ’ αρχής κατανοητό πως μιλώ για κάτι που χρειάζεται μια κάποια προσπάθεια, εκτός κι αν ο καλός θεός επιφοιτήσει αυτό το κείμενό μου ώστε να γίνει άμεσα αντιληπτό στα μυαλουδάκια σας.
Μην εγείρετε περιορισμούς αλαζονικής συμπεριφοράς εκ μέρους μου, αφού τελικά δεν θα καταφέρετε παρά να πατήσετε το close του φυλλομετρητή σας κι έτσι να πούμε κάπως πρόωρα αντίο. Σας παρακαλώ όμως, μέσα από την καρδιά μου σας παρακαλώ να προσπαθήστε μήπως και τελικά αντιληφθείτε με τον τρόπο που κι εγώ αντιλαμβάνομαι. Δεν ξέρω αν είναι αισθητηριακός ή ψυχικός αυτός ο τρόπος αλλά σίγουρα δεν είναι ατομικός ή εθνικός, απλά είναι κατά κάποιο τρόπο μειοψηφικός.
Στο θέμα μας λοιπόν και προσεκτικά μη τύχει και μας μηνύσουν. Τηλεοπτικός σταθμός με μεγάλη ακροαματικότητα συνηγορεί μέσω των προγραμμάτων του στην κατασκευή υπηκόων, σκλαβώνοντας τα μυαλά μας σε μια απονενοημένη σιωπή και συνηγορία. Αυτή τη στιγμή και ενόσω οι περισσότεροι κοιμούνται σα να βρίσκονται κατακλιμένοι στο Νησί των Μακάρων, δηλαδή κοιμούνται και ονειρεύονται, ενόσω άλλοι νυστάζουν και το χάσμημά τους σχίζει το δέρμα στις άκρες των χειλιών τους, ενόσω άλλοι κοιτάζουν την LCD οθόνη τους και ενόσω πολλοί λίγοι ατενίζουν ελεύθεροι τον ανοιχτό ορίζοντα, κάποιοι εντεταλμένοι, κυβερνητικοί, φιλοχρήματοι, φιλόδοξοι, οσφυοκάμπτες και ένα σωρό άλλα επίθετα που χαρακτηρίζουν τα σκουλήκια, σας παραινούν κάθε είκοσι λεπτά για ό,τι θέλουν εσείς να συνηγορήσετε.
Ασκούν λοιπόν κάποιο είδος οργουελιανικής προπαγάνδας έτσι ώστε όταν συμβαίνει αυτό που μέχρι πρότινος δεν σας έβρισκε σύμφωνους, τώρα σας κάνει να σιωπάτε . αφού την ώρα που συμβαίνει το έχετε ακούσει και δει τόσες φορές, σας έχει περιγραφεί τόσες φορές, ώστε πια όταν συμβαίνει, είναι για όλους σας ό,τι πιο φυσικό έχει συμβεί.
Έτσι ενώ το άσπρο έχει γίνει μαύρο στη χώρα των Θεών, των Ποιητών και των Ηρώων, κανείς δεν αντιδρά, αλλά όλοι σιωπούν μαζικά. Μια μαζική σιωπή που δυστυχώς βομβίζει τόσο πολύ… ένα οδυνηρό αντηχείο. Ούτε φαντασία, ούτε συναίσθημα, ούτε δάκρυα, ούτε γέλια και το κυριότερο ούτε ένα χαμόγελο, αλλά τα πρόσωπα μια παγωμένης και θλιμμένης μάσκας. Ναι η θλίψη κυριαρχεί. Δεν εκφράζεται, αλλά έχει μονίμως αποτυπωθεί πάνω στα πρόσωπα.
Ξέρω πως είμαι τόσο αδύναμος μπροστά τους που μπορούν να με κάνουν να σιωπήσω για πάντα. Αφού δεν είναι πως υπάρχει η φαινομενική ελευθερία του λόγου, αλλά υπογράφω αυτό το κείμενο που προσπαθεί να αντιταχθεί στο κατεστημένο.
Το πιο απτό παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι η περιοδική επανάληψη ενός τρέιλερ που διαφημίζει επερχόμενο σήριαλ και θα έχει ως θέμα του τη νέα μισθολογική πολιτική που θα εφαρμοστεί από τις επιταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μετά την επέλασή του στη χώρα μας. Αυτές οι βασικές αποδοχές μας που συνεχώς μειώνονται, περικοπές υπέρ της χώρας, το σωσίβιο της χώρας μας, κάτι κουρασμένοι συνταξιούχοι, οι χήρες, οι άγαμες θυγατέρες (κοινώς οι γεροντοκόρες) και επίσης αυτοί οι άμοιροι δημόσιοι υπάλληλοι, που είναι πια η πιο δυσφημισμένη κατηγορία πολιτών σε παγκόσμιο, για να μην πω, σε συμπαντικό επίπεδο. Περαιτέρω το σωσίβιο αποτελείται από το 99℅ των Ελλήνων, γιατί το 1℅ είναι αυτοί που συγκεντρώνουν τα χρήματα και τα ακίνητα της χώρας, αυτοί που ασκούν την εξουσία και εισπράττουν μισθούς τουλάχιστο δεκαπλάσιους του βασικού.
Οι πρωταγωνιστές του νέου σήριαλ, που προβλέπω πως θα έχει τουλάχιστον 40℅ τηλεθέαση, είναι ηθοποιοί παντελώς άγνωστοι, αφού το παιχνίδι δεν παίζεται με ηθοποιούς που έχουν γράψει στα μυαλά ρόλους άλλους. Πρέπει δηλαδή προκειμένου να επιτύχει η προπαγάνδα, το είδωλο να είναι εντελώς νέο, έτσι ώστε να μη δημιουργεί αλυσίδες σκέψεων στο μυαλό την ώρα που πρωταγωνιστεί και προβάλλεται. Τι κρίμα λοιπόν. Είναι τόσο πεφωτισμένοι ώστε να πιστεύουν πως δεν θα τους καταλάβει η μειοψηφία που συνηθίζει να κοιτά ακόμα και σήμερα τον ανοιχτό ορίζοντα; Κρίμα… Προμηθεϊκή φωτιά τους χρειάζεται να τους κατακάψει όλους τους και είμαι σίγουρος πως εντέλει θα την έχουν. Αφού όπως και να είναι ακόμα και οι πιο πιστοί τους υπήκοοι θα σηκώσουν το κεφάλι τους κάποια αδιόρατη στιγμή για να ατενίσουν την αλήθεια στον ανοιχτό ορίζοντα.
Μια όμορφη αλλά άγνωστη ακόμα ηθοποιός προωθεί τον ρόλο πως μπορεί να είσαι έξυπνη και πονηρή, να κάνεις ένα σωρό πρωτότυπα πράγματα, να ζεις στην αιχμή αλλά βέβαια να αμείβεσαι ελάχιστα. Πως ακριβώς θα το δούμε αυτό. Μάλλον πρόκειται για ευρηματικό και ευφάνταστο σεναριογράφο.
Υπάρχει ο βλάκας, ο γλοιώδης, ο όμορφος, ο άσχημος, ο φίλος, ο εραστής, η κολλητή, ο κολλητός, ο μεταπτυχιακός, ο διδακτορικός, ο κολλημένος, ή ό,τι αποτελεί ακριβές δείγμα της ηλιακής δομής ανθρώπινων χαρακτήρων από 18 μέχρι 30 ετών που κάνουν όλα όσα κάνει κάποιος που λαμβάνει τον μέχρι πρότινος βασικό μισθό, μόνο που τώρα είναι πια υποδιπλασιαμένος.
Που αποσκοπούν; Μα στα μάτια των τριών παιδιών μου, των δικών σας παιδιών, που θα τα πείσουν πως φυσιολογικό είναι να ζεις και να πράττεις ότι αυτοί υποκρίνονται με τα μισά χρήματα. Έτσι όταν τα παιδιά προσέλθουν στην πρώτη τους δουλειά να θεωρήσουν φυσιολογικό πως είναι υπόδουλοι ενός φασιστικού καπιταλιστικού καθεστώτος που αντάλλαξε την ατομική και εθνική ελευθερία με την ατομική και εθνική υποδούλωση. Αποσκοπούν να δημιουργηθεί μια νέα τάξη στην αστική δομή της χώρας, η νέα τάξη των φτωχών ή όπως τη λένε ήδη: Η Γενιά των ΧΧΧ ευρώ.
Οφείλω ως άνθρωπος που καταλαβαίνει το αυτονόητο, οφείλω στους Χ αναγνώστες του ποιητικού μου έργου, όμως πάνω από όλα το οφείλω στα τρία μου παιδιά να φανερώσω τη μειοψηφική μου αντιληπτική ικανότητα. Φανερώνοντας βέβαια την ταυτότητά μου, ως σκεπτόμενου ανθρώπου που έχει αποφασίσει να μιλήσει μήπως και καταφέρει να σπάσει αυτήν την εκνευριστική μαζική σιωπή. Μια μιλιά που θα ακουστεί σα την κοσμοπλάστρα μουσική του Παλαμά από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου:
Και κυλάς την πρώτη πλάκα,
μουσικό βιολί μου εσύ,
κι από μέσα από τον τάφο,
νά η Αγάπη! σαν πρωτόπλαστη
ξανανθεί.
Και τη δεύτερη την πλάκα
την κυλάς, βιολί, και νά!
Νά η μητέρα, νά η Πατρίδα!
Κι ανασταίνεται, τρισέβαστη
μες στα σεβαστά.
Και κυλάς την τρίτη πλάκα,
μουσικό βιολί μου εσύ,
κι από μέσα από τον τάφο
νά οι θεοί!
Κι απ' τον τάφο ξαναβγαίνουν
οι δημιουργοί.
Περιβόλια, ανοίχτε στην Αγάπη,
και βροντήστε, κάστρα, νά η Πατρίδα!
Στυλωθείτε, των θεών βωμοί!
Και τ' αθάνατα είν' αυτά και οι κοσμοπλάστες,
κοσμοπλάστρα Μουσική!
Γιάννης Αντιόχου
